27 มีนาคม 2547 15:28 น.

ตะโกนบอกรัก

พ่อคุณ ... ช่วยดูออกหน่อย
มีใครคอยมองเธอ ... นานแค่ไหน
หาเรื่องมาเจอเธออยู่ร่ำไป
ขอให้เฉียดใกล้นิดนึงก็ยังดี
อย่าบื้อ ... นักสิ
นี่ ... นี่ไง ... ฉันที่ยืนอยู่ที่นี่
แอบชอบมาตั้งนานแล้ว ... ผู้หญิงคนนี้
หันมามองฉันที ... อย่าเพิ่งไป
ดักตีหัวเธอเลยดีกว่า
จะได้ไม่ต้องฝ่าแฟนคลับเธอ ... ทุ่นแรงได้
เทผ้าเช็ดหน้าเป็นเข่งแล้ว ... ไม่เคยเข้าใจ
นี่ฉันแอบชอบใคร ... ควายหรือคน
แหม ... แหย่หน่อยเดียว
อย่าเพิ่งไปสิ ... อย่าเพิ่งสับสน
มัวไปมองใคร ... ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน
คอยเดินชนเธอมาแล้วกี่ปี
จะซื่อ ... อีกนานไหม
โอ๊ย ... จะบ้าตาย เธอมองเห็นฉันบ้างไหมนี่
ทนไม่ไหวแล้วนะ ... คงต้องลุยซะที
รัก ... รัก ได้ยินไหมนายตัวดี ... ตะโกนข้ามตึกแบบนี้
... ให้ทุกชีวีเป็นพยาน ...

26 มีนาคม 2547 22:04 น.

คืนฟ้าหม่น

Completely

ในที่สุด ... เขาก็ไป
เธอเจียนตายเลยใช่ไหม ... ในวันนี้
ที่ทุ่มเทคือทุ่มทิ้งสิ่งที่มี
รักดีดีเขามีให้แค่วันวาน
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไร
ระหว่างใจสองดวงที่เคยหวาน
ใยวันนี้แปรเปลี่ยนเป็นร้าวราน
ความกล้าหาญที่เธอมีหนีหายไป
เพื่อนฉัน ... มีแต่ความโศกเศร้า
เหลือเพียงเงาของความสวยใส
น้ำตา ... เธอใช้มันเป็นสิ่งปลอบใจ
คิดดีแล้วใช่ไหม ... หรือจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้
ก็เป็นแค่คืนฟ้าหม่น
แค่อีกวันที่ต้องทน ... วันที่แสงสว่างถอยหนี
เพียงแสงอาทิตย์หายไป ... แต่หัวใจเธอยังมี
อย่าร้องไห้ ... วันพรุ่งนี้ ... ต้องก้าวไป
ความมืดมาเยือนในทุกเย็น
เธอเองก็คงเห็น ... ใช่ไหม
เช่นเดียวกันชีวิตคนเมื่อจนใจ
ร้องไห้เพียงใด ... เขาก็ไม่กลับคืน
ปาดน้ำตาเถอะ ... เพื่อน
ถ้ารักมันต้องจบ ... ก็อย่าฝืน
เธอไม่ใช่คู่ของเขา ... เธอเกิดมาเพื่อคนอื่น
ลืมเถอะนะ ... วันคืนที่ช้ำใจ
เช้าแล้ว ... วันนี้
คนดีของฉัน ... พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ... เห็นไหม
คืนฟ้าหม่น ... แล้วมันก็ผ่านไป
ยิ้มไว้ ... รักครั้งใหม่ ... กำลังมา

26 มีนาคม 2547 21:45 น.

คืนฟ้าหม่น

Completely

ในที่สุด ... เขาก็ไป
เธอเจียนตายเลยใช่ไหม ... ในวันนี้
ที่ทุ่มเทคือทุ่มทิ้งสิ่งที่มี
รักดีดีเขามีให้แค่วันวาน
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไร
ระหว่างใจสองดวงที่เคยหวาน
ใยวันนี้แปรเปลี่ยนเป็นร้าวราน
ความกล้าหาญที่เธอมีหนีหายไป
เพื่อนฉัน ... มีแต่ความโศกเศร้า
เหลือเพียงเงาของความสวยใส
น้ำตา ... เธอใช้มันเป็นสิ่งปลอบใจ
คิดดีแล้วใช่ไหม ... หรือจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้
ก็เป็นแค่คืนฟ้าหม่น
แค่อีกวันที่ต้องทน ... วันที่แสงสว่างถอยหนี
เพียงแสงอาทิตย์หายไป ... แต่หัวใจเธอยังมี
อย่าร้องไห้ ... วันพรุ่งนี้ ... ต้องก้าวไป
ความมืดมาเยือนในทุกเย็น
เธอเองก็คงเห็น ... ใช่ไหม
เช่นเดียวกันชีวิตคนเมื่อจนใจ
ร้องไห้เพียงใด ... เขาก็ไม่กลับคืน
ปาดน้ำตาเถอะ ... เพื่อน
ถ้ารักมันต้องจบ ... ก็อย่าฝืน
เธอไม่ใช่คู่ของเขา ... เธอเกิดมาเพื่อคนอื่น
ลืมเถอะนะ ... วันคืนที่ช้ำใจ
เช้าแล้ว ... วันนี้
คนดีของฉัน ... พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ... เห็นไหม
คืนฟ้าหม่น ... แล้วมันก็ผ่านไป
ยิ้มไว้ ... รักครั้งใหม่ ... กำลังมา

26 มีนาคม 2547 21:07 น.

สวรรค์ในใจ

Completely

ถ้าฉันเข้าใจไม่ผิด
นี่เราเดินเล่นในมหาลัยอยู่ใช่ไหม
แต่บางสิ่งบางอย่างมันแปลกไป
ไม่เข้าใจ ... หรือฉันคิดไปเอง
หรือเพราะสายลมจางจาง
หรือเพราะปล่อยให้ความอ้างว้างลอยเคว้ง
หรือเพราะแสงบนฟ้าเริ่มจาง ... เริ่มมีสีแดงละเลง
จันทร์เริ่มเปล่งรัศมีสีเหลือนวล
หรือเพราะดาวดวงน้อยทอแสงใส
ดอกลมแล้งส่งกลิ่นไกลให้หอมหวล
ผลิดอกเหลืองเรืองสีสวยอวดจันทร์นวล
จิ้งหรีดครวญเรไรพร่ำลำนำรัก
ราวกับเดินบนสวรรค์ก็ไม่ปาน
ดอกไม้บานหวานในใจให้ประจักษ์
หรือเพราะคุณอยู่ข้างเคียงร่วมเรียงรัก
ร่วมสมัครภักดิ์พร้อมออมดวงใจ
ฉันจึงเพ้อไปได้ถึงเพียงนี้
ยามราตรีล้อมจันทรานภาไหว
สายลมโบกนกโบยบินยินเสียงใจ
รักใช่ไหม ... ทำหัวใจ ... หวานเหลือเกิน

26 มีนาคม 2547 17:10 น.

อย่าแย่งเขาไป

Completely

ฉันเคยแย่งเขาจากเธอไป
คงแค้นฉันมากใช่ไหม ... จนวันนี้
ฝังใจในเรื่องเก่า ... คิดบัญชี
จะให้ฉันใช้หนี้หรืออย่างไร
ฉันรู้ ... ฉันเคยเลว
แต่อย่าทำให้ใจฉันแหลกเหลว ... วันนี้ได้ไหม
ได้หรือเปล่า ... ปล่อยให้อดีตมันพ้นไป
จะให้ฉันไหว้ ... ให้ทำอย่างไร ... ฉันยอมทำ
แต่ได้โปรดเถอะ ... อย่าทำแบบนี้
ฉันรู้ ... มันเป็นทางเดียวที่มี ... ที่ทำให้ฉันเจ็บช้ำ
อย่าแย่งเขาไปเลย ... อย่าปล่อยให้ความแค้นครอบงำ
เธอไม่รู้จักเขาเลยด้วยซ้ำ ... อย่าทำลายความรักใคร
อโหสิกรรมให้ฉันเถอะ
เลิกแล้วต่อกัน ... ได้ไหม
ฉันเป็นของเขา ... เขาเป็นของฉัน ... เราเป็นของกัน ... เธอคงเข้าใจ
อย่าทำร้ายเยื่อใย ... อย่าแย่งเขาไป ... ขอร้องได้ไหม ... เธอ