24 ธันวาคม 2547 01:37 น.
Completely
จะหยุดหัวใจ ... ยังไงได้
เมื่อมีคุณอยู่ข้างใน ... อยู่ในนี้
ความรู้สึกยังอุ่นๆ ... เหมือนที่เคยมี
ยังคิดถึงคุณอย่างนี้ ... ตลอดมา
อยู่กันมาเนิ่นนาน ... ใช่ไหม
แล้วจะลบ ... จะเลือน ... ได้อย่างไร .... โปรดรู้ว่า
ยังรักคุณไม่เปลี่ยน ... ภาพคุณยังวนเวียน ... ในแววตา
ไม่เหนื่อย ... ไม่อ่อนล้า
แม้รสน้ำตาจะปวดปร่า
แม้คุณไม่มีวันกลับมา
... ... ...
รู้ไว้เถิดหนา ... ว่ารักคุณ
13 ธันวาคม 2547 15:28 น.
Completely
แล้วสักวัน ... ฉันจะกลับมาหา
เธออาจมีน้ำตา ... ในวันนี้
แต่ฉันรู้ ... สักวัน ... จะหายดี
เพียงบาดแผลในวันนี้ ... ยังกรีดใจ
ปลดปล่อยวันวานเถิด ... นะขวัญเจ้า
อยู่ใต้เงาในห้องเก่ายิ่งหวั่นไหว
ก้าวเถิด ... ก้าวออกมาบ้างเป็นไร
อนาคตยังยาวไกลในเส้นทาง
พรายน้ำตาพร่างเป็นสายในคืนนี้
สดุดี ... แด่ความรักที่ลาร้าง
รับความจริง ... เปิดทุกสิ่ง ... ที่อำพราง
ไม่อาจสร้างสิ่งสลายให้หวนคืน
แล้วสักวัน ... ฉันจะกลับมาหา
โปรดยอมรับรอยน้ำตาอย่าทนฝืน
แล้วพรุ่งนี้ ... เธอจะได้ลุกขึ้นยืน
เสียงสะอื้นแทนที่ ... ด้วยรอยยิ้ม
11 พฤศจิกายน 2547 17:50 น.
Completely
สา --- ระ --- แน
เป็นเธอแน่ๆ ... อย่าเข้ามาแส่ ... ได้ไหม
เพื่อนเขาทะเลาะกัน ... มันเรื่องภายใน
อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่ ... หยุดกรอกหูเพื่อนฉันได้ไหม ... ยัยตัวดี
มันไม่ใช่เรื่องของเธอ
อย่ามา --- สะเหร่อ --- จุ้นจ้านอะไรแถวนี้
อย่าทำตัวเป็นมาลีวัลย์ ... หรือทำได้แค่นั้น ... บอกที
เดี๋ยวเราก็คืนดี ... อย่าได้คิดช่วงชิง
เพื่อนใคร ... เพื่อนมัน
แล้วนี่ ... ก็เพื่อนฉัน ... ยัยผีสิง
อย่าได้คิดขโมย ... มุขเก่าๆโหล่ยโท่ย ... ต้องโละทิ้ง
หยุด ... อย่าได้อิงนางอิจฉา ... ช่อง 7 เลย
การกระทำแบบนี้ ... รับไม่ได้
แต่นี่เป็นแค่ครั้งใหม่ ... ครั้งแรก ... ฉันยอมเฉย
อย่าให้ถึงหูอีกที ... ว่าผีเจาะปากเธอมาพูด ... อย่างเคย
ได้เห็นดีกันแน่ ... เธอเอ๋ย ... เธอจะเอ่ยอะไรไม่ได้
--- ไปอีกนาน ---
11 พฤศจิกายน 2547 17:36 น.
Completely
ขอโทษ ... ขอโทษ
ฉันไม่ได้โกรธ ... ได้โปรดหยุดพูด
สิ่งที่เธอแก้ไม่หาย ... โรคปากไม่มีหูรูด
มีปากเหมือนมี ...! แล้วจะพูดไปทำไม
ฉันไม่ได้โกรธ ... ไม่ได้เกลียด
แต่มันเสียด ... มันแทง ... เข้าใจไหม
ย้ำทำไม ... ฮะ ... ย้ำทำไม
ว่าฉันไม่มีใคร ... เพราะไม่สวยใส ... ไม่เหมือนแฟนเธอ
ปากอย่างนี้ ... สักวัน
แฟนเธอคงทนคบไปอย่างนั้น ... คอยทีเผลอ
ด้วยความหมั่นไส้ในปาก dog dog ... ของเธอ
ดักเลาะปาก ... เอาให้เพ้อ ... เจอแต่เหงือก!!!
11 พฤศจิกายน 2547 14:56 น.
Completely
เปลี่ยนทางเดินเลือกทางแยกดูดีไหม
หาทางใหม่เดินดูบ้างเพื่อสร้างฝัน
ปิดทางเก่าเอาไว้ก่อนหลีกทางตัน
เพื่อสร้างสรรค์สรรสร้างทางชีวา
เปลี่ยนมุมมองความคิดมิผิดหวัง
สร้างพลังให้ใจเราไม่อ่อนล้า
มองมุมแคบแอบในมุมกลุ้มอุรา
ลองเปิดตาเปิดความคิดพินิจฟัง
มัวยึดถือดื้อตนเป็นหลักใหญ่
เหมือนปิดใจปิดตนเองในกรงขัง
ฟังดูเถอะ ... หยุดดื้อดึงหรือฉุดรั้ง
ใจจะพังด้วยโมหะฉะในใจ
โลกรุ่มร้อนหากใจแคบโลกคงแย่
ไม่เหลียวแลสำรวจตนคงไม่ได้
เปิดตัวเองเปิดตาเปิดหัวใจ
ฟังกันไว้เชื่อในกัน ... เท่านั้นพอ
จะต้องการสิ่งใดมากกว่านี้
อัตตามีอย่างมากมายใจสึกหรอ
ละตัวตนเพื่อพ้นศักดิ์ที่ค้ำคอ
แล้วเดินต่อ ... ต่อสันติที่ขาดลง