12 เมษายน 2556 11:54 น.
เฌอมาลย์
ต้องจากบ้านผืนดินถิ่นพำนัก
จากอ้อมตักมารดรเคยนอนหนุน
จากทุ่งทองท้องนาเคยการุญ
จากไออุ่นบ้านเกิดกำเนิดมา
ทำหน้าที่"ลูกผู้ชาย"รับใช้ชาติ
มิเขลาขลาดพร้อมปกปักรักษา
ทุกตารางพื้นดินถิ่นพารา
พลีชีวาเลือดเนื้อเพื่อชาติไทย
สมศักดิ์ศรีชายชาญทหารกล้า
ถูกเกณฑ์มาเข้ากรมสมสมัย
ผ่านการฝึกให้สู้รู้วินัย
เป็นคนใหม่ที่เข้มแข็งแกร่งกว่าเคย
ประจำการภาคใต้แม้นใจหวั่น
สารพันปัญหาเกินกว่าเอ่ย
กี่ชีวิตปลิดปลงลงสังเวย
มิรู้เลยเพราะเหตุอาเภทใด
แม้นต่างศาสน์แต่ใจล้วนไทยแท้
มิผันแปรแบ่งศาสน์เป็นชาติไหน
อยู่ใต้ร่มไตรรงค์ของธงไทย
จะภาคใดไม่ต่างระหว่างพงศ์
สถานการณ์รายวันเหมือนฝันร้าย
บ่อนทำลายใจยุ่ยเป็นผุยผง
ต้องระแวดระวังพลั้งปลิดปลง
ระหว่างดงไพรพฤกษ์นึกหวั่นเกรง
อรุณรุ่งพรุ่งนี้จะมีไหม
ลมหายใจเลือนลางเหมือนคว้างเคว้ง
แว่วเสียงปืนได้ฟังยิ่งวังเวง
ซ้อนเสียงเพลงเรไรในพนา
มิตรยามดึกคือดาวที่พราวพร่าง
หนาวน้ำค้าง..กลางถิ่นของบินหลา
ชีวิตบนเส้นด้ายไร้ชะตา
มีชีวาถึงพรุ่งนี้สักกี่วัน
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
3666
