3 พฤษภาคม 2546 15:48 น.
CloveR_BlueSeeD
ศาสนาคืออะไร
มีใครหลายคนให้นิยามขอมมันไปต่าง ๆ นานา หนึ่งในนั้น มีความคิดที่ว่า มันคือสัญลักษณ์แห่งความดี ความศรัทธา ความเชื่อ หนึ่งในนั้น มีความคิดที่ว่า มันคือสิ่งคอยช่วยเหลือมนุษย์ แต่ หนึ่งในนั้น ศาสนาคือผู้ทำลาย จริงหรือไม่ พวกคุณลองนึกย้อนถึงสิ่งที่เกิดขึ้นมาดูสิ หากศาสนาเป็นสิ่งดีจริง งั้นมนุษย์ ก็คงเป็นสิ่งที่ผิด ที่ใช้ศาสนา เป็นตัวแบ่งแยกชนชั้น แบ่งแยกสัญชาติ แบ่งแยกความถูกผิด มนุษย์ผู้ซึ่ง เป็นผู้ที่คิดว่าตัวเองเป็นสิ่งทีประเสริญสุด สิ่งที่มนุษย์ได้ทำ ยิ่งทำให้ ศาสนาหมองหม่น เพิ่มขึ้นไปอีก แต่มนุษย์ก็ยังไม่รู้สึกตัว ทุกวันนี้ศาสนากลายเป็นเครื่องมือที่ใช้เข่นฆ่ากัน ผิดถูกมนุษย์ได้มองข้ามสิ่งนั้นไปแล้ว ความเชื่อและศรัทธากลายเป็นอาวุธที่อันตรายที่สุดมากยิ่งกว่าอาวุธชีวภาพ หรือ ระเบิดนิวเครียร์ การยอมทำทุกอย่างเพื่อบูชาความเชื่อของตัวเอง เป็นสิ่งที่ มิอาจห้ามกันได้อีกต่อไป ทุกวันนี้สังคมเปลี่ยนไปมาก แต่ยังอยากจะย้ำถามว่า ศาสนา ที่เราศรัทธากันอยู่นี้ มันยังคงจำเป็นอยู่อีกเหรอ หากเราทำสิ่งเหล่านี้ไป ความเชื่อและศรัทธา อาจจะไม่จำเป็นสำหรับพวกเราแล้วก็ได้ ความดีต่าง ๆ อยู่ที่ตัวเราเองต่างหาก แต่หากคิดได้ เท่านี้ก็คงดีแล้ว
1 พฤษภาคม 2546 16:00 น.
CloveR_BlueSeeD
โลกก็ยังคงเป็นโลกใบเดิม พระอาทิตย์ก็ยังคงเป็นพระอาทิตย์ดวงเดิม
พระจันทร์ ก็ยังคงโคจรรอบโลกอยู่เช่นเดิม
เวลา ก็ไม่เคยแม้แต่จะหยุดหันกลับมามอง
ประสาอาไรเลยกับมนุษย์
จะยังไงก็ยังคงเป็นคน คนเดิม ไม่มีทางเปลียนแปลงตัวเองที่แท้จริงได้
หากถ้าจักทำได้ แต่การกระทำก็คงเพียงแค่บางคราวก็เท่านั้น
หากคน ๆ นั้นได้ทำผิดลงไปแล้ว ความผิดจักต้องติดตัวไปอยู่เสมอ
ไม่มีทาง ที่จะลบล้างความผิดไปได้
สิ่งที่ทำลงไป หากแก้ตัวไปก็ไร้ค่า ถ้ารู้แต่แรกทำไม ไม่ทำจะดีกว่า
ต่อให้ ละอายแก่ใจ ความผิดที่ทำลงไปก็ไม่ได้ลบเลือน
เหมือนเงาที่ติดตามตัวไปจนตาย
ไม่มีวัตถุใดเลยที่จะไม่มีสิ่งสิ่งนี้ เหมือนกับมนุษย์
ไม่มีมนุษย์คนไหนเลย
ที่จะหนีความจริงนั้นซักคน
หากแต่ต้องอดทนรับมันเข้ามาในชีวิตประจำวัน
หากทำใจได้ก็คงดีไป แต่มนุษย์
จะมีซักกี่คนที่จะยอมรับมันในจุดนี้
ความผิด หรือ ความผิดพลาด เป็นสิ่งที่หลาย ๆ คนไม่ปรารถนาเอาซะเลย
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
การที่เราทำผิดกับคนที่เรา...รัก...
ความรัก มีหลายนิยามให้หยิบมาใช้ ยากที่จะสรุปถึง
แต่ความผิดคงมิต้องมีนิยามอะไรมาก ความผิก็ยังคงเป็น ความผิด
ถึงแม้ว้า
จะหานิยามที่สวยหรู่เพียงไร ก็คงมีค่าเท่าเดิม ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
บางครั้งคนเราก็ต้องทำผิดกันบ้าง สิ่งนั้น ผมยอมรับมัน แต่...
การทำผิดต่อคนที่เรารักนั้นแย่กว่า ไม่ควรจะให้อภัย
คนเราไม่มีโอกาสในชีวิตมากนัก
หากทำให้ชีวิตพลิกผลันมันคงไม่ดีแน่ ควรมีความละอายใจอยู่ในจิตใจของตน
ควรคิดก่อนที่จะลงมือทำ ไม่ใช่ทำแล้ว แสร้างมาออกตัวแสดงความรับผิดชอบ
มันไม่มีใครชอบสิ่งที่คุณทำมากนักหรอก เพราะฉะนั้น
จงยอมรับกับสิ่งที่ตนทำลงไปซะ อย่า แสดงความรับผิดชอบ ถูกผิดเลย
ถึงแม้สังคมจะให้อภัย แต่ผมของถามตัวคุณเองเหน่อยเถอะ
คุณสามารถให้อภัยตัวของคุณเองได้น่ะเหรอ เพราะคุณทำให้คนที่คุณรัก ต้องเจ็บปวด
เพราะเค้า ไม่ได้ผิดอะไร เรามันไม่ไดีเอง
แค่ขอแค่ให้เช้าใจกันแค่นั้นก็คงพอแล้ว....อยู่ที่ตัวคุณแล้วหล่ะ