15 กรกฎาคม 2553 13:16 น.
cicada
เขียนด้วยหมึกสีชมพูสวยใส.....
ขอคุณแก้วประภัสสร โปรดอภัย.....
ช่วยกลับไปอ่าน กลอนของแซมใหม่.....
(แด่คนบนฟ้า...น้ำตากล่อมครูดอย)
แซมว่า คนใครๆๆๆๆๆๆ.....(#7)
(ไม่ได้ หมายถึงคุณแก้วฯ เลยค่ะ.........)
ช่วงบรรทัดติดกันเกินไป....
ถ้างั้น..เอาใหม่..เอาใหม่..เอาใหม่
ขอโทษทีค่ะ ง้อนะ ง้อนะ ง้อนะคะ
15 กรกฎาคม 2553 07:59 น.
cicada
แด่คนบนฟ้า ที่หนีแซมไปสามวันหลังจากวันเกิดแซมในปีหนึ่ง ..
รักนะคะ......
พี่อยู่ บนภูเขา
มีร่มเงา ให้เอนหลัง
สายตา ส่อพลัง
สู่ความหวัง ที่หลังดอย
พี่ค้น เดินด้นป่า
แม้เหนื่อยล้า ไม่ยอมถอย
กิ่งเกี่ยว แก้มเป็นรอย
เลือดไหลย้อย ไม่หยุดเดิน
พี่อยู่ ในภูหิน
ไร้คนยิน หลังเขาเขิน
มุ่งหน้า ฝ่าดงเดิน
จุดมุ่งหมาย ไม่ไกลตา
หลายปี ที่พี่ฝึก
ร่ำเรียนลึก การศึกษา
เสร็จกิจ ถ้วนวิทยา
พี่มุ่งหน้า ฝ่าขึ้นดอย
อุดมการณ์ พี่กล้าแกร่ง
ภูแห้งแล้ง เด็กเหงาหงอย
ความฝัน อันเลิศลอย
หวังเด็กน้อย ค่อยพัฒนา
เจือจาน ช่วยค้ำจุน
หวังเกื้อหนุน การศึกษา
แบกเป้ พาดไหล่มา
พร้อมสองขา และหนึ่งใจ
ต่อสู้ เพื่อคนยาก
พี่บั่นบาก มิสงสัย
ปิดปาก ลำบากไป
เหนื่อยเพียงไหน พี่ยอมทน
สร้างโรง เรียนอาสา
สอนวิชา ทุกแห่งหน
แต่งตัด ดัดกมล
เด็กทุกคน พ้นมัวเมา
จากสอง เป็นสามสี่
โรงเรียนพี่ บนภูเขา
หมอกเหมย เคยซบเซา
เพลงปลุกเร้า หน้าเสาธง
เด็กเด็ก ส่งเสียงแจ้ว
ยืนเข้าแถว ดั่งประสงค์
ธงไทย ใหญ่ดำรงค์
โบกระยับ ประดับดอย
ร่างพี่ บัดนี้เงียบ
ลมเย็นเฉียบ พาเหงาหงอย
ฝันพี่ ที่เฝ้าคอย
เสร็จสมหวัง ดั่งตั้งใจ
เหนื่อยนัก พี่พักก่อน
หลับตานอน ชั่วอสงไขย์
ยอดดอย เด็กน้อยไทย
แผ่อ้อมใจ กล่อมพี่นอน
รักพี่ ยิ่งชีวิต
จึงลิขิต เป็นอักษร
เรียงพจน์ ร่ายบทกลอน
ถอนสะอื้น กลืนน้ำตา
ชลเนตร ที่รินไหล
หล่อหลอมใจ ยามหวลหา
รักพี่ ทุกทิวา
ฝากน้ำตา กล่อมครูดอย......
พี่ชายของแซมเองค่ะ เราห่างกันหลายปี พี่ชอบทำตัวเป็นพ่อ และหวงแซมมากๆ ใครมาจีบแซมพี่จะกันมากๆ.... ขอให้พี่หลับให้สบายนะคะ.....
14 กรกฎาคม 2553 10:59 น.
cicada
แซมขอบคุณเพื่อนทุกๆคนที่แวะมาอวยพรวันเกิดให้แซมนะคะ ความรู้สึกดีๆนี้จะอยู่กับแซมตลอดไปค่ะ
มาลีร้อย มาลัยรัก เป็นอักษร
ประนมกร ประณตจิต สนิทสนอง
กราบขอบคุณ มวลมิตร ด้วยจิตปอง
ตอบสนอง น้ำใจ ที่ให้มา
พรวันเกิด ล้ำค่า น้ำตารื้น
หัวใจชื่น ฉ่ำใส กระไรหนา
ไมตรีจิต มากล้น คณนา
ดั่งเมตตา สวรรค์ส่ง ลงสู่ดิน
แซม..อาภัพ อับโชค โฉลกหม่น
ต้องดั้นด้น พลัดพราก ไปจากถิ่น
คิดถึงบ้าน คราใด ใจพังภินท์
เหมือนนกผิน พลัดพราก จากรวงรัง
ชีวิตอยู่ สดใส เพราะใจปลื้ม
น้ำใจดื่ม ไมตรี ที่ล้นหลั่ง
โลกยังมี เมตตาธรรม นำพลัง
บานสะพรั่ง รวยริน ทุกถิ่นแดน
มาลีร้อย มาลัยรัก เป็นอักษร
ประนมกร ประณตจิต สนิทแสน
กราบขอบคุณ ด้วยกลอน ขอวอนแทน
แม้หมื่นแสน แทนทด ไม่หมดคุณ
ขอพรล้ำ ฉ่ำรัก อันศักดิ์สิทธิ์
ที่มิ่งมิตร มอบให้ ใจเกื้อหนุน
ได้ย้อนกลับ อวยชัย ให้คุณคุณ
รับไออุ่น ถ้วนกัน ทุกวันเทอญ.....
10 กรกฎาคม 2553 12:23 น.
cicada
แซมชอบ Rainbow มากๆเลยค่ะ ตอนแซมเด็กๆ แซมชอบจ้องมองสายรุ้ง เพราะ อยากจะรู้ว่า เขามาจาก ไหน และจะไปไหน จะมาเยี่ยมอยู่นานไม๊... ผู้ใหญ่บอกว่า รุ้งกินน้ำ มีตัวตน แล้วถ้าเราเอานิ้วไปชี้รุ้ง รุ้งจะกัดนิ้วเราให้กุด...แน่นอนค่ะ แซมแอบชี้ ๆๆๆๆๆๆ แล้วก็มาแอบร้องไห้กลัวนิ้วกุด ตอนนี้ แซมมีนิ้วครบดีอยู่ค่ะ...
แซมยังสงสัยอีกว่า ในรุ้งเนี่ยะ จะมีดาวอยู่รึเปล่าน๊อ.... บางที่จะมีนะคะ..
อยากรู้ว่า มีดาว หรือเปล่านะ
แล้วดาวจะ มีมากไหม ในรุ้งสวย
เจิดจรัส สะพัดพริ้ว ริ้วระรวย
ในโค้งสวย ขอบหวาน ที่ผ่านฟ้า
อยากรู้ว่า มีดาว เท่าไหร่นะ
แล้วดาวจะ ยิ้มไหม เมื่อใฝ่หา
อยากรู้ว่า มีหมู่ดาว พราวนภา
ในม่านฟ้า ยามรุ้งสวย ช่วยตอบที
อยากรู้ว่า มีดาว หรือเปล่านะ
ยามรุ้งระ ทอดกาย พรายพร่างสี
จะมีดาว แอบอ้อน อ่อนรตี
รุ่งรวี สายรุ้ง พุ่งแอบเงา
มีไหมนะ ดาวใส ในสายรุ้ง
ดาวแจ่มรุ่ง รักรุ้งใส ไม่ให้เหงา
หรือเพียงแค่ แผ่ฝัน เนิ่นนานเนา
ยามรุ้งเจ้า ยิ้มหยอก หลอกตะวัน
9 กรกฎาคม 2553 19:37 น.
cicada
ทำไมถึงชื่อ ดอกลั่นทมน๊อ ออกหวานอย่างนั้น...
ร่วงหล่นลงดิน ไม่มีใครต้องการ.....แต่แซมยังต้องการเธอเสมอ...
ตรงลานกว้าง ทางผ่าน เช้าวันหนึ่ง
หมอกโรยซึ้ง โปรยผ่าน เป็นม่านไหว
ท่วงทำนอง ลมพริ้ว ปลิวปลอบใจ
เก็บดอกไม้ แซมผม เมื่อลมปรอย
สีขาวหม่น หล่นคว้าง ระหว่างต้น
ถูกลมบน พัดคว้าง ร่างหล่นผลอย
ปลิดปลิวไหว ร่วงลง ในดงดอย
ลั่นทมน้อย สุดหม่น ไร้คนแล
ประดับผม ลมปะทะ ระแก้มใส
แซมแทรกใน ใจหนาว ผ่าวกระแส
เป็นเพื่อนคราว หนาวรุม สุมดวงแด
สิ้นคนแล รักยังเนา เจ้าลั่นทม
เก็บดอกไม้ แซมผม กลางลมหนาว
ดอกสีขาว หม่นแท้ แลดูขม
เทียบกับใจ ไร้ร้าง คว้างระบม
ดูลั่นทม สดใส กว่าใจเรา.....
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟcicada
หน้าส่วนตัว
1036
