20 มีนาคม 2547 23:03 น.
Completely
.........................................................
วี๊ดวิ๊ว ... น้องสาว
จะพาขาขาวๆไปไหน
โอ๊ย ... หน้าตาสวยถูกใจ
ให้พี่ไปส่งไหมจ๊ะ ... คนดี
ใกล้ไกล ... ไม่หวั่น
แถวนี้ ... ถิ่นพี่
สนใจมารักกันไหม ... คนหล่อๆแบบนี้
รับรองควงพี่ ... ไม่มีอายใคร
บ้านพี่ขาดคนหุงข้าว
คงดี ... ถ้าน้องสาวมาหุงให้
มาใช้นามสกุลพี่ ... เท่จะตาย
สนใจไหม ... มารักกัน
.................................................................
แซวกันเข้าไปสิ
จิตบกพร่อง ... ใช่ไหม
วิ๊ดวิ้วกันอยู่ได้
ต้นตระกูลเป็นนกหรือไง ... บอกที
ใครน้องคุณ
ฉันลูกโทน ...ไม่มีพี่
ยิ่งพี่ชายปากแบบนี้
ขอตบซะที ... คงสะใจ
เสนอตัวตลอด
เขาจะเดิน ... ก็เข้ามาสอด ... มารยาทน่ะ มีไหม?
หนังสือสมบัติผู้ดี ... ไม่เคยมีอ่านกันหรือไง
ฉันจะได้ซื้อให้ ... อ่านฟรีๆ ... เผื่อจะมีอะไรดีขึ้นมา
20 มีนาคม 2547 22:00 น.
Completely
กอดฉันหน่อยได้ไหม
ก่อนที่เธอจะไปจากกัน ... คืนนี้
ยิ้มให้ฉันเหมือนเดิม ... อีกสักที
ให้ฝันดีเป็นของขวัญ ... แด่วันสุดท้าย
จูบฉันสิคะ
อย่าเพิ่งละจากฉัน ... ให้อยู่กับคืนอันเลวร้าย
ฉันยังไม่อยากรับรู้ ... ว่าแพ้พ่าย
ต่อแต่นี้ ... ต้องอ้าวว้างเดียวดาย ... ตามลำพัง
ปิดเปลือกตาฉันลงก่อน
อย่าให้ฉันเว้าวอนหรือฉุดรั้ง
ขอแค่คืนนี้ ... ให้ฉันอยู่อย่างมีความหวัง
ไว้เป็นพลัง ... ในเช้าวันต่อไป
ก่อนถึงเช้าวันพรุ่งนี้
ฉันจะจดจำภาพเธอไว้
หล่อเลี้ยงชีวิต ... ในวันทีไม่มีใคร
จนกว่าวันที่เสียงเต้นของหัวใจ ... จะหยุดลง
20 มีนาคม 2547 00:14 น.
Completely
เมื่อคนเคยใกล้มากลายเป็นอื่น
ความรู้สึกอันฝืดฝืนก็ถามหา
บรรยากาศมันไม่คุ้น ... พาให้มีน้ำตา
ลมหายใจมันอ่อนล้าลงทุกที
อยากจะถามเหลือเกินว่า ... ทำไม
ฉันทำผิดอะไร ... เธอจึงหลีกหนี
เบื่อกันแล้ว ... หรือเธอพบใครที่ดี
วันนี้ ... เธอจึงหายไป
อยากให้รู้เหลือเกินว่า ... ฉันเศร้า
อยากถาม ... จะมีวันที่เธอกลับมาไหม
ลืมหรือยัง ... คนที่เธอเคยบอก ... จะรักตลอดไป
อยากให้เธอเข้าใจ ... ฉันยังจำฝังใจตลอดมา
ฉันยังรออยู่ที่เดิมของเรา
ท่ามกลางเวลาที่ผ่านไปอย่างเชื่องช้า
เผื่อว่าสักวัน ... เงาของเธอจะกลับมา
กลับมาบอกกับฉันว่า ... ยังรักเธอ
19 มีนาคม 2547 12:30 น.
Completely
ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร
ฉันจึงยอมสมัครใจหยุดอยู่ตรงนี้
ทั้งที่เธอก็ไม่เคยใส่ใจ ... ไม่เคยมองกันสักที
คงเป็นเพราะความดี ... ชนะใจ
เธอไม่รัก ... กลับไม่เศร้า
มีบ้างที่เหงา ... แต่ก็ทนได้
คุยกันนิดหนึ่ง ... ยิ้มให้สักที ... แค่นี้ก็พอใจ
สบตากันเมื่อไหร่ ... เหมือนมีเปลวไฟ ... ไล่ขึ้นใบหน้า
เป็นกันอย่างที่เป็น
เผื่อสักวัน ... รักที่เธอจะมอบให้ฉัน อาจเพิ่มขึ้นช้าๆ
ฉันไม่ลำบากใจ ... แม้เป็นเพียงคนผ่านมา
การกระทำอาจไม่ค่อยมีค่า ... แต่ฉันก็มีศรัทธา
... ในสิ่งที่ฉันทำ ...
--------------------------------------------------------------------------------
19 มีนาคม 2547 11:59 น.
Completely
เมื่อต่างมองคนละทาง
ยิ่งคุยยิ่งบาดหมาง ... ใช่ไหม
ยิ่งใกล้ ... กลับยิ่งไกล
ยิ่งมีใจ ... ยิ่งทรมาน
ทำไมยังดึงดันอยู่อย่างนี้
ในเมื่อความรู้สึกที่เคยหวาน
วันนี้มันกลับกลายเป็นร้าวราน
และเราไม่อาจทนทานอีกต่อไป
ความรักไม่ได้มีเพียงความรัก
และความรักก็ไม่ใช่แค่การให้
หากคนสองคนต่างไม่เคยไว้ใจ
ก็ไม่มีอะไรให้เจ็บช้ำใจได้อีกแล้ว
ต่างคนต่างเคยรัก
เราเคยมีจิตใจที่แน่แน่ว
หากวันนี้ ... ความมั่นคงต่างจางแผ่ว
ก็คงไม่แคล้วต้องจากกัน
ไม่มีทางใดดีกว่านี้
เราสองต่างทำได้เพียงแค่นั้น
ยอมรับว่าต้องจบ ... ปล่อยอดีตเป็นเพียงความฝัน
คิดว่าต่างเข้ามาคั่นเวลาของกันและกัน ... เพียงชั่วคราว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
หน้าส่วนตัว
636
