24 ธันวาคม 2547 15:37 น.
Completely
ไม่เคยสนใจ ... ไม่เคยเสียดาย
ทุกครั้งที่ทำตัวร้าย ... ใส่เธอ ... แบบนั้น
ถือไพ่เหนือกว่า ... ยังไงเธอก็ไม่ว่า ... เธอยอมฉัน
คิดอยู่แค่นั้น ... จนถึงวัน ... เธอหายไป
จากไม่สนใจ ... ไม่เสียดาย ... ไม่เห็นค่า
วันนี้ ... มีน้ำตา ... ห่วงหา ... ร้องไห้
ผิดไปแล้ว ... ฉันผิดเอง ... กลับมา ... อย่าไป
จากวันนี้ ... จะทำตัวใหม่ ... จะไม่ทำร้าย ...
... ใจสองเรา ...
24 ธันวาคม 2547 02:51 น.
Completely
ยอมปล่อยให้คุณไป
เมื่อคุณบอกกันว่าหมดใจ ... เมื่อคุณไปรักใคร ... ไม่เหลือฉันอยู่ข้างใน
... อะไรแบบนั้น ...
เมื่อความรักมาถึงจุดสิ้นสุด ... เมื่อคุณอยากจะหยุด ... ความสัมพันธ์
เมื่อฉันเดินมาถึงทางตัน ... เมื่อคุณดับความฝัน ... เมื่อคุณหมดรักกัน
... ฉัน ... ต้อง ... ยอม ...
24 ธันวาคม 2547 01:37 น.
Completely
จะหยุดหัวใจ ... ยังไงได้
เมื่อมีคุณอยู่ข้างใน ... อยู่ในนี้
ความรู้สึกยังอุ่นๆ ... เหมือนที่เคยมี
ยังคิดถึงคุณอย่างนี้ ... ตลอดมา
อยู่กันมาเนิ่นนาน ... ใช่ไหม
แล้วจะลบ ... จะเลือน ... ได้อย่างไร .... โปรดรู้ว่า
ยังรักคุณไม่เปลี่ยน ... ภาพคุณยังวนเวียน ... ในแววตา
ไม่เหนื่อย ... ไม่อ่อนล้า
แม้รสน้ำตาจะปวดปร่า
แม้คุณไม่มีวันกลับมา
... ... ...
รู้ไว้เถิดหนา ... ว่ารักคุณ
13 ธันวาคม 2547 15:28 น.
Completely
แล้วสักวัน ... ฉันจะกลับมาหา
เธออาจมีน้ำตา ... ในวันนี้
แต่ฉันรู้ ... สักวัน ... จะหายดี
เพียงบาดแผลในวันนี้ ... ยังกรีดใจ
ปลดปล่อยวันวานเถิด ... นะขวัญเจ้า
อยู่ใต้เงาในห้องเก่ายิ่งหวั่นไหว
ก้าวเถิด ... ก้าวออกมาบ้างเป็นไร
อนาคตยังยาวไกลในเส้นทาง
พรายน้ำตาพร่างเป็นสายในคืนนี้
สดุดี ... แด่ความรักที่ลาร้าง
รับความจริง ... เปิดทุกสิ่ง ... ที่อำพราง
ไม่อาจสร้างสิ่งสลายให้หวนคืน
แล้วสักวัน ... ฉันจะกลับมาหา
โปรดยอมรับรอยน้ำตาอย่าทนฝืน
แล้วพรุ่งนี้ ... เธอจะได้ลุกขึ้นยืน
เสียงสะอื้นแทนที่ ... ด้วยรอยยิ้ม