23 มีนาคม 2547 21:36 น.
Completely
จะพอเป็นไปได้ไหม
ถ้าคนที่เคยไกลห่าง
ใครบางคน ... ที่เคยขอเธอแยกทาง
วันนี้กลับมาในทางที่เคยไป
ยังจำฉันได้หรือเปล่า
คนที่เธอเคยชิดใกล้
คนๆหนึ่ง ... ที่เธอเคยรักหมดใจ
วันนี้ ... ฉันกลับมานั่งข้างๆได้ไหม ... คนดี
ฉันผิดไปแล้ว
ที่ครั้งหนึ่งเคยทิ้งเธอไว้ตรงนี้
ฉันรับผิดทุกอย่าง ... ที่เคยไม่รักดี
ได้โปรด ... อย่าเพิ่งหลีกหนีฉันไป
ไม่ขอให้เธอกลับมารักกัน
ขอเพียงอภัยให้ฉันจะได้ไหม
กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ... ถ้ามันจะเป็นไปได้
ฉันไม่กล้าขอเริ่มใหม่ ... ไม่ต้องกังวล
หรือเธอลำบากใจ
หากการที่ฉันกลับมาใหม่ ... ทำให้สับสน
ฉันเป็นส่วนเกินในชีวิต ... เป็นสิ่งที่เธอไม่อยากทน
ฉันก็พร้อมรับผล ... ในสิ่งที่ฉันเคยทำ
แต่ถ้าเธอเมตตา
มีไหล่ให้คนที่อ่อนล้าและเจ็บช้ำ
ฉันขออยู่ไม่นาน ... เพียงพักใจที่มืดดำ
จะไม่เพ้อพร่ำ ... ให้เธอรำคาญใจ
ความทรงจำเก่าๆที่เคยมี
รู้ไหมคนดี ... ฉันยังจำได้
เสียดาย ... ที่ฉันเคยโง่ ... ไม่เคยโงหัวดูว่าใคร
ที่รักและใส่ใจ ... ห่วงใยทุกเวลา
กลับไปคว้าเอาเกร็ดทราย
ที่ส่องประกาย ... ยั่วให้คว้า
โยนเพชรทิ้ง ... หลงสิ่งหลอกตา
สุดท้ายจึงรู้ว่า ... อะไรจริง
ฉันรู้สายเกินไป
จะพอเป็นไปได้ไหม ... ในบางสิ่ง
ขอฉันอยู่เพียงคืน ... คืนที่ฉันจะซบอิง
แค่ผู้หญิง ... ที่เธอเคยให้ใจ
สัญญา ... ว่าจะอยู่ไม่นาน
ขอให้ฉันผ่านคืนนี้ไปได้
พรุ่งนี้ ... เธอตื่นมา ... จะไม่เห็นใคร
จะไม่เหลือร่องรอยไว้ ... ว่าใครกลับมา ... จริงจริง
23 มีนาคม 2547 14:27 น.
Completely
จะร้องไห้ไปใย
คร่ำครวญหวนไห้ ... ว่าผู้ใดก็ไม่รัก
รักคนนู้น ... ชอบคนนี้ ... ล้วนอกหัก
ไม่เคยพักแล้วมองกลับมาสักที
ฉันไม่ปลอบเธอหรอกนะ
จะปล่อยให้เธอเศร้าอยู่อย่างนี้
ช่วยไม่ได้ ... อยากหาเรื่องเสียใจเองนี่
ขอใจร้ายสักที ... มันเกินทน
ถ้าไม่ติดว่า ... แอบรักเธออยู่นะ
ฉันกะว่าจะสมน้ำหน้าเธอสักหน
แต่ก็อดเศร้าไม่ได้ ... เมื่อเห็นเธอร้อนรน
อยากเป็นคน ... คนที่เธอจะพักใจ
เมื่อไหร่เธอจะหันมามองทางนี้
ทางที่มีฉัน ... รอเธออยู่ เห็นบ้างไหม
เลิกใช้ตามอง ... ลองจับจ้องด้วยหัวใจ
แล้วเธอคงเห็นว่าใคร ... ที่ห่วงใยเธอมานาน
หวังสักวัน ... เธอคงเห็นฉันคนนี้
คนที่เธอเคยมองแล้วเลยผ่าน
ฉันที่รักเธอ ... เธอที่ฉันรักจากวันวาน
ฉันจะมอบรักหวาน ... ลบความร้าวราน ในใจเธอ
23 มีนาคม 2547 01:18 น.
Completely
ไกลแสนไกลบ่ได้ ผันแปร
กาลผ่านรักจริงแท้ อยู่ได้
รักคงมั่นดวงแด งามยิ่ง ดาวใด
คงอยู่ยืนชีพไซร้ คู่เจ้ากานดา
22 มีนาคม 2547 16:19 น.
Completely
เห็นไหม ...
บางสิ่งที่อยู่ในแววตาฉัน
บางสิ่งที่เก็บไว้มานานวัน
และสิ่งนั้นอยากบอกเธอสักที
รู้ไหม ...
อะไรที่อยู่ในใจฉันนี้
เต็มจนล้นอยากแบ่งให้เธอเต็มที่
แต่ก็กลัวว่าคนดีไม่ต้องการ
ได้ไหม ...
โปรดรับไปความรักอันอิ่มหวาน
ฉันอยากรักรักเธออย่างชื่นบาน
แม้อาจต้องร้าวรานก็ตามที
ฟังนะ ...
ฉันจะบอกเธอเดี๋ยวนี้
ฉันรักเธอ ... รักเหลือเกิน ... คนดี
และจะรักอย่างนี้ตลอดไป
แล้วเธอ ...
คิดอย่างเดียวกับฉันไหม
ได้หรือเปล่า ... ถ้าเธอจะรักใคร
และใคร ... ใครคนนั้น ก็รักเธอ
ดีไหม ...
สองดวงใจจะมาใกล้กันเสมอ
ร่วมเลยผ่านคืนวันอันพร่ำเพ้อ
แค่มีเธอ ... มีฉัน ... ทุกวันคืน
22 มีนาคม 2547 11:45 น.
Completely
จะหลอกกันอีกนานไหม
กล้ำกลืนฝืนใจ ... บอกรักกันอย่างนี้
โกหกกันต่อหน้า ... หันมาสบตาตาฉันที
ทำไมหลบตากันแบบนี้ ... ถามทั้งที่รู้ดี ... เธอไม่เคยรักกัน
ถนอมความรู้สึกกันทำไม
ถ้าสิ่งที่เธอมีให้ ... มันหลอกลวงทั้งนั้น
เห็นฉันเป็นอะไร ... หรือคิดว่าฉันไม่รู้ทัน
ที่เธอบอกว่ารักฉัน ... มันไม่เคยจริง
จะไปเดี๋ยวนี้เลยก็ได้
ฉันไม่ mind ... กับการถูกทิ้ง
ขอให้โชคดี ... มีคนที่เธอรักจริง
นี่คงเป็นสิ่ง ... สิ่งเดียว ... ที่ฉันสามารถให้เธอ
บัดนี้ ... เธอเป็นอิสระ
แต่รู้ไว้นะ ... ว่ารักเธอเสมอ
ลาก่อน ... นี่คงเป็นวันสุดท้าย ที่เราจะได้เจอ
ฉันรักเธอ ... รักเธอ ... รักเธอ
... จำไว้ให้ดี ...