29 มกราคม 2553 11:11 น.
เฌอมาลย์
เกิดแต่เมื่อใจหนึ่งรู้ซึ้งค่า
ผ่านเวลารับรู้คือผู้ไหน
ที่อ่อนโยนใกล้ชิดสนิทนัย
เพียงเปิดใจจักเห็นทุกเส้นทาง
เผยออกให้ความใครได้ใกล้ชิด
รับรองสิทธิ์นัยหอมไม่ยอมห่าง
เผยคุณค่ารักนำสิ้นอำพราง
พร้อมมอบวางหัวใจไว้ใกล้กัน
เมื่ออกใจไหวรับเกินยับยั้ง
สิ้นกำลังหักห้ามไต่ตามฝัน
จนอาวรณ์อบร่ำร่วมรำพัน
ออกแบ่งปันหัวใจให้ดำรู
ด้วยอาทรผ่านถวิลในจินตนา
ปรารถนาคำหวานได้ผ่านสู่
หนึ่งคนดีของใจจักได้รู้
ว่าขออยู่เคียงข้างไม่ห่างไกล
ร่วมมองเดือนชมดาวพร่างพราวฟ้า
นัยนาวับวามด้วยหวามไหว
สองลิขิตผูกพันนิรันดร์ไป
ฟากฟ้าไหนก็จะรักแลภักดี
ร่วมตะวันผันผ่านช่วงกาลให้
ห้วงหัวใจไสวสว่างท่ามทางที่
ผูกสายใยมั่นรักภักดิ์ชีวี
พร้องวลีแน่นหนัก..ฉันรักเธอ
27 มกราคม 2553 10:12 น.
เฌอมาลย์
นิยามรักถักทอเติมต่อจิต
ผูกสนิทมั่นคงอสงไขย
รู้คำนึงถึงกันนิรันดร์ไป
ใจถึงใจตราตรึงส่งถึงกัน
สุขฤทัยไหวหวามยามคิดถึง
ห้วงคำนึงถักทอต่อเติมฝัน
ห้วงความรักหอมหวานซ่านชีวัน
เธอและฉันมั่นรักด้วยภักดี
ร่ายอักษรกลอนรักเพื่อฝากไว้
ฝากบางใครให้สุขทุกวิถี
รักคิดถึงตรึงใจนัยวลี
ทุกนาทีมิคลายมั่นสายใย
ได้รู้จักรักเธอเสมอสุข
เรื่องใดทุกข์กังวลพ้นผ่านได้
หากมีเธอร้อยเรียงเคียงคู่ใจ
สิ่งร้ายใดไม่พรั่นฤาหวั่นเลย