เขียนที่บ้านพระโขนง..ข้างโลงผุ
วัน-เดือนลุหลายปี ก็ที่ผ่าน
ส่งถึงคนชื่อมาก..จากไปนาน
คนที่บ้านเฝ้ารอ..จนท้อใจ
ตั้งแต่กลิ่นลำดวนยังหวนหอม
ดอกพยอมเคยบานคุ้งบ้านใต้
มาบัดนี้ลำดวนเจ้า ก็เฉาไป
ต้นผักไห่รกคลุมสุมเป็นแนว
จะฝากบอกพี่มาก..นากคิดถึง
แม้น้อยหนึ่งมิส่งข่าว..สาวกินแห้ว
นากก็คอยถามข่าวนกเค้าแมว
ลืมนากแล้วหรือไร..จึงไร้วาจา
เขียนที่บ้านพระโขนง..ข้างโลงเก่า
ให้โศกเศร้าขื่นใจ..ไม่เห็นหน้า
นั่งคอยที่หัวสะพานใครผ่านมา
บอกพี่มากด้วยหนา.....ว่านากคอย..ย..ย..ย..