20 ตุลาคม 2549 00:18 น.
Chesper
มองทางไหน ณ ที่ใดสุดอ้างว้าง
บนเส้นทางแสนไกลสุดใฝ่ฝัน
วันเวลาผ่านไปทุกคืนวัน
ทุกข์บากบั่นดั้นด้นดำเนินไป
มองกลับไป ณ ที่ใดใจคิดถึง
ห้วงคำนึงรำลึกคะนึงหา
ให้ครวญคร่ำพร้ำเพ้อคืนกลับมา
ให้กายาอิ่มอุ่นละมุนละไม
สายลมโชยพัดผ่านกายชุ่มฉ่ำ
เพียงใจนั้นว้าเหว่ระคนเหงา
ทร่ามกลางผู้คนเมืองใหญ่อันซบเซา
มีเพียงเราโดดเดี่ยวสุดเปลี่ยวใจ
1 มกราคม 2549 04:27 น.
Chesper
แย่งกันไปแย่งกันมาคือคนโง่
สุดบโรโทโสแย่งกันได้
รอจนคนเบื่อหน่อยค่อยแย่งไป
แย่งอะไรก็ไม่รู้เดาเอาเอง
23 ธันวาคม 2548 00:48 น.
Chesper
เพื่อชีวิตเป็นพลัง
ใจจึงมั่นสู่จุดหมาย
ชีวิตชีพสุดท้าย
ฝันคงไกลสุดปลายทาง
ขวากหนามที่ขวากัน
สู้ลำพังคงอ้างว้าง
ท้อแท้หรือผิดหวัง
ไม่สมดั่งปรารถนา
เส้นทางเดินวกวน
ชีวิตคนสุดเหว่ว้า
ดอกไม้ยังโรยรา
นับเวลาจะร่วงเลย
วันพรุ้งนี้เป็นอย่างไรฉันไม่สน
ฉันก็คนหนึ่งคนที่ฟันฝ่า
เพียงนวันนี้มีชีวิตผ่านพ้นมา
ด้วยรอยยิ้มพริ้มพราให้อาวรณ์
1 กันยายน 2548 00:35 น.
Chesper
ถึงวันนี้ดวงใจข้าไม่เคยเหงา
ไม่เคยเศร้าเสียใจในภายหลัง
ชีวิตชื่นหมื่นวสันต์ในครานั้น
ยั่งยืนยงคงมั่นชั่วนิรันดร์..
31 สิงหาคม 2548 18:58 น.
Chesper
เหมือนวันวานไม่ห่างไกลในความฝัน
สายหมอกนั้นก็ยังคงไม่จางหาย
สายลมนั้นจะพัดผ่านยามเมื่อใด
เมื่อมองฟ้ายามเมื่อใดจะเห็นดาว
ดอกไม้ไฟดาวรุ่งพุ่งสู้ฟ้า
เพียงพริบตาก็เลือนลับจนจางหาย
แม้กระนั้นยังตราตรึงมิรู้วาย
ชั่วฟ้าดินสลายไม่เดียวดายเพียงลำพัง
คนชั่งฝัน
เขียนขึ้นเมื่อดูเรื่อง มังกรคู่สู้สิบทิศ ในคราอวสาน
หน้าส่วนตัว
772
