19 ธันวาคม 2549 13:17 น.
Chesper
เหน็ดเหนื่อยเหลือเกินต้องเดินเพียงลำพัง
ผ่านคืนและวันสุดอ้างว้าง
จะดั้นด้นดิ้นรนบนหนทาง
สุดเลือนลางเหว่ว้าแทบขาดใจ
หวังให้ไกลไปสุดฝัน
ทุกคืนวันอาจเหน็บหนาว
ทุกเรื่องราวก้าวผ่านไป
ด้วยหัวใจมั่นคงและจริงจัง
คงมีสักวันจะดีพร้อม
หากใจไม่ยอมให้ใครหยุดยั้ง
ทุก ๆ สิ่งไม่ยั่งยืนและจีรัง
จงวาดฝันบนฟากฟ้าอันแสนไกล...
บนฟากฟ้ายังมีดวงดาว
ส่องสกาวให้ฟ้าสดใส
แต่เธอนั้นยังมีฉันอยู่ใกล้ ๆ
ขอหัวใจเธอนั้นไม่หวั่นเกรง....ต่อสิ่งใด
15 ธันวาคม 2549 18:39 น.
Chesper
สายลมหนาวโบยโบกโศกใจเศร้า
เจ็บปวดร้าวฤทัยไห้หวนหา
คืนวันเดือนผันผ่านนมนานมา
โอ้คุณย่าจากไปไม่หวนคืน
แม้เหนื่อยยากลำบากระคนทุกข์
แม้ล้มลุกคลุกคลานทนกล้ำฝืน
เพื่อลูกหลานเติบใหญ่ทนกล้ำกลืน
เพื่อให้ยืนหยัดได้ในสังคม
ข้าวเคยป้อนนอนเคยพัดให้ลูกหลาน
สุขสราญมาด้วยกันแสนสุขสม
แต่วันนี้ย่าจากไปใจตรอมตรม
ให้ขื่นขมทุกระทมข่มน้ำตา
ต่อแต่นี้คงไม่มีอีกแล้วหนอ
น้ำตาคลอร่วงรินถวิลหา
เพียงภาพเงาแห่งความหลังที่ผ่านมา
ขอชาติหน้าเป็นหลานย่าทุกคราไป
8 ธันวาคม 2549 19:19 น.
Chesper
โอ้ว่าฟ้าวันนี้ชั่งเงียบเหงา
หมู่เมฒเล่าไปอยู่แห่งหนไหน
จะมองหาร่มบังกายและใจ
เพียงร่มเงาแมกไม้ยังมะมี
รุ่งอรุณเบิกฟ้าสว่างจ้า
สกุณาบินว่อนสู่แห่งไหน
สัปเสียงสำเนียงแว่วแต่ไกล
วันฟ้าใหม่ก็คงเป็นเช่นเดิม
ยามตะวันลับฟ้า ๆ มืดมิด
เหมือนดั่งจิตใจข้าจะอ่อนไหว
มองเห็นเดือนและดาวกลางฟ้าไกล
นานแค่ไหนก็จะรอไขว่คว้ามัน
8 ธันวาคม 2549 00:49 น.
Chesper
มากผู้คนมากหน้าหลากความคิด
ต่างมีจิตยึดมั่นในความหมาย
จะอดีตปัจจุบัน ฤ บั้นปลาย
ไม่เสื่อมคลายทลายสิ้นในโลกา
ดั่งดอกไม้ไฟรุ่งพุ่งสู่ฟ้า
สาดประกายลอยละล่องในเวหา
แสงวูบวาบงามละอ่องเพียงพริบตา
เหมือนดั่งว่าแสงสว่างกะจ่างใจ
ชั่วชีวิตสุขทุกข์ ฤ สมหมาย
ชีวาวายมลายสิ้น ฤ สมหวัง
รักชั่วนาตาปี ฤ พลายพลัง
สิ่งที่ฝันยังไม่มา ฤ อาวร
14 พฤศจิกายน 2549 19:28 น.
Chesper
เมื่อลมโชยพัดผ่านใจคิดถึง
ห้วงคำนึงรำพึงถึงความหลัง
หวนรำลึกภาพเงาในภวัง
ไม่อาจรั้งวันวานให้กลับคืน
เคยได้ยิ้มหัวเราะเสนาะหู
เคยเคียงคู่พากเพียรเรียนหนังสือ
เคยระรื่นหยอกล้อ..แสนสุขใจ
เคยชิดใกล้พังพิงอิงกายา
ยามเมื่อทุกข์ยังได้ยินเสียงคำหวาน
ยามสราญสองดวงจิตเสน่หา
ยามท้อแท้สิ้นกำลัง...ส่งยิ้มมา
ยามเหว่ว้ายังมีเธอเคียงข้างกาย
ในวันนี้ไม่มีเธออยู่เคียงข้าง
สุดอ้างว้างใจว้าเหว่สุดเปลี่ยวเหงา
แม้ร้องเรียงเพียกหา...เพียงภาพเงา
ทุกข์รุมเล้านั่งใจเศร้าเพียงลำพัง
หน้าส่วนตัว
1086
