31 กรกฎาคม 2554 05:34 น.

.. เริ่มต้นใหม่..(กลบท กลบกลืนกลอน)

ก่อนอื่น แซมขอกราบขอบคุณ พี่คนกุลา ที่เป็นแบบอย่างให้แซมเขียนกลอนบทนี้ขึ้นมาได้....

แซมมักจะเศร้าอะไรไม่นาน ปกติถ้ามีเรื่องเสียใจ จะเศร้าอยู่ประมาณ 3 วัน

ครั้งนี้ มีเรื่องเศร้านิดหน่อย...เศร้ามาได้ 1 วันครึ่ง แซมก็คิดว่า จะหาอะไรใหม่ๆทำ เลยไปซื้อสมุดใหม่ (ในรูป..ยังไม่ย่นยู่...แต่จะย่นยู่ทีหลัง...)

พอดี พี่คนกุลา นำเสนอ กลบท กลบกลืนกลอน...
แซมเลยเขียนกลบทนี้เป็นครั้งแรก ในสมุดใหม่...
เขียนตอนไปตลาดชาวสวน นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ในลานจอดรถ..
เริ่มต้นมาเศร้าๆ พอจะจบ...
ทนไม่ไหวแล้ว.... เจ้าแซมกลับคืนมา...เชิ๊บ..เชิ๊บ...

ในค่ำคืน ฝืนตา หลับ ตาฝืน
ในค่ำคืน เปลี่ยวแสน ใจ แสนเปลี่ยว
ในค่ำคืน เดียวดาย ให้ ดายเดียว
ในค่ำคืน เดือนเสี้ยว เพียง เสี้ยวเดือน

และอีกหนึ่ง หยดน้ำตา น้ำตาหยด
และอีกหนึ่ง เหมือนทด เฝ้า ทดเหมือน
และอีกหนึ่ง เตือนก่น เฝ้า ก่นเตือน
และอีกหนึ่ง ใจเลือน เลื่อน เลือนใจ

มีอีกไหม หม่นช้ำ ทำ ช้ำหม่น
มีอีกไหม ไหนคน หนอ คนไหน
มีอีกไหม พิไรพร่ำ พร่ำพิไร
มีอีกไหม คำลวง เฝ้า ลวงคำ

มีแต่ฉัน นั่นนี่ ดู นี่นั่น
มีแต่ฉัน ขำโคตร โพส โคตรขำ
มีแต่ฉัน จำลัก แอบ ลักจำ
มีแต่ฉัน วอนคำ เขียน คำวอน

ขำตัวเอง.....มิได้ขำตะเอง
ขอบคุณรูปของแซมนะจ๊ะ......

1707

love

comment

30 กรกฎาคม 2554 14:40 น.

กลบทเบญจวรรณห้าสี

cicada

".....ไปไม่ลา..มาไม่ไหว้...."

แซมหัดแต่ง..กลบทเบญจวรรณห้าสี...
ตามคุณครูทั้งหลาย...
ช่วยเป็นกำลังใจให้แซม และช่วยแนะนำแซมด้วยนะคะ..

หงอยเงื่องเหงางงงุน วุ่นในจิต
เชยชอบชิดชวนชื่น กลับคืนสลาย
รักโรยร้างไร้รอย คอยมิวาย
ให้ห่างหายโหยหวน ครวญถึงรัก

จอมใจเจ้าจรจาก มาพรากจบ
ละล่วงลบละเลย ใจเอ๋ยหัก
ก่นกัดกร่อนโกรธกัน นั้นง่ายนัก
เฝ้าฟูมฟักใฝ่ฝัน นั้นยากจริง

หรือรักเร่ลวงเล่น เช่นหวาดหวั่น
แม้นไม่มั่นมนหม่น จนใจหญิง
เจ็บจนจ่อมเจ่าจุก ทุกข์ประวิง
เธอทอดทิ้งทั้งทั้ง ฉันยังรอ

แซมซมซบซึมเซา เหงาแสนเหงา
เว้าวอนเว้าวิงวอน แซมอ้อนขอ
จะจำจากจันทร์เจ้า เคยเคล้าคลอ
ขอค่ะขอ..แค่คำ...ว่าอำลา

1338

love

comment

28 กรกฎาคม 2554 16:11 น.

.... ลบภาพ....

cicada

ไม่อยากเป็นคนดื้อตามตื๊อรัก
แต่เกินหักใจห่างให้วางปล่อย
แม้สัมพันธ์ลางเลือนจนเลื่อนลอย
ใจดวงน้อยยังมั่นฝันถึงเธอ

ใครหนอมาจุดไฟในใจฉัน
สุมจนสั่นเผาไหม้หลงไผลเผลอ
ทุกคืนวันปั่นป่วนหวนละเมอ
เป็นคนเซ่อเบอะบ้าเพราะว่าใคร

พอลืมตาหัวใจก็ไหวหวั่น
จวบสิ้นวันงมเหงาเฝ้าฝักใฝ่
ดูหรือเจ้าเฉาหม่นต้องจนใจ
พิษรักใหญ่ยิ่งนักเกินหักมาน

ไม่อยากเป็นคนซื่อที่ตื๊อรัก
อยากจะพักความคำนึงที่ซึ้งหวาน
อยากจะลบใจขมที่ซมซาน
อยากจะให้เมื่อวาน....ไม่มีเธอ

1954

love

comment

24 กรกฎาคม 2554 22:38 น.

...ขยุ้ม..ขยุ้ม..ขยุ้มหลังคา...

cicada


แมงมุมขยุ้มหาเหยื่อ
ช่างเหลือเชื่อขยันชักไย
ทุกวันปั่นหยากไย่
ดักรอไว้เหยื่อไม่มอง...

แมงมุมขยุ้มยงโย่
รอเหยื่อโผล่..โผจับจ้อง
แมลงเจ้าเฝ้าลำพอง
บินลอยล่องต้องดับแด..

แมงมุมขยุ้มหัวใจ
มาเมื่อไหร่ใจเป็นแผล
เซาะซอนใจอ่อนแอ
สุดทางแก้..แพ้แมงมุม

โยนหย่อนเล่นซ่อนแอบ
พ่นพิษแสบเจ้าขุดหลุม
บ่วงพรางสร้างครอบคลุม
หย่งขยุ้มปลิดชีวา

แมงมุมขยุ้มหาเหยื่อ
ช่างเหลือเชื่อขยันมองหา
หลงทางเคว้งคว้างมา
เป็นเหยื่อโอชา..ของเจ้าแมงมุม...



ขอบคุณภาพสวย จาก Internet   ค่ะ