9 เมษายน 2554 10:34 น.
เฌอมาลย์
ถึงคราวศึกสงครามลามทั่วบ้าน
เหล่าทหารกรูทัพจับอาวุธ
มาล้อมเมืองคิตตี้เร็วรี่รุด
คิดจะกุดหัวหน้าฆ่าทั้งเมือง
เผ่าคิตตี้รักสงบรบไม่ขลาด
ใครหมายมาดบุกมาทำท่าเขื่อง
ทุบหม้อข้าวฝังแน่นความแค้นเคือง
ฝากชื่อให้ลือเลื่องเฟื่องกระจาย
ทั้งขุนหอกม้าศึกต่างฮึกเหิม
ใครเหิมเกริมบุกมาพาเสียหาย
เผ่านักรบยืนกล้าท้าความตาย
มิเสียดายชีวาถูกฆ่าลง
นั่งมองจอกองทัพนับผู้กล้า
พวกพ้องมาร่วมช่วยด้วยประสงค์
ให้เราเลิกเฝ้าทัพกลับบ้านปลง
ไทรเบิลวาร์แตกลงจงกลับคืน
กลับมาแล้วบ้านกลอนตอนทัพแตก
หัวใจแหลกกลับมาทำหน้าฝืน
มองเห็นทัพแตกพังล้มทั้งยืน
นอนสะอื้นคืนลานบ้านกลอนเรา
ปล.สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร