24 เมษายน 2553 12:14 น.
cicada
กลอนบทนี้แต่งเย้าหยอกกับน้องชาย ซึ่งบังเอิญชื่อแดง เราเล่นเป็น "เสือ" กัน มิได้มีสิ่งใดเกี่ยวของกับ "เสื้อ" เพราะเราตกลงกันว่าเวลาแซมกลับมาเมืองไทย เราจะไม่ใส่เสื้อ...เป็นกลอนที่เขียนโดยฉับพลัน ไม่ได้แพลนไว้ก่อนค่ะ....แค่ต้องการแบ่งกันสนุก
ไอ้เสือคม ข่มใจ นอนไม่หลับ
ลุกขึ้นลับ เขี้ยวเล็บ เจ็บใจหนอ
แม่ เสือสาว คูก้าร์ เขามารอ
คอยหลอกล่อ ยั่วเย้า เจ้าเสือแดง
จะจับตัว กำหราบ ให้ราบหมอบ
ไม่รู้ชอบ รู้ผิด คิดกำแหง
ชิชะแม่ เสือสำออย คอยตะแบง
เดี๋ยวเสือแดง จะกำหราบ ให้กราบกราน
23 เมษายน 2553 12:28 น.
cicada
อยู่บ้านที่ ไม่มีกลอน นอนไม่หลับ
หันซ้ายกลับ พลิกขวา หน้าซุกหมอน
เคยอยู่บ้าน เรือนไทย ต้องใส่กลอน
ยามหลับนอน อุ่นจิต สู่นิทรา
อยู่บ้านที่ ไม่มีกลอน นอนเศร้าจิต
เคยลิขิต แต่งคำ คร่ำภาษา
เคยเรียงร้อย ถ้อยคำ จำนรรจา
เป็นภาษา บทกลอน วอนจากใจ
ยามนี้เรา แรมร้าง คนห่างบ้าน
ห่างลำธาร บทกวี ที่หลงไหล
ห่างเคหา เคยเยือน บ้านเรือนไทย
สู่แดนไกล ห่างกลอน นอน อกตรม
อยากจะกลับ มารับขวัญ วันเก่าเก่า
คืนสู่เหย้า ลานกวี ที่สุขสม
จรดปากกา วาดฝัน ปั่นคารม
มาชื่นชม กลับมาเยือน บ้านเรือนไทย