22 เมษายน 2547 08:16 น.
Completely
พูดมาสิ ... ว่าเธอไม่เคยรักกัน
แล้วฉันจะยอมปล่อยเธอไปเดี๋ยวนี้
บอกฉันมา ... ว่าไม่เหลือความทรงจำดีๆ
ทุกนาทีที่ผ่านมา ... เธอต้องทน
พูดมาสิ ... ว่าอยากจบทุกๆอย่าง
ทุกอย่าง ... ที่เราเคยสร้างอย่างสุขล้น
บอกฉัน ... ว่ารักของเรามันมืดมน
อย่าปล่อยให้ฉันสับสน ... อีกต่อไป
จำได้ไหม ... เรารักกันหวานชื่น
ก่อนที่วันคืนจะแปรเป็นความหมองไหม้
ตั้งแต่วันที่เงาของเขาทอดมา ... จนเงาของเธอจะทอดออกไป
ฉันไม่เข้าใจ ... ใยเธอเปลี่ยนไปง่ายถึงเพียงนั้น
หรือฉันแค่เคย ... มีค่า
ฉันมีแค่ราคา ... ซึ่งไม่อาจซื้อความคงมั่น
หรือเธอคิดมาตลอด ... ว่ายังไงเราก็จบกัน
ที่ผ่านมารักกับฉัน ... เพราะเงินตรา
ถ้าเขาดีอย่างนางฟ้าจริง
คงไม่ทำให้ใครต้องถูกทิ้ง ... อย่างไร้ค่า
คงไม่แย่งเธอไปจากฉัน ... คงไม่ผ่านเข้ามา
และฉันก็คงไม่มีน้ำตา ... เช่นนี้
22 เมษายน 2547 00:00 น.
Completely
โซเซกลับมา ... ยิ่งกว่าหมาจนตรอก
ถูกเขาหลอก แล้วยังกล้ากลับมาได้
ทำอะไรไว้บ้าง ลืมไปแล้วหรือไง
หรือคิดจะกลับมาหลอกใช้ ... ใครเขาจะโง่อย่างเธอ
ไม่ต้องมาง้องอน ... มาสาบาน
อย่ามาทำหน้าด้าน มัวพร่ำเพ้อ
คนอะไร ... เกิดมาไม่เคยพบเคยเจอ
มุขบีบน้ำตาเอ่อ ... สะเหร่อจริงๆ
เกิดเป็นผู้ชายซะเปล่า
ดันงี่เง่า ... ถูกเขาทิ้ง
คิดว่าเท่นัก ... ไงล่ะ ... ไม่แน่จริง
หรือว่าผีที่สิง มันเพิ่งออกจากตัว
สายไปแล้ว ... เข้าใจไหม
ยังไงๆก็ไม่ ... ไม่อยากกลับไปเกลือกกลั้ว
ที่ผ่านมาให้แล้วไป ... จากนี้ไป ... ฉันขอตัว
นิสัยกะหลั่วๆ ... มันเกินที่จะขัดออกจากตัว ... คนอย่างเธอ
21 เมษายน 2547 18:17 น.
Completely
ความฝันเอย
เจ้าหลบซ่อนอยู่หนไหน
ฉันตามหาเจ้า ... มาแสนไกล
มีไหม ... ตัวตนที่แท้จริง
ความฝันเอย
ฉันแสนเหนื่อยเมื่อยล้าไม่อาจวิ่ง
ฉันหวังไว้เพียงสิ่ง
ให้เจ้ามีจริงในสักวัน
ความฝันเอย
ฉันเป็นเพียงคนตามฝัน
ไม่อาจล่า ... เพียงวิ่งตาม ยังไม่ทัน
ความฝัน ... โปรดบอกกัน ... อยู่ที่ใด
ความฝันเอย
ฉันจะจับเจ้าให้ได้
วันนี้ฉันอ่อนล้า ... แม้ฉันมีน้ำตา แต่ฉันจะเสาะหา ... เจ้าต่อไป
ความฝัน ...
ด้วยหัวใจ
แม้เป็นเพียงความฝันใฝ่
แต่ฉันจะไม่หมดแรง
20 เมษายน 2547 17:39 น.
Completely
จริงอยู่ ... ที่ฉันรักเธอมากมาย
แต่ไม่แปลว่า ฉันขาดเธอไม่ได้ ... ถูกไหม
ความรักอาจบังตาใครหลายคนจนขาดใจ
แต่กับฉันนั้นไม่ใช่ ... ไม่มีทาง
เมื่อมาถึงตอนจบของรักเรา
และฉันก็คงต้องเศร้า ... ต้องอ้างว้าง
คนเคยใกล้มาจากไกลมาเหินห่าง
ก็คงมีบ้างที่ต้องเสียใจ
ก็ในเมื่อมันคือความจริง
แล้วฉันจะวิ่งหนีไปไหนได้
จบก็คือจบ ... ก็คงต้องทนรับสภาพกันไป
ให้กอดขาเธอแล้วร้องไห้ ... ทำไม่เป็น
18 เมษายน 2547 19:33 น.
Completely
ใช่สิ ... ฉันมันคนไม่มีหัวใจ
ถึงได้ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆแบบนั้น
ไม่ดีหรือไง ... ที่ให้ในสิ่งที่เธอเรียกร้องมานานวัน
อยากเลิกกับฉัน ... อยากให้เราจบกัน --- ก็นี่ไง
เห็นว่าฉันไม่มีน้ำตา
จึงตัดสินว่า ... ฉันทนรับทุกอย่างได้
คอยโทรหากัน ... บอกฉันว่าห่วงใย
ทั้งที่เธอหมดใจ ... ทั้งที่ก็มีใคร --- มาแทนกัน
ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี้
ทำตัวแสนดี ... อย่างที่เคยทำในวันนั้น
เอ่ยถึงวันเก่าๆ ... ย้อนเรื่องราวร้อยพัน
แล้วก็ตัดบทไว้แค่นั้น ... ปล่อยให้ฉัน --- จมน้ำตา
เลิกมาให้เห็นเสียทีได้ไหม
เลิกพูดว่ายังไง ... ฉันก็ยังมีค่า
เมื่อเธอเลือกที่จะจบ ... เลือกให้ฉันต้องยอมบอกลา
ก็ปล่อยฉันไว้ดีกว่า ... อย่าฆ่ากันทั้งเป็น
หน้าส่วนตัว
905
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
