23 สิงหาคม 2547 19:39 น.
Completely
จะกรีดข้อมือให้เลือดนอง
สาสมแก่เธอ ... นกสองหัว
เอาเกลือทา ... ทา ... อย่างระรัว
และกลั้วหัวเราะ ... ด้วยสะใจ
ฉันจะทรมานเธอแบบนี้
ตามวิถีแบบฉัน ... นางมารร้าย
นังเพื่อนทรยศ ... แสดงลาย
ใครจะปล่อยเธอไปง่ายๆ ... ไม่มีทาง
หมดเวลาสำนึกผิด
ฉันไม่คิดจะบาดหมาง
เพราะเราสิ้นกัน ... มิตรภาพ ... ปล่อยวาง
ฉันไม่อยากสร้าง ... หน้ากาก ... เป็นคนดี
เธอร้ายมา ... ฉันก็ร้ายกลับ
บทบาทสลับ ... เธอไม่มีทางหนี
รู้จักฉันน้อยไป ... ยัยตัวดี
วันนี้ ... เธอเสร็จฉัน
... หึหึ ...
20 สิงหาคม 2547 00:00 น.
Completely
เหยียบไม่หยุดรุดไม่ยั้งไม่ฟังเสียง
คำร้อยเรียงเสียงแห่งรักสลักหวาน
เจ้าเมินเฉยเหมือนเคยมาเป็นสันดาน
แม้กาลผ่านเลยล่วง ... ใครห่วงใย
ซิ่งเป็นซิ่งเมาเป็นเมาจนเข้าที่
ธงหลากสีโบยโบกสะโพกไหว
มีนารีเป็นรางวัลสนั่นใจ
ไม่สนใจใครจะห้ามไปตามเกียร์
จนแหกโค้งรถคว่ำช้ำทั้งร่าง
ทั่วสรรพางค์สันหลังหักกระโหลกเสีย
ชีพลอยหลุดสุดทางแห่งเฟืองเกียร์
ทิ้งลูกเมียพ่อแม่แลหน้าโลง
17 สิงหาคม 2547 15:53 น.
Completely
ที่เคยกระซิบบอกกัน
เคยร่วมฝัน ... หวานไหว
เคยโอบกอด ... คลอใกล้
เคยห่วงใย ... เคยให้กัน
หมดแล้ว ... วันนี้
จบนาที ... แห่งฝัน
คืนสู่จริง ... ไม่มีกัน
เพียงฉัน ... รักคงยืน
แสนรัก ... ไกลห่าง
บาดหมาง ... เป็นอื่น
หมดสิ้นแล้ว ... วันคืน
รักชื่น ... มาขื่นตรม
2 สิงหาคม 2547 21:37 น.
Completely
โอบฝัน ... คืนเหน็บหนาว
ราตรีประดับ ... ระยับดาว
กล่อมใจร้าว ... ให้ปลิดไกล
น้ำค้าง ... กลางลมหวน
ทวนทัก ... รักไม่ไหว
เจ็บเกินเจ็บ ... แล้วใจ
สะอื้นไห้ ... ใครยิน
กอดตัวเอง ... ตัวสั่น
สะดุ้งพลัน ... รักสูญสิ้น
คนเคยคุ้น ... เขาผกผิน
น้ำตาริน ... อาบน้ำฟ้า
2 สิงหาคม 2547 12:56 น.
Completely
คิดถึงคุณจัง
อยากหายตัวไปกอดโดยพลัน ... บัดเดี๋ยวนี้
จะหอม จะอ้อน ... ทุกนาที
ไม่ให้คุณนี้ ... ไปมองใคร
แต่ฉันอยู่ไกลคุณเหลือเกิน
เกินที่ฉันจะไปอิงแอบแนบคุณได้
ทำได้ทั้งหมด ... คือ คิดถึง ... และนั่งซึ้งอยู่ไกลๆ
แต่คุณคงรู้ใช่ไหม ... ว่ายังมีใคร ... คิดถึงคุณ