14 พฤศจิกายน 2553 08:32 น.
cicada
สงสัยเพ้อ..จากพิษไข้....
แซมเขียนกลอนวันนี้ ตอนไข้ขึ้น...
อืม....ปวดหัว....
จะมาร่วมชมรม "คนพ่ายรัก" ด้วยกันไม๊คะ...
รินฝนหลั่งสายน้ำเย็นฉ่ำชื่น
หวังช่วยลบความขื่นจากใจฉัน
เพลงอ้อยอิ่งหวานหวามอยู่ครามครัน
หลับตาฝันเพ้อหาอย่างอาวรณ์
ภาพจันทร์สาดฉาดฉายบนทรายเปลี่ยว
ยังซ่านเสียวซึ้งกมลจนถ่ายถอน
เงาคลื่นแสงแฝงกระทบก่อนจบตอน
ก่นยอกย้อนให้ถวิลในจินต์จาง
สายฝนหล่นปนน้ำตารสปร่าเฝื่อน
ดาวเป็นเพื่อนคล้ายหมองล่องลอยห่าง
มิไยหวนทวนหวงหลงท่วงทาง
ฝันเคว้งคว้างลางเลือนเหมือนอย่างเคย
โอ้ชีวิตอนิจจาไขว่คว้าหวัง
ทุ่มพลังจนยับเยินเกินเฉลย
ท่องธารรักฝ่าคลื่นลมหวังชมเชย
รอเธอเอ่ยคำห่วงหาแค่อาทร
จ้องกระดาษวาดกลอนที่ปอนเปียก
ใจเผลอเรียกร้องหาคราครั้งก่อน
เฉกความฝันซ้อนฝันพลันร้าวรอน
ใจฉะอ้อนงันงงหรือหลงทาง
8 พฤศจิกายน 2553 22:58 น.
cicada
เส้นขนาน....
หวาน...เกิ๊น แซมจะรับไหวไม๊เนี่ยะ...
โอ๊ะ....แซมขออนุญาต มาแบ่งปันอีกนะคะ....
หกคะม่ำคว่ำหงายหลายตลบ
วาดแล้วลบจบแล้วเริ่มเติมแล้วตัด
บนตารางโลกหมุนวุ่นเกินวัด
ขีดบรรทัดยาวนานขนานใจ
อารมณ์ล่มจมเปลี่ยวอยู่เดี่ยวด้าน
จนคลุกคลานรวยรินเกินบินไหว
ในทำนองพลิ้วสยบที่จบไป
คีตะใหม่เริ่มบรรเลงเป็นเพลงทวน
ตะกายฝันยันตนจนกล้าแกร่ง
แม้สิ้นแรงแสงใจก่นไห้หวน
ขับลำนำกล่อมชีวิตเฝ้าคิดครวญ
ซับแก้มนวลลบน้ำตาที่อาลัย
เส้นขนานแนวคู่อยู่เคียงข้าง
ยามอ้างว้างมีกันไม่หวั่นไหว
ทุกสายตายังอุ่นด้วยกรุ่นไอ
แม้เป็นได้แค่ขนานก็หวานเกิน
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
4 พฤศจิกายน 2553 10:10 น.
cicada
จะมีวันเอื้อมถึงไม๊นะ....
แซมมาแบ่งปันค่ะ....
ขอโทษที่เจอะเจอแล้วเผลอทัก
ตรงมุมหักคดโค้งเปลี่ยนองศา
ที่สุดท้ายปลายเส้นเห็นลวงตา
เพราะองศาต่างกันเหมือนฝันลวง
เป็นขีดคั่นปันแบ่งแรงคิดถึง
สายแสงซึ้งส่งให้คงใช่หวง
หรือแค่แรเงาไล้ให้ทักทวง
ถักเป็นบ่วงพันร้อยดั่งสร้อยใจ
ขอโทษนะ....ดีใจ....ไม่รู้จัก
เผลอมาทักทายกันในวันใหม่
ณ ขอบฟ้าริ้วรวงคล้ายห่วงใย
แสงรำไรแทรกสอดกอดประทับ
ขอโทษที่เจอะเจอแล้วเผลอทัก
เพียงรู้จักบทเพลงบรรเลงสดับ
แว่วหวิวไหวปานวาดดาษระยับ
เฝ้าแลลับห่างหายแค่ปลายจินต์
ต่างองศาคาคาบอาบกระแส
หลงเผื่อแผ่หวั่นไหวใจถวิล
ให้ติดบ่วงลวงโยกแล้วโบกบิน
บทเพลงสิ้นลางเลือนเหมือนต่างมุม
ขอขอบคุณภาพ "Catch the Moon" จาก Internet ค่ะ
.
P.S. I love you..(ล้อเล่นค่ะ..)
แซมต้องการใช้คำว่า "แรเงา" จริงๆ ค่ะ..
การแรเงาน้ำหนัก.....เป็นการสร้างเงาในภาพ ให้ดูมีความลึกมีระยะใกล้ไกลและดูมีปริมาตร เปลี่ยนค่าของรูปร่างที่มีเพียง 2 มิติให้เป็น 3 มิติ .....
29 ตุลาคม 2553 10:44 น.
cicada
แซมกราบขออนุญาต จารย์พี่โป้ง มาฝึกกลบทหงส์สะบัดปีก... ผิดพลาดอย่างไร ช่วยแนะนำแซมด้วยนะคะ....
แบ่งปันค่ะ.....
หมองหม่นจนหม่นหมองใครมองเห็น
ดาวเพียงเป็นเพียงดาวคราวแสงใส
พริบพราวพร่างพราวพริบกระซิบนัย
หวังส่งใจส่งหวังใครยังรอ
ใจหนาวสั่นหนาวใจไร้ไออุ่น
คร่ำครวญครุ่นครวญคร่ำเกินคำขอ
ดาวไร้ชื่อไร้ดาวพราวแสงทอ
ใจทดท้อทดใจเผื่อใครกัน
ใจดวงเช่นดวงใจซึ่งไร้ร่าง
ลอยเคว้งคว้างเคว้งลอยเฝ้าคอยฝัน
มีเพียงเงาเพียงมีรักภักดิ์นิรันด์
ดาวปลอบขวัญปลอบดาวสุดหนาวทรวง
จำใจห่างใจจำแม้กำสรวล
ใจหรือควรหรือใจจะใคร่หวง
ไขว่จะคว้าจะไขว่หวังยังถามทวง
ฝันท่ามท่วงท่ามฝันไร้วันจริง
24 ตุลาคม 2553 14:39 น.
cicada
เช่นเคยนะคะ......แซมมาแบ่งปัน
อิฉันดันเขียนกลอนตอนฝนตก
กลอนตลกแต่ไยใจสั่นหนาว
นอกหน้าต่างบานเกล็ดฝนเม็ดพราว
แผ่ความหนาวแทรกไซ้จนใจรวน
กระชับผ้าผืนใหญ่หวังไออุ่น
สุมฟืนดุ้นก่อไฟใจยังหวน
ความหนาวเหน็บลุกล้ำจนคร่ำครวญ
เป็นคลื่นทวนซ้ำซ้อนจนรอนร้าว
อิฉันเขียนตั้งใจจะให้ขำ
ฝนเจ้ากรรมหล่นแปะจนแฉะหนาว
ทั่วท้องทุ่งคลุ้งคร่ำฝนฉ่ำพราว
ป่วนอกสาวหนาวหม่นจนเหน็บกิน
กอดผ้าห่มผืนใหญ่ไยไม่ช่วย
ห่มผ้าผวยผืนใหม่ใจยังถวิล
ถึงอกอุ่นของใครใจเคยชิน
น้ำตารินหล่นปนสายฝนปรอย
อิฉันดันเขียนกลอนตอนฝนตก
หัวใจหมกหม่นล้าพาเหงาหงอย
รักเจ้ากรรมทำป่วนให้หวนคอย
ใจน้อยน้อยเปียกฝนจนยู่เยิน
(ขอบคุณสำหรับภาพจาก Internet ค่ะ)