24 กุมภาพันธ์ 2548 18:37 น.
Completely
สายลมเย็นเย็น
ล้อ --- เล่นเช่นฉะนี้ ... อีกนานไหม
เกิด --- แตก --- ดับ ... จากสิ่งใด
ข้า ... ไม่อาจรู้ ... ไม่อาจยล
แสงอาทิตย์ยามสนธยา
กล่อมใจ ... คลายสับสน
นกบิน ลมโชย ... ใจสุขล้น
คนหนอคน ... สงบได้ --- ง่ายเหลือ
เรียกร้องสิ่งใด --- ให้มาก
จมสายธารเชี่ยวกราก ... ปะเสือ
เรือน้อยหักกลาง ... ทุกเมื่อ
กลับมาเถิด ... กลับมาเชื่อ ... สัจธรรม
สู่สามัญ เช่นวันก่อน
ละร้าวรอน คลายเจ็บช้ำ
คืนชีวิต คืนวิญญาณ ... ละ ห้วง ดำ
สายลมเอย ... เจ้างามล้ำ
ในหัวใจ
9 กุมภาพันธ์ 2548 01:26 น.
Completely
ละครกำกับทั้ง 19 เรื่อง ที่โอเล่และเพื่อนๆเอกโทละครกำลังจะเขียนบทกัน เปิดเทอมนี้ ... พวกเราทั้ง 19 คนได้เป็นผู้กำกับแล้วค่ะ!
เดี๋ยวจะผูกชื่อเรื่องทั้งหมดเป็นกลอนให้ได้เลย ... คอยอ่านกันด้วยนะคะ
ทั้ง 19 เรื่องได้แก่ ... แต่น แต๊น
อะไรในอากาศ
คำตอบอยู่ในสายลม
ราตรีแห่งนกเคอร์ลูว์
คนมีปัญหา
นักแสดง
เปลกระดาน
พระเจ้าตายแล้ว
ภาพผืนของคืนชีวิต
สมการ
ดวงตา หญิงสาว ดอกไม้และชายหนุ่ม
คุณจูบนังลิลี่
ห้องแห่งความเศร้า
ผู้รอคอย
เพลิงโพ้นทะเล ... เรื่องนี้ของโอเล่ค่ะ
ปลดเปลือย
หมาจิ้งจอกกับคนอาหรับ
เจ้าหญิงนกกางเขน
โบยตีบ่วงแห่งศรัทธา
ผมกับเมีย
7 กุมภาพันธ์ 2548 16:19 น.
Completely
2 กุมภาพันธ์ 2548
Play Direct
ศาลาขาว ข้าง A 4 อาคาร วัชรนาฎยสภา ...
บ้านของพวกเรา ชาวละคร
กลีบดอกไม้ลอยไปตามสายน้ำ
เปลวแดดกลางฟ้าครามสะท้อนเงาแสง
ลมโชยพัด ... รอยยิ้มแซม
ชีวิตบานแอร่ม ... อยู่แรมวัน
เจ้าจะลอยไปไกลอีกไหมหนา
ล้ำค่าบนลำต้น ... หรือเท่านั้น
คราปลิดปลิวกลับหล่นลอยน้อยค่าพลัน
ฤาความฝันจะเบ่งบาน ... เพื่อปลิดปลิว
จะมีที่ไหนมีห้องเรียนที่วิเศษแบบที่นี่อีก
เรานั่งเรียนวิชากำกับการแสดงกันในศาลาขาว ... ที่ๆเราชอบมานอนมองจันทร์บ่อยๆ
ที่ๆพวกเรามานั่งก๊งกันเป็นครั้งคราว ... ส่วนมากจะอยู่กลางสะพานสระแก้ว
เรียนไป แสงแดดสะท้อนเงาไม้ จับประกายบนผืนน้ำ
เห็นทิวสนเป็นแนว
มีความสุขเหลือเกิน ...
3 กุมภาพันธ์ 2548 12:57 น.
Completely
จากน้ำใส ... กลายเป็นขุ่น
ความว้าวุ่น ... เข้ามาใกล้
สิ่งธรรมดา ... ยังเปลี่ยนไป
สาอะไร ... กับใจคน
2 กุมภาพันธ์ 2548 23:11 น.
Completely
หากการปล่อยให้เธอไป
จะทำให้ ... อะไรๆ ... ง่ายกว่า
ยืดเวลาหายใจ ... ทดเวลาการหยดไหล ... ของน้ำตา
ช่วยให้ตัวเองมีคุณค่า ... มีเวลา ...
... ทำใจ ...
ก็จะไม่ดึง ... ไม่รั้ง ... เธอไว้อีก
ยอมหลีก ... ฉันยอม ... หลีกทางให้
มันคงดีกว่า ... เธออยู่อย่าง ... สิ้นเยื่อใย
หยุดทำ ... หยุดร้าย ... ในวันนี้
ยอม ... ฉันยอมแล้ว
ขอชนกับปัญหา ... ฉันไม่หนี
อาจเสียใจ ... แต่คงคุ้ม ... มันคงดี
เสียศักดิ์ศรี ... เธอทิ้งไป ...
... ไม่ขอแคร์ ...
หน้าส่วนตัว
1067
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
