28 มีนาคม 2547 01:55 น.
Completely
เธอคือความฝัน ...
คือคืนวัน ... คือจุดหมาย
คือรักแรก ... รักสุดท้าย
คือเดียวดาย ... คือรื่นรมย์
เธอคือความฝัน ...
คือความหวาน... คือความขม
คือดอกหญ้า ... คือสายลม
คือระทม ... คือสุขใจ
เธอคือความฝัน ...
คือชั่วกาล ... คือความหมาย
คือพร่ำเพ้อ ... ลมหายใจ
คือใคร ... คือคุ้นเคย
เธอคือความฝัน ...
คือใส่ใจ ... คือเมินเฉย
คือแววตา ... คือละเลย
คือเอื้อนเอ่ย ... คือเงียบงัน
เธอคือความฝัน ...
คือเราเคียงกัน ...
หรือเป็นเพียงฝัน
หรือฉันเพ้อไป ...
27 มีนาคม 2547 18:31 น.
Completely
แล้วคืนนี้ฉันจะข่มตานอนอย่างไร
เมื่อคนที่อยู่ข้างๆหายไป ... กระทันหัน
เข้ามากอดแล้วบอก ... เราเลิกกัน
ให้รักเรากลายเป็นฝัน ... พูดได้ไง
เมื่อเช้ายังคุยกันดีอยู่
มื้อเที่ยงยังอร่อยด้วยกัน ... ใช่ไหม
อาทิตย์ก่อน ... ยังไปดูหนังด้วยกันไง
รักตลอดไป ... ใครบอกกัน
สบตาฉัน ... แล้วยิ้มหวาน
คิดว่าฉันไม่ทรมาน ... เธอคิดแค่นั้น
ทำกันได้ไง ... ไหนว่าจะไม่ทิ้งกัน
งงเลยฉัน ... เมื่อรัก ... พลันเปลี่ยนไป
นี่คงเป็นแค่มุข
เธอแค่ล้อเล่นรับมื้อเย็น ... ใช่ไหม
บอกฉันที ... อย่าทำหน้าแบบนี้ ... อย่าไป
คืนนี้เรายังอยู่ด้วยกันใช่ไหม ... ฉันรู้ ... เธอไม่ใจร้าย
... รักเราไม่กลาย ... เรายังรักกัน
27 มีนาคม 2547 17:41 น.
Completely
เคยหัวเราะกับการหลงรักใคร
ใคร ... ที่เราไม่เคยเห็นหน้า
รอคอยให้เขา online ... แทบจะนับเวลา
อยากจะ chat กับเขาหนักหนา ... จะบ้าตาย
ไม่เคยเชื่อเรื่องพรหมลิขิต
เรื่องของชีวิต ... ฉันลิขิตเองได้
รอคอย ... ตามหา ... ไม่ใช่เรื่องน่าใส่ใจ
อยู่คนเดียวก็ได้ ... สบายดี
แม้วันคืนผ่านไปอย่างเงียบเหงา
ก็ไม่เคยเปลี่ยนความคิด ... ฉันคนนี้
ความเป็นไปของชีวิต ... ฉันรู้ดี
แม้บางที ... ก็รู้ถึง ... ความเปลี่ยวดาย
ไม่เคยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
เป็นคนๆหนึ่ง ... ที่ไม่เคยรู้ ว่าหัวใจหล่นหาย
มองไปรอบตัว ... เหลือเพียวเราเป็นคนสุดท้าย
ทำชีวิตที่ง่ายดาย ... ให้ยากเย็น
เมื่อมองไปรอบๆกาย
จึงเพิ่งรู้ว่าสาย ... ไม่มีใครที่แอบเร้น
สิ่งที่เข้ามา ... คือ น้ำตาและความหนาวเย็น
เมื่อฉันไม่เห็น ... ไม่เคยเป็นคนที่ --- เห็น --- ใคร
มองวันนั้นย้อนมาวันนี้
ตลกดี ... ที่ฉันแอบหวังเอาไว้
ปาฎิหารย์จะเกิดขึ้น ... ดลบันดาลให้มีใคร
ใครสักคนหนึ่งก็ได้ ... ที่จะพาฉันเดินไป ... อยู่ใกล้กัน
มากุมมือที่ไร้ความรู้สึก
ทำให้รู้ถึงความอบอุ่น ... อันคงมั่น
ฉันทำได้เพียงคอย ... รอคอยใครคนนั้น
แม้รู้ว่าไม่มีวัน ... ฉันต้องเดินลำพัง ... ตลอดไป
27 มีนาคม 2547 15:28 น.
Completely
พ่อคุณ ... ช่วยดูออกหน่อย
มีใครคอยมองเธอ ... นานแค่ไหน
หาเรื่องมาเจอเธออยู่ร่ำไป
ขอให้เฉียดใกล้นิดนึงก็ยังดี
อย่าบื้อ ... นักสิ
นี่ ... นี่ไง ... ฉันที่ยืนอยู่ที่นี่
แอบชอบมาตั้งนานแล้ว ... ผู้หญิงคนนี้
หันมามองฉันที ... อย่าเพิ่งไป
ดักตีหัวเธอเลยดีกว่า
จะได้ไม่ต้องฝ่าแฟนคลับเธอ ... ทุ่นแรงได้
เทผ้าเช็ดหน้าเป็นเข่งแล้ว ... ไม่เคยเข้าใจ
นี่ฉันแอบชอบใคร ... ควายหรือคน
แหม ... แหย่หน่อยเดียว
อย่าเพิ่งไปสิ ... อย่าเพิ่งสับสน
มัวไปมองใคร ... ฉันอยู่ตรงนี้ทั้งคน
คอยเดินชนเธอมาแล้วกี่ปี
จะซื่อ ... อีกนานไหม
โอ๊ย ... จะบ้าตาย เธอมองเห็นฉันบ้างไหมนี่
ทนไม่ไหวแล้วนะ ... คงต้องลุยซะที
รัก ... รัก ได้ยินไหมนายตัวดี ... ตะโกนข้ามตึกแบบนี้
... ให้ทุกชีวีเป็นพยาน ...
26 มีนาคม 2547 22:04 น.
Completely
ในที่สุด ... เขาก็ไป
เธอเจียนตายเลยใช่ไหม ... ในวันนี้
ที่ทุ่มเทคือทุ่มทิ้งสิ่งที่มี
รักดีดีเขามีให้แค่วันวาน
ฉันไม่รู้ว่ามันเกิดอะไร
ระหว่างใจสองดวงที่เคยหวาน
ใยวันนี้แปรเปลี่ยนเป็นร้าวราน
ความกล้าหาญที่เธอมีหนีหายไป
เพื่อนฉัน ... มีแต่ความโศกเศร้า
เหลือเพียงเงาของความสวยใส
น้ำตา ... เธอใช้มันเป็นสิ่งปลอบใจ
คิดดีแล้วใช่ไหม ... หรือจะปล่อยให้เป็นอย่างนี้
ก็เป็นแค่คืนฟ้าหม่น
แค่อีกวันที่ต้องทน ... วันที่แสงสว่างถอยหนี
เพียงแสงอาทิตย์หายไป ... แต่หัวใจเธอยังมี
อย่าร้องไห้ ... วันพรุ่งนี้ ... ต้องก้าวไป
ความมืดมาเยือนในทุกเย็น
เธอเองก็คงเห็น ... ใช่ไหม
เช่นเดียวกันชีวิตคนเมื่อจนใจ
ร้องไห้เพียงใด ... เขาก็ไม่กลับคืน
ปาดน้ำตาเถอะ ... เพื่อน
ถ้ารักมันต้องจบ ... ก็อย่าฝืน
เธอไม่ใช่คู่ของเขา ... เธอเกิดมาเพื่อคนอื่น
ลืมเถอะนะ ... วันคืนที่ช้ำใจ
เช้าแล้ว ... วันนี้
คนดีของฉัน ... พระอาทิตย์ขึ้นแล้ว ... เห็นไหม
คืนฟ้าหม่น ... แล้วมันก็ผ่านไป
ยิ้มไว้ ... รักครั้งใหม่ ... กำลังมา