9 พฤษภาคม 2547 03:11 น.
Completely
ตะวันเคลื่อน ... เดือนดับ ลาลับโลก
ส่องเงาโศกเงาเศร้าให้เหงาจิต
สาดลำแสงแปลงสว่างในความคิด
เปลี่ยนชีวิตปลิดชีวาค่อยล้าแรง
ตะวันฉายปลายทองสาดส่องหล้า
ซับน้ำตาจากวันโรยระโหยแหง
เติมรอยยิ้มอิ่มชีวาพาแก้มแดง
ความหวังแต่งความงามเพิ่มเติมหัวใจ
คราตะวันลับฟ้าดาราขึ้น
วันสู่คืนจันทร์สู่ฟ้านภาใส
อ่อนละมุนหนุนนอนปลายฟ้าไกล
ดุจเธอใกล้กระซิบใจว่ารักกัน
ตะวันเคลื่อน ... เดือนดับ ลาลับโลก
ส่องเงาโศกสาดแสงแห่งความฝัน
พร่ำละเมอเธอไปไม่รักกัน
ทั้งเงาจันทร์ ... แสงอาทิตย์ ก็ปลิดลง
7 พฤษภาคม 2547 14:16 น.
Completely
ไม่ได้นึกเอะใจ
จนมองไป ... พบสายตาแบบนั้น
มองลึกไปในแววตาที่ไหวหวั่น
ก็มองเห็นเงาฉัน ... อยู่ภายใน
คิดชอบกันอยู่หรอกหรือ ... คนดี
แต่ต้องรักษาท่าทีซ่อนเอาไว้
ด้วยเพิ่งพานพบเกินเฉลยใจ
ฉันทายถูกไหม .... บอกที
กล้าๆหน่อย ... มาใกล้ๆ
ดีกว่ารักษาระยะไว้ ... เช่นนี้
เปิดใจมาเลย ... เดินเข้ามา ... อย่ารอรี
ฉันคนนี้ ... รอเธอ ...
มา ... เข้ามา
7 พฤษภาคม 2547 02:58 น.
Completely
ถ้าย้อนเวลาได้
จะขอกลับไป ... เปลี่ยนวันนั้น
กลับไปเปลี่ยน ... ให้เราไม่พบกัน
จะไม่ไหวหวั่น ... ยามเธอสบตา
ฉันจะเอาตัวเองไปไว้ที่อื่น
จะได้ไม่ต้องกลั้นสะอื้น ... ฝืนจนล้า
จะได้ไม่มีวันนี้ ... ที่ฉันมีน้ำตา
ฉันคงรู้สึกว่ามีค่า ... กว่าที่เป็น
จะหมุนเวลากลับไปคืนนั้น
ไปหลบในมุมของจันทร์ ... จะแอบเร้น
ลีลาศเพียงลำพัง ... ไม่ให้เธอเห็น
เธอจะได้ไม่มาขอฉัน ... เต้นรำ
ช่าช่าช่า ... พาเพลินเพลิดเพียงวันก่อน
แทงโก้ ... เร่าร้อนบนฟลอร์เท่านั้น
วอล์ซ ... เคยซึ้งเมื่อวานวัน
กาลเปลี่ยนผัน ... กลับคืนวัน ... ฝันมลาย
ลีลาศคืนนั้น
เปลี่ยนชีวิตฉัน ... เธอ ... คนใจร้าย
เธอ ... ทำไมต้องเป็นฉัน
เปลี่ยนคืนวัน ... ให้ชอกช้ำ ... เดียวดาย
เจ็บเจียนตาย ...
ร้องไห้ ...
... เธอใช่แล ...
7 พฤษภาคม 2547 02:30 น.
Completely
ฉันคงไม่สำคัญ
เธอจึงไม่เห็นกัน ... เช่นนี้
ไม่ดึงไม่รั้ง ... ไม่มีท่าที
เหมือนกับ ... ไปซะได้ก็ดี ... รกหูรกตา
ยังรักกันอยู่บ้างไหม
ทำไมฉันถึงรู้สึก ... ปวดปร่า
ทำไมถึงมีแต่ฉัน ... ที่มีน้ำตา
มีแต่ฉัน ... ที่เรียกร้องเวลา ... เติมหัวใจ
เคยรักฉันจริงหรือเปล่า
หรือคบกัน ... แต่ไม่เคยเห็นค่า ... ใช่ไหม
บอกฉันสักคำ ... ว่าไม่รักกันแล้ว ... ฉันจะไป
อย่าถ่วงเวลาเอาไว้ ... จะเก็บเอาไว้เล่นหรือไง
... ใช่ไหมเธอ ...
4 พฤษภาคม 2547 16:53 น.
Completely
ฉันเหงา ... ก็เท่านั้น
ถ้าเธอรำคาญกัน ... ก็พูดได้
จะได้ไม่มารบกวน ... กวนหัวใจ
ไล่ฉันไปไกลๆ ... ทำได้เลย
อย่าเงียบงัน ... เช่นนี้
อย่าทำร้ายใจที่มี ... ด้วยความเงียบเฉย
เพียงแค่ฉันอยากใกล้เธอ ... ด้วยคุ้นเคย
หรือเป็นเพราะฉันเอื้อนเอ่ย ... มากเกิน
เธอจึงไม่แยแส ... กับฉัน
เธอจึงมองกัน ... ด้วยความห่างเหิน
อย่าทำแบบนี้เลย ... โปรดอย่างหมางเมิน
อย่าเชื้อเชิญฉันให้ ... ไป
ฉันเหงา ... ก็เท่านั้น
เธอรำคาญฉัน ... ใช่ไหม
ขอโทษ ... ขอโทษ ... ฉันไม่ได้ตั้งใจ
เพียงหัวใจ ... อยากใกล้ ...
แค่น้ำตามันไหล ...
ไม่เป็นไร ... หรอกเธอ