28 พฤษภาคม 2547 03:06 น.
Completely
ฉันมันบ้า
มัวเสียเวลา ... อ่านจดหมายซ้ำๆ
อ่านวนไปเวียนมา ... อ่านทุกหน้า ... จนจดจำ
ทุกถ้อยคำ ... ทุกข้อความ ... ที่ส่งมา
หวังลมๆแล้งๆ
ว่าเธอจะแกล้ง ... ไม่มาหา
ที่เธอทำอยู่ ... แค่แกล้งให้ฉัน ... อยากเจอหน้า
เธอจึงไม่ส่งข่าวมา ... เธอหายไป
มาทำให้คุ้นเคย
แกล้งเอื้อนเอ่ย ... แถลงไข
เธอมาแกล้ง ... เฉลยใจ
แล้วกลับจากไป ... ไม่ร่ำลา
ฉันเหงา ... ฉันเสียใจ
สะใจแล้วใช่ไหม ... คนบ้า
ที่วันนี้ ... ทำให้ผู้หญิงอวดดี ... มีน้ำตา
ทำให้ฉันรู้สึกไร้ค่า ... ยิ่งกว่า ... เศษดิน
27 พฤษภาคม 2547 20:44 น.
Completely
เข้มแข็ง ... เข้าไว้
อย่าเสียใจ ... ง่ายๆ ... แบบนั้น
อย่าให้น้ำตามันไหล ... รีบปาดมันให้ทัน
อย่าไปไหวหวั่น ... กับความฝันที่ไม่มีจริง
เขาจากไป ... จากไปแล้ว
ลืมคำพูดที่แน่แน่ว ... ลืมทุกสิ่ง
เขาหลอก ... เขาลวง ... ทั้งกลอกกลิ้ง
แล้วเขาก็ทิ้ง ... ให้เราเสียใจ
เข้มแข็ง ... เข้มแข็งนะ
แม้ภายใน ... มันจะ ... เกินทนได้
ลืมเขา ... ลืมเขาเถอะ ... คนหลายใจ
อย่านะ ... อย่าร้องไห้ ... ต่อไปเลย
27 พฤษภาคม 2547 01:22 น.
Completely
เป็นอะไรไปแล้ว ... นะใจ
เหตุใดจึงต้อง ... หวั่นไหว ... ไปอย่างนี้
รักแรกพบ ... หรือ ... โชคชะตาเล่นตลก ... บอกที
ในนาทีนี้ ... หัวใจมันเต้นถี่ ... ทำไม
เร็วเกินไปมั้ง ... ที่จะชอบใครสักคน
เพิ่งพบกันไม่กี่หน ... มันง่ายไปไหม
เก็บมาเพ้อเจอ ... หลับตายังเห็นเธอ ... ไม่เข้าใจ
เป็นไปไม่ได้ ... ที่ฉันจะเผลอใจ ... ไปอย่างนั้น
กระวนกระวายไป ... ทุกเวลา
เมื่อเธอมาหายหน้า ... ไปจากฉัน
งงตัวเอง ... ปิ๊งเขาแล้ว ... หรือไรกัน
เป็นอะไรไปนะฉัน ... ฮึ ... เดี๋ยวก็อกหักไม่ทันข้ามวัน
... ไปคิดถึงเขาอย่างนั้น ... ทำไม ...
26 พฤษภาคม 2547 19:23 น.
Completely
ฝนตกลงมา
กลบหยาดน้ำตาที่รินไหล
ดีเหมือนกัน ... ที่ไม่มีใคร
จะได้รู้ไว้ ... ว่าใครไม่แคร์
รักเธอ ... ไม่มีจริง
วาจา ... คือสิ่งไม่เที่ยงแท้
เพียงลมปาก ... แล้วผันแปร
เคยเหลียวแล ... กลับแปรไป
ฝนตกลงมา
ในวันที่ฉัน ... ร้องไห้
ทำได้เพียง ... ตัดใจ
ทั้งหวั่นไหว ... ก็ต้องทำ
26 พฤษภาคม 2547 18:08 น.
Completely
จูงมือกันในวันนี้
เป็นพลังที่เติมชีวี ... ให้ฉันก้าว ... ต่อไปได้
ความอบอุ่นของเธอ ... ฉันสัมผัสได้ ... ด้วยใจ
แววตาอาทรใสๆ ... เติมรอยยิ้ม ... ให้ฉัน ... คงยืน
เหนื่อยหนักหนา ... สาหัส
ดังฉันโง่เง่า ... ท่ามกลางผู้อื่น
แต่กับเธอ ... เมื่อฉันน้ำตารื้น
เธอบอกว่า ... อย่ากล้ำกลืน ... ปล่อยออกมา
อยู่กับฉันตั้งแต่วันวาน
แม้ไม่มีคำหวาน ... แต่เธอมีความรักที่มีค่า
ขอบคุณนะ ... ที่อยู่กับฉัน ... อยู่ด้วยกัน ... ไร้คำลา
คอยห่วงหา ... แม้ไม่มี ... คำพูดใด
จูงมือฉันในวันนี้
ฉันจึงเดินต่อไป ... ด้วยแรงใจที่มี ... ก้าวไปได้
สักวัน ... เมื่อเธอล้าอ่อน ... ขอให้นอนเอนมา ... หนุนตัก ... พักใจ
ฉันจะกอดเธอไว้ ... อย่างที่เธอจูงมือฉัน ... มาตั้งไกล
... อยู่กันได้ ...แม้ทั้งโลกไร้ผู้ใด ... ฉันไม่ใส่ใจ ...
... เพียงเราสองคน ...