20 เมษายน 2554 23:04 น.
cicada
แว่วดุเหว่าทักทายเมื่อปลายฝัน
และตะวันทอถามถึงความหมาย
ถึงเส้นทางว่างเปลี่ยวอันเดียวดาย
หิว..กระหาย..เพียงพอ..ท้อหรือทน
ลืมตาเห็นมุ้งหมอนเคยนอนเก่า
ตะคุ่มเงาพฤกษ์ไพรยามไร้ฝน
ไผ่หวีดหวิวเอนกอคล้ายรอคน
กลับมายลซบร่างเคียงข้างกัน
ทั่วท้องคุ้งหมอกจางยังอ้อยอิ่ง
ผืนน้ำนิ่งสยบสายคล้ายปลอบขวัญ
อุ่นซึมซาบชีวิตเรียบอย่างเงียบงัน
ถอดปีกอันย่นยับวางกับดิน
แว่วดุเหว่าถี่กระชั้นบอกวันใหม่
ฟ้ารำไรต้อนรับครากลับถิ่น
ปลดความหนักเหนื่อยล้าน้ำตาริน
ที่เคยชินยอกทรวงทุกท่วงทบ
ลืมตาเห็นมุ้งหมอนเคยนอนเก่า
ปัดภาพเงาลบละลายคล้ายว่าจบ
หยุดโบยบินพักดวงมานที่ซานซบ
ให้ฝังกลบภาพลวงในห้วงจินต์
9 เมษายน 2554 12:25 น.
cicada
แซม countdown นะคะ...
5..4..3..2.............
หากนางฟ้าเหงาได้คงไม่บอก
แม้ช้ำชอกใจหม่นคงทนฝืน
อิงแอบดาวหนาวใจในค่ำคืน
คงจะฝืนยิ้มหยอกไม่บอกใคร
หากนางฟ้าเหงาหม่นคงทนหนาว
บอกกับดาวเพื่อนกันฉันทนไหว
และรอยยิ้มเพียงอุ่นยังกรุ่นไอ
ซ่อนหัวใจย่อยยับไว้กับดาว
หากนางฟ้าหนาวเหน็บจนเจ็บขวัญ
แสงตะวันยิ้มให้คงคลายหนาว
แม้นางฟ้าหม่นไหม้ในกี่คราว
ยังมีดาวแอบเร้นเป็นเพื่อนเธอ
ถ้านางฟ้าเหงาได้คงไม่บอก
แม้ช้ำชอกหวั่นไหวเพราะใจเผลอ
ยังคงได้กอดดาวคราวเจอะเจอ
ร่วมฝันเพ้อบันเลงขับเพลงดาว
ยามนี้นางฟ้าหนาวและเศร้าเจ็บ
ยังคงเก็บใจหวงห่วงห้วงหาว
มีรอยยิ้มจุดเตือนแด่เพื่อนดาว
เมื่อถึงคราวแดดับจะกลับดิน
ขอคุณภาพสวยงามจาก Internet นะคะ
9 เมษายน 2554 11:44 น.
cicada
เกิดอึดอัดขัดแสนแน่นทรวงอก
ให้ช้ำฟกสุดฝืนยืนไม่ไหว
รีบเร็วรี่หมอขามาไวไว
ตรวจหัวใจแซมหน่อยช่วยคอยดู
หมอบีบบีบนวดนวดปวดไหมจ๊ะ
ตรงนี้ล่ะเป็นไงบ้างยายหนู
แซมอึกอักอึ้งอ้ำน้ำตาพรู
ลมออกหูสับสนหมุนวนเวียน
หมอเข้าเครื่องตรวจหาสึนามิ
แซมดูสิปั่นป่วนชวนคลื่นเหียน
ระส่ำสั่นดังไก่ในสังเวียน
หมอต้องเพียรประคองสอดส่องแจม
แซมเอ๋ยแซมหามเจ้าเข้าเครื่องใหญ่
อย่างว่องไวหมอสั่งทั้งของแถม
พบสองรูอยู่ในหัวใจแซม
หมอกระแอมก่อนสั่งแซมนั่งงง
มายังไงไอ้สองรูดูซิเหวย
แซมไม่เคยฉงนจิตพิศวง
ต้องหมั่นดูแลเจ้าเฝ้าพวง
ห้ามลืมหลงสองรู..ต้องดูแล
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
9 เมษายน 2554 10:06 น.
cicada
แซมขอโทษก่อนเลยนะคะ..
แซมหัดเขียนฉันท์..
ทราบนะคะว่า ตะกุกตะกัก..ยกโทษให้แซมหน่อย...
แซมนี่ เป็น ตาโถ 3 ลา แล้วนะคะ.. ลาหลายทีแล้ว ยังไม่ไปอีก..
คิดถึงอ้ะ.....
แบ่งปันค่ะ...
กุกกักหักละก็แสนจะโหด
รึจะโทษละสิ่งใด
วันคืนประทุทะลุไหม้
หฤทัยสุดจะทน
ชะโงกชะเง้อเผลอฉุกจะคิด
สุม ณ จิตก็หลายหน
มืดมัวจนทั่วไปทั้งสกล
หามีใครจะหมายแล
ฮั่ก..ฮึก สะอึกแทบจะกระอัก
จะหยุดพักเพื่อเลียแผล
ปุปะท่องทะลวงฤดีแด
ฤาจักแพ้และพ่ายลง
อ้ำอึ้งตะลึงและก็เอ้ออ้า
ดวงวิญญาให้ไหลหลง
ฤทธิ์มนต์ประทะจนสุดจะทรง
สิล่มลงก่อนสิ้นปราณ...
4 เมษายน 2554 01:51 น.
cicada
เริงระบำรำร่ายพ่ายจังหวะ
ป๊ะ เท่ง ป๊ะ รุมกระชั้นจนหวั่นไหว
วาดลีลาตามครรลองของหัวใจ
กลับขวักไขว่ผิดทำนองของดุริยางค์
อย่างงันงกผกผันหันหลังกลับ
รู้รุกรับแต่ไยให้ขัดขวาง
ทำนองท่วงลวงคร่อมกล่อมทิศทาง
หลุดลอยคว้างหล่นลับเกินกลับคืน
สั่นสะทกพลิกผวาคราก้าวพลาด
ทำนองขาดร่ายสะดุดสุดตัวฝืน
ซวนเซซบจบฉากยากจะยืน
รอยยิ้มชื่นแววตาหม่นดั่งคนแพ้
เริงระบำรำร่ายยังง่ายกว่า
เพลงชีวาสั่นกระทบจบตรงแผล
อันร้าวลึกเกาะห้วงสุมดวงแด
เสียงปี่แตรขับบรรเลงในเพลงลา...
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ