23 กันยายน 2554 14:25 น.
cicada
มาเฝ้าจอ รอเธอ คน"เมอเผลีย"
หว่านถ้อยคำ คลอเคลีย เสียยกใหญ่
ว่ารักน้อง ปองนุช สุดหัวใจ
ต้องดับไฟ พิมพ์มั่วมั่ว กลัวเมียมา
เสียงเมียแว๊ด แต๊ดแต๋ ตาแก่เอ๋ย
แกนั่งเฉย ทำไม เรียกไม่จ๋า
ตั้งตีสี่ แล้วยัง นั่งถ่างตา
งานประสา อะไร ทำไม่นอน
งานโอที ยุ่งมาก ไม่อยากสาย
เดี๋ยวเจ้านาย ไม่รัก จักทอดถอน
รีบปิดจอ ทันที หนีบังอร
ปล่อยขวัญอ่อน เฝ้าจอ นั่งรอเธอ...
22 กันยายน 2554 14:30 น.
cicada
ตัวชมพูมาแล้วค่ะ....
ไม่เคยเข้าใจกัน..ฉันและเธอ
ที่ผ่านมาเบลอเบลอ เหมือนความฝัน
ฟังหัวใจเรียกร้องไปวันวัน
กับคำพร่ำรำพัน...ที่เลื่อนลอย
เดี๋ยวบอกรัก เดี๋ยวกลับ ตัดสวาท
เดี๋ยวมุ่งมาด เดี๋ยวเลือนลับ ขยับถอย
เพิ่งจู๋จี๋...ดี๋ด๋า ทำตาปรอย
เผลอไปหน่อย ขยับเขี้ยว ทำเคี้ยวฟัน
เป็นอะไร...กันแน่
ฉันเองก็แย่ ได้แต่ฝัน
หัวใจทรุดโทรมไปทุกวัน
จะหัวหมุน หุนหัน กันทำไม
หรือเธอเป็นโรค...ไบโพล่า
เช้าขึ้นมา ร่าเริงดูแจ่มใส
พอตะวัน คล้อยเคลื่อน เริ่มเลือนไป
ใจที่เคยสว่างไสวกลับมืดมน...
ถึงฉันบ้า ซ่าเซอะ..ก็เหอะนะ
โปรดบอกมาให้กระจะ..กระจะ อีกสักหน
หัวใจเธอมีเลือดเนื้อ..หรือหุ่นยนต์
จึงอลวน มัลฟังชั่น...ทุกวันเลย..
ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
21 กันยายน 2554 03:31 น.
cicada
มองราบราบ ต่ำเตี้ย เรี่ยเรี่ยเรื่อย
มองเอื่อยเอื่อย วกวน บนทางที่
มองก้าวสั้น ก้าวยาว ทางเท้ามี
มองอยู่ที่ ผู้คน บนทางเดิน
ไปทางซ้าย ป่ายขอบ ชอบเปะปะ
ไปทางขวา ปะทะ ทางขัดเขิน
ไปดุ่ยดุ่ย ลุยดุ่ม ลุ่มและเนิน
ไปในที่ ไม่ได้เชิญ ต้องเดินทวน
หวนคิดตาม ท่ามทาง อย่างหงอยหงอย
หวนคิดถ้อย มาบ่น คิดวนหวน
หวนดูจิต สะกิดใจ ให้เรรวน
หวนไห้หวน งงจัง มานั่งมอง
ยามสติ ผลิดอก อยากบอกกล่าว
ยามสติ แกร่งกร้าว กลับเศร้าหมอง
ยามสติ ฟั่นเฟือน เคลื่อนทำนอง
ยามสติ ลอยล่อง...ต้องจบกลอน
อืม..........
ทุกๆ เช้าวันเสาร์ แซมจะไปตลาดชาวสวน เพื่อไปซื้อผัก และผลไม้ปลอดสารพิษ..
เช้าวันนี้ก็เช่นกัน..แซมไปตลาดชาวสวนกับเพื่อน..
เมื่อไปถึงตลาด.. แซมรู้สึกไม่ค่อยสบาย....
แซมบอกเพื่อนให้ไปเดินซื้อของให้...
ส่วนแซมนั่งคอยอยู่ตรงข้างทาง..ใต้ต้นไม้...
จากที่น้่งติดดิน...แซมเห็นโลกที่แตกต่างไปจากทุกที...
นอกจากที่แซมเขียนกลอนมาแบ่งปัน แซมยังได้ความคิดใหม่ๆ ที่แซมไม่เคยสัมผัสเวลาแซมอยู่ในแนวตั้ง...
(ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ)
จาก...แซม..คนติดดิน
16 กันยายน 2554 08:54 น.
cicada
น้ำตาริน ไหลซาบ ลงอาบแก้ม
ดาวจะจุด ใจแย้ม บนแก้มใส
ณ วันนี้ สุดทน หนทางไกล
ฝากรอยยิ้ม รำไร....ไว้กับดาว
นั่นดาวแซม แจ่มใส ดาวไร้ชื่อ
และดาวคือ ดวงใจ ในห้วงหาว
กระพริบฝาก รักให้ จากใจดาว
กลางห้วงหาว ดาวแซม จะแจ่มใจ
เป็นดวงดาว ไร้นาม อร่ามฟ้า
คือสมญา ใจไร้ร่าง อย่างหวั่นไหว
ก็ยังคง รอยยิ้ม ไว้พิมพ์ใจ
แก้มใสใส ก็ยังอาบ คราบน้ำตา
เริงระบำ ลำเค็ญ ยังเล่นได้
ระบำร่าย ปิดฉาก ยิ่งยากกว่า
บนรอยยิ้ม ปริ่มหยาด ปาดน้ำตา
จะเริงร่า บนหาว ดาวไร้นาม
14 กันยายน 2554 09:28 น.
cicada
เหนื่อยมากไหมที่รักโปรดพักบ้าง
ส่งใจมาอยู่เคียงข้างเธอทราบไหม
ยามฟ้ามืด ทางนี้เหงาเฝ้าอาลัย
ถึงคนไกลด้วยห่วงหา อย่าร้างเลือน
อ้อมแขนอุ่น ยังว่างบ้างหรือเปล่า
คนที่เหงา อยู่แสนไกลคงไม่เหมือน
ดังดอกแก้วหอมบางอยู่ข้างเรือน
ถึงแชเชือนไปนิด ยังชิดใจ
คิดถึงกัน หรือเปล่า เช้าที่นั่น
ที่นี่นั้น ดึกเหงาเข้าวันใหม่
เกินข่มตา สุดหวง และห่วงใย
คนอยู่ไกลอ้อนออดขอกอดเธอ
และยามนี้แสงทองของวันรุ่ง
แดดทอรุ้งฉ่ำหวานจนมานเผลอ
ฝากจุมพิตผ่านลมพรมละเมอ
ขอให้เธอหลับฝันดี...นะที่รัก..