29 มีนาคม 2547 13:22 น.
Completely
ฉันเป็นเพียงคนไร้ค่า
ท่ามกลางดารา ... ไร้ใครมองเห็น
อยู่กลางตะวัน ... ร้อนรุ่มไม่เว้น
หวังสายลมเย็น ... พัดมาผ่อนคลาย
ฉันยืนอยู่ที่ตรงนี้
ยืนอยู่ ณ ที่ ... ที่ไร้ความหมาย
ท่ามกลางผู้คน ... ฉันสับสน ... เดียวดาย
ความเงียบงันอันโหดร้าย ... ทำใจให้ชา
หันมาคุยกับฉันบ้าง
มาปลดอ้างว้าง ... ปลอบใจอ่อนล้า
มายืนใกล้ๆ ... ใช้ใจเช็ดน้ำตา
ใครก็ได้ ... โปรดรู้ว่า ฉันเสียใจ
เพียงใครสักคนหนึ่ง
คนซึ่งไม่ใจร้าย
ไม่เดินเข้ามา ... แล้วจากไป
เป็นเพื่อนฉันหน่อยได้ไหม ... มาเข้าใจฉันที
ฉันทำอะไรผิด
หรือผิดที่ตัวตน ... ฉันคนนี้
ผิดที่จิตวิญญาณที่ฉันมี
หรือฉันอยู่ผิดที่ ... ผิดเวลา
ให้คำตอบฉันที
อย่าปล่อยให้คนนี้ๆ ... กลายเป็นบ้า
อย่าให้ความเหงา ... ทำร้ายเวลา
ให้ฉันได้รู้ว่า ... เพราะอะไร ... ...
28 มีนาคม 2547 21:28 น.
Completely
ผิดมากใช่ไหม
แค่ฉันบังเอิญผ่านมาแค่นั้น
แค่บังเอิญเห็นเธอสองคนอยู่ด้วยกัน
แค่ฉันรู้สึกเสียใจ
มันผิดมากใช่หรือเปล่า
ที่ฉันเดินมาดูที่ของเราเป็นครั้งสุดท้าย
ที่ฉันยอมให้เธอไปง่ายดาย
ที่ฉันไม่ตายที่เธอทิ้งกัน
แล้วฉันผิดอะไรอีกไหม
เทียบกับสิ่งที่เธอฝากไว้ ... จากวันนั้น
ไม่มากมาย ... แค่ความเดียวดายที่ฉันทนรับมัน
แค่ความฝัน ... ที่ปลุกฉันกลางดึกทุกค่ำคืน
ฉันชดใช้เธอไม่พออีกหรือไง
กับสิ่งที่เธอทำไป ... โดยที่ฉันไม่คิดรื้อฟื้น
ที่น้ำตาฉันไหล ... ที่ฉันกลั้นใจไม่สะอื้น
ที่ฉันยอมปล่อยวันคืน ... ที่ฉันเคยมี
ยังให้เขาไม่พออีกหรือไง
กับสิ่งที่ฉันเสียไป ... จนวันนี้
ความรู้สึกไม่เคยกลับคืน ... บาดแผลไม่เคยหายดี
แล้วเธอยังมองว่าฉันนี้ ... ผิดหรือไร
หรือกลัวเขาจะเห็นฉัน
กลัวว่าคืนวันแสนหวานจะจบลงใช่ไหม
บอกเธอตรงนี้ ... ฉันไม่ได้ตั้งใจ
แค่เดินกลับมาที่ของเราครั้งสุดท้าย ... ก่อนตัดใจ ... ลืมเธอสักที
28 มีนาคม 2547 01:55 น.
Completely
เธอคือความฝัน ...
คือคืนวัน ... คือจุดหมาย
คือรักแรก ... รักสุดท้าย
คือเดียวดาย ... คือรื่นรมย์
เธอคือความฝัน ...
คือความหวาน... คือความขม
คือดอกหญ้า ... คือสายลม
คือระทม ... คือสุขใจ
เธอคือความฝัน ...
คือชั่วกาล ... คือความหมาย
คือพร่ำเพ้อ ... ลมหายใจ
คือใคร ... คือคุ้นเคย
เธอคือความฝัน ...
คือใส่ใจ ... คือเมินเฉย
คือแววตา ... คือละเลย
คือเอื้อนเอ่ย ... คือเงียบงัน
เธอคือความฝัน ...
คือเราเคียงกัน ...
หรือเป็นเพียงฝัน
หรือฉันเพ้อไป ...
27 มีนาคม 2547 18:31 น.
Completely
แล้วคืนนี้ฉันจะข่มตานอนอย่างไร
เมื่อคนที่อยู่ข้างๆหายไป ... กระทันหัน
เข้ามากอดแล้วบอก ... เราเลิกกัน
ให้รักเรากลายเป็นฝัน ... พูดได้ไง
เมื่อเช้ายังคุยกันดีอยู่
มื้อเที่ยงยังอร่อยด้วยกัน ... ใช่ไหม
อาทิตย์ก่อน ... ยังไปดูหนังด้วยกันไง
รักตลอดไป ... ใครบอกกัน
สบตาฉัน ... แล้วยิ้มหวาน
คิดว่าฉันไม่ทรมาน ... เธอคิดแค่นั้น
ทำกันได้ไง ... ไหนว่าจะไม่ทิ้งกัน
งงเลยฉัน ... เมื่อรัก ... พลันเปลี่ยนไป
นี่คงเป็นแค่มุข
เธอแค่ล้อเล่นรับมื้อเย็น ... ใช่ไหม
บอกฉันที ... อย่าทำหน้าแบบนี้ ... อย่าไป
คืนนี้เรายังอยู่ด้วยกันใช่ไหม ... ฉันรู้ ... เธอไม่ใจร้าย
... รักเราไม่กลาย ... เรายังรักกัน
27 มีนาคม 2547 17:41 น.
Completely
เคยหัวเราะกับการหลงรักใคร
ใคร ... ที่เราไม่เคยเห็นหน้า
รอคอยให้เขา online ... แทบจะนับเวลา
อยากจะ chat กับเขาหนักหนา ... จะบ้าตาย
ไม่เคยเชื่อเรื่องพรหมลิขิต
เรื่องของชีวิต ... ฉันลิขิตเองได้
รอคอย ... ตามหา ... ไม่ใช่เรื่องน่าใส่ใจ
อยู่คนเดียวก็ได้ ... สบายดี
แม้วันคืนผ่านไปอย่างเงียบเหงา
ก็ไม่เคยเปลี่ยนความคิด ... ฉันคนนี้
ความเป็นไปของชีวิต ... ฉันรู้ดี
แม้บางที ... ก็รู้ถึง ... ความเปลี่ยวดาย
ไม่เคยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
เป็นคนๆหนึ่ง ... ที่ไม่เคยรู้ ว่าหัวใจหล่นหาย
มองไปรอบตัว ... เหลือเพียวเราเป็นคนสุดท้าย
ทำชีวิตที่ง่ายดาย ... ให้ยากเย็น
เมื่อมองไปรอบๆกาย
จึงเพิ่งรู้ว่าสาย ... ไม่มีใครที่แอบเร้น
สิ่งที่เข้ามา ... คือ น้ำตาและความหนาวเย็น
เมื่อฉันไม่เห็น ... ไม่เคยเป็นคนที่ --- เห็น --- ใคร
มองวันนั้นย้อนมาวันนี้
ตลกดี ... ที่ฉันแอบหวังเอาไว้
ปาฎิหารย์จะเกิดขึ้น ... ดลบันดาลให้มีใคร
ใครสักคนหนึ่งก็ได้ ... ที่จะพาฉันเดินไป ... อยู่ใกล้กัน
มากุมมือที่ไร้ความรู้สึก
ทำให้รู้ถึงความอบอุ่น ... อันคงมั่น
ฉันทำได้เพียงคอย ... รอคอยใครคนนั้น
แม้รู้ว่าไม่มีวัน ... ฉันต้องเดินลำพัง ... ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
661
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
