22 มิถุนายน 2547 03:07 น.
Completely
ดอกไม้ดอกสวย
ที่เราช่วยกันปลูก
เรานำความรักมาพันผูก
เราปลูกดอกรัก ... ลงในใจ
ดอกไม้แห่งเธอฉัน
ผลิบานความฝันอันยิ่งใหญ่
ต่อเติมความหวังอันสดใส
จูงมือก้าวไป ... เราไปด้วยกัน
ดอกรักเจ้าเอย
ใยวันนี้เหลือเพียงภาพฝัน
จบลงแล้วหรือ ... ร้างความผูกพัน
ดอกรักดอกนั้น ... ใยพลันตายลง
21 มิถุนายน 2547 23:47 น.
Completely
ถ้าฉันรู้ ... ว่าเรื่องของเราจะจบแบบนี้
ฉันก็จะยินดี ... เลือกที่จะไม่เริ่มต้น
ยอมที่จะสงสัย ... เป็นยังไง ... รักในใจตน
ความทุกข์ล้ำล้น ... คงไม่มาเวียนวน ... ให้จนใจ
เมื่อวันนี้ ... คือวันที่เราต้องจบ
ย้อนให้นึกถึงวันที่เราพบ ... สบรักกันใหม่ๆ
ความทรงจำหวานชื่น ... ลำดับวันคืน ... ที่ผ่านเลยไป
เมื่อหยดน้ำตารินไหล ... ต่างจำต้องปาดมันไป ... แล้วเดินแยกทาง
หันหลังกลับไป ... มองเงาของคุณ
ภาพร่างที่เคยคุ้น ... ค่อยๆจากไป ... ค่อยๆหายห่าง
หนทางข้างหน้า ... มันเงียบเหงา ... มันอ้างว้าง
ลมหายใจเลือนลาง ... ความรักไม่จาง ... ไม่จากไป
ถ้าฉันรู้ ... ว่าต้องยืนคนเดียว ... แบบนี้
จะไม่ยอมให้เรื่องทุกนาที ... เกิดขึ้นได้
มันเคยสวยงาม ... จนวันนี้ ... มีคำถามขึ้นในใจ
ทำไม ... ทำไม ... เราต้องมารักกัน
เมื่อวาน ... คือทางแห่งวันพรุ่งนี้
ความรักที่คุณมี ... กลับหยุดลงแค่นั้น
ขณะที่รักฉันคงเดิม ... และเพิ่มมากขึ้นทุกวัน
ความอบอุ่นแห่งความผูกพัน ... ยังคงมั่น ... อยู่ในใจ
ถ้าฉันรู้ ... ว่าเราจะจบแบบนี้
จะไม่ยอมให้เรื่องราวทุกนาที ... มีขึ้นได้
ฉันหนาว ... แล้ววันนี้ ... คุณจะกอดใคร
อยากดึง ... ยื้อคุณไว้ ... แต่จำต้องปล่อยคุณไป
... เมื่อคุณไม่เหลือใจ ... ไม่เหมือนเดิม ...
18 มิถุนายน 2547 00:33 น.
Completely
ห่างหายไปไม่พบหน้าสบตาภักดิ์
ยังคงรักหรือเปลี่ยนแปรเกินแก้ไข
โปรดได้บอกก่อนที่ยากเกินตัดใจ
บอกได้ไหมหากหัวใจไม่เพิ่มพูน
ที่ผ่านมาเธอทิ้งคนทางนี้
แรงที่มีเกือบหายใกล้สิ้นสูญ
ขาดรักเธอขาดน้ำเสียงคอยอาดูร
เคยเกื้อกูลเหลือเพียงศูนย์เหลือเพียงควัน
ที่ผ่านมาเพียงพานพบหรือคนดี
รักที่มีคำที่ให้ใยผกผัน
ห่วงแสนห่วงกลับมาลี้หนีหน้ากัน
สร้างสัมพันธ์เปลี่ยนความฝันให้คล้ายจริง
คือมายาหรือภาพลวงที่มอบให้
คือใส่ใจหรือแกล้งให้ไปทุกสิ่ง
หลอกให้หลงรักรอนร้าวที่ไม่จริง
ให้พักพิงอิงใจแล้วจุดฟืน
เผาหัวใจไหม้วิญญาที่หารัก
ให้ประจักษ์รักกลายเก่าเถ้าสะอื้น
เปลี่ยนชีวิตปลิดคืนวันไม่หวนคืน
เธอเป็นอื่นกลืนสิ้นลิ้นคำลา
17 มิถุนายน 2547 12:10 น.
Completely
แม้เราสองจะจบกันไปแล้ว
แต่หัวใจยังแอบแหววกับเธออยู่
มีโอกาสก็แอบมองคอยเฝ้าดู
อยากจะรู้ว่าเธอเป็นเช่นไร
สบายดีมีสุขทุกข์หรือเปล่า
ในคืนหนาวลืมนอนห่มผ้าไหม
มุมเดิมเดิมตรงนี้ยังมีใคร
แอบฝันใฝ่ยังห่วงใยเธอเหมือนเดิม
17 มิถุนายน 2547 01:28 น.
Completely
งามแสงจันทร์งามตะวันในโลกหล้า
ก็ยังแพ้เจ้างามตาข้างกายพี่
งามกว่าดาวพราวกว่าจันทร์ในนที
งามกว่านี้จะมีไหนในแผ่นดิน
รักเหลือเกินรักเจ้ารักเกินเอ่ย
แม่ทรามเชยของพี่เอ๋ยอย่าใจหิน
พี่รักเจ้ายิ่งกว่าใครในชีวิน
รักของพี่ไม่มีสิ้นจากกลิ่นใจ
ใต้เงาจันทร์ยังมีฝันวันสวยสด
ตะวันลดจันทราขึ้นฟื้นคืนใหม่
แต่รักพี่ไม่มีจางไปจากใจ
ไม่มีใครเปลี่ยนพี่ได้ ... ในกมล
พี่รักเจ้าเพียงเจ้า ... เราชาตินี้
คงไม่มีสิ่งใดจะสุขล้น
เท่าเทียบเคียงมีเจ้า ... เราสองคน
ทุกแห่งหน ... ในกมล ... รักล้นใจ
หน้าส่วนตัว
1573
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
