24 มีนาคม 2547 16:56 น.
Completely
หากรักจริงไม่ควรทิ้งขว้างความรัก
ต่างประจักษ์รักเราแก่เกินแก้ไข
วันก่อนหวาน ... วันนี้ขม ... ตรมหทัย
รักเรา ... เก่าไป ... เป็นความจริง
ความรักเราถดถอยลงเรื่อยๆ
ความสนใจยิ่งเอื่อยจนหยุดนิ่ง
มีน้ำตา ... กลับไม่กล้าไปซบอิง
มีบางสิ่งอยากคุย ... กลับเงียบงัน
มื้ออาหารไม่อร่อยเหมือนดังเก่า
ที่ๆมีเงาของเธอ ... ไม่มีฉัน
เวลาว่างไม่ตรงกันเลยสักวัน
ความผูกพัน ... นับวันยิ่งเบาบาง
คิดเหมือนกันไหมคะ ... คนดี
ทำไมวันนี้ ... เราช่างเหินห่าง
เราต่างรักกัน ... แต่ทำไมเดินคนละทาง
ความอ้างว้างเข้าเกาะกุม ... จนแน่นใจ
ฉันไม่ยอมให้ เรา ต้องจบ
ที่รัก ... คุณเองก็คิดเหมือนกันใช่ไหม
กลับมาใกล้กันเถอะ ... อย่าปล่อยให้รักร้างไกล
ฉันเชื่อว่า ... รักเรายังสดใสได้เหมือนเดิม
24 มีนาคม 2547 14:36 น.
Completely
มัวสงสัยทำไมไร้สาระ
ว่าความรักคืออะไรใครตอบได้
พากันเขียนหนังสือวิเคราะห์กันมากมาย
ฉันเสียดาย ... เวลา ... ถ้าอ่านมัน
ความรักไม่มีรูปทรง
แต่มีองค์ประกอบที่ความรักเลือกสรร
ใช่ ... ความรักคือนามธรรม
แต่เราจับต้องมันได้ ... ด้วยหัวใจ
ความรักประกอบด้วยความรู้สึก
เป็นความหมายลึกๆ ... ที่คนสองคนมีให้
หากจะรู้ ... ว่าความรักเป็นอย่างไร
ต้องลองใช้หัวใจศึกษาเอง
23 มีนาคม 2547 21:36 น.
Completely
จะพอเป็นไปได้ไหม
ถ้าคนที่เคยไกลห่าง
ใครบางคน ... ที่เคยขอเธอแยกทาง
วันนี้กลับมาในทางที่เคยไป
ยังจำฉันได้หรือเปล่า
คนที่เธอเคยชิดใกล้
คนๆหนึ่ง ... ที่เธอเคยรักหมดใจ
วันนี้ ... ฉันกลับมานั่งข้างๆได้ไหม ... คนดี
ฉันผิดไปแล้ว
ที่ครั้งหนึ่งเคยทิ้งเธอไว้ตรงนี้
ฉันรับผิดทุกอย่าง ... ที่เคยไม่รักดี
ได้โปรด ... อย่าเพิ่งหลีกหนีฉันไป
ไม่ขอให้เธอกลับมารักกัน
ขอเพียงอภัยให้ฉันจะได้ไหม
กลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ... ถ้ามันจะเป็นไปได้
ฉันไม่กล้าขอเริ่มใหม่ ... ไม่ต้องกังวล
หรือเธอลำบากใจ
หากการที่ฉันกลับมาใหม่ ... ทำให้สับสน
ฉันเป็นส่วนเกินในชีวิต ... เป็นสิ่งที่เธอไม่อยากทน
ฉันก็พร้อมรับผล ... ในสิ่งที่ฉันเคยทำ
แต่ถ้าเธอเมตตา
มีไหล่ให้คนที่อ่อนล้าและเจ็บช้ำ
ฉันขออยู่ไม่นาน ... เพียงพักใจที่มืดดำ
จะไม่เพ้อพร่ำ ... ให้เธอรำคาญใจ
ความทรงจำเก่าๆที่เคยมี
รู้ไหมคนดี ... ฉันยังจำได้
เสียดาย ... ที่ฉันเคยโง่ ... ไม่เคยโงหัวดูว่าใคร
ที่รักและใส่ใจ ... ห่วงใยทุกเวลา
กลับไปคว้าเอาเกร็ดทราย
ที่ส่องประกาย ... ยั่วให้คว้า
โยนเพชรทิ้ง ... หลงสิ่งหลอกตา
สุดท้ายจึงรู้ว่า ... อะไรจริง
ฉันรู้สายเกินไป
จะพอเป็นไปได้ไหม ... ในบางสิ่ง
ขอฉันอยู่เพียงคืน ... คืนที่ฉันจะซบอิง
แค่ผู้หญิง ... ที่เธอเคยให้ใจ
สัญญา ... ว่าจะอยู่ไม่นาน
ขอให้ฉันผ่านคืนนี้ไปได้
พรุ่งนี้ ... เธอตื่นมา ... จะไม่เห็นใคร
จะไม่เหลือร่องรอยไว้ ... ว่าใครกลับมา ... จริงจริง
23 มีนาคม 2547 14:27 น.
Completely
จะร้องไห้ไปใย
คร่ำครวญหวนไห้ ... ว่าผู้ใดก็ไม่รัก
รักคนนู้น ... ชอบคนนี้ ... ล้วนอกหัก
ไม่เคยพักแล้วมองกลับมาสักที
ฉันไม่ปลอบเธอหรอกนะ
จะปล่อยให้เธอเศร้าอยู่อย่างนี้
ช่วยไม่ได้ ... อยากหาเรื่องเสียใจเองนี่
ขอใจร้ายสักที ... มันเกินทน
ถ้าไม่ติดว่า ... แอบรักเธออยู่นะ
ฉันกะว่าจะสมน้ำหน้าเธอสักหน
แต่ก็อดเศร้าไม่ได้ ... เมื่อเห็นเธอร้อนรน
อยากเป็นคน ... คนที่เธอจะพักใจ
เมื่อไหร่เธอจะหันมามองทางนี้
ทางที่มีฉัน ... รอเธออยู่ เห็นบ้างไหม
เลิกใช้ตามอง ... ลองจับจ้องด้วยหัวใจ
แล้วเธอคงเห็นว่าใคร ... ที่ห่วงใยเธอมานาน
หวังสักวัน ... เธอคงเห็นฉันคนนี้
คนที่เธอเคยมองแล้วเลยผ่าน
ฉันที่รักเธอ ... เธอที่ฉันรักจากวันวาน
ฉันจะมอบรักหวาน ... ลบความร้าวราน ในใจเธอ
23 มีนาคม 2547 01:18 น.
Completely
ไกลแสนไกลบ่ได้ ผันแปร
กาลผ่านรักจริงแท้ อยู่ได้
รักคงมั่นดวงแด งามยิ่ง ดาวใด
คงอยู่ยืนชีพไซร้ คู่เจ้ากานดา