30 กรกฎาคม 2556 10:41 น.
เป็นธรรมดาสามัญทั้งนั้นหนอ
มีเกิดก่อตั้งอยู่เพียงครู่หนึ่ง
ประเดี๋ยวผ่านผันไปให้รำพึง
ก็คงถึงคราวดับลับลาไป
ไม่มีใครหลีกพ้นวังวนชีวิต
กรรมลิขิตขีดค่าอายุขัย
สุดแต่กรรมกำหนดกฎเกณฑ์วัย
แค่เพียงลมหายใจไยหวั่นกลัว
ทำวันนี้ให้ดีที่สุดคือจุดเปลี่ยน
จุดแสงเทียนนำใจไร้สลัว
เตรียมเสบียงสร้างบุญหนุนนำตัว
ละความชั่วน้อมนำธรรมใส่ตน
ใช้ชีวิตที่เหลือเพื่อคนอื่น
จงรู้ตื่นรู้เบิกบานสานกุศล
ความเกิดแก่เจ็บตายว่ายเวียนวน
ยากหลุดพ้นทุกชีวิตอนิจจัง
ความไม่เที่ยงเป็นเช่นนี้นี่แหละหนอ
ดุจวงล้อเวียนวนแต่หนหลัง
ผลัดกันเล่นละครก่อนเอวัง
บนโลกฝังความหมายหลายชีวี
อย่าร้องไห้เสียใจเมื่อใครจาก
เมื่อมีพบย่อมมีพรากยากหลีกหนี
ทำใจพร้อมยอมรับโดยดุษฎี
อีกวิธีเผชิญหน้าความอาลัย
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
หลังจากไปทำบุญมาฟังพระท่านเทศน์เรื่อง..เกิดขึ้น ตั้งอยู่แล้วดับไป