13 มิถุนายน 2552 15:40 น.
เฌอมาลย์
เพื่อนที่ดีมีหนึ่งถึงจะน้อย
ดีกว่าร้อยเพื่อนคิดริษยา
เหมือนเกลือดีมีน้อยด้อยราคา
ยังมีค่ากว่าน้ำเค็มเต็มทะเล
เป็นบทกลอนสอนใจให้ขบคิด
แม้หนึ่งมิตรแต่จริงใจไม่หันเห
ดีกว่าร้อยเพื่อนร้ายที่รวนเร
หลากหลายเล่ห์มุ่งหมายทำลายกัน
มิตรภาพเริ่มต้นบนดวงจิต
จากใกล้ชิดสนิทสนมกลมเกลียวมั่น
รู้ร่วมทุกข์ร่วมสุขร่วมแบ่งปัน
สานสัมพันธ์ฉันท์เพื่อนเสมือนเกลอ
แม้นเพื่อนมากแต่ไม่จริงใจก็ไร้ผล
เพื่อนหนึ่งคนที่เอาใจใส่เสมอ
คอยติดตามถามข่าวทุกคราวเจอ
คราพลั้งเผลอช่วยมอบคำปลอบใจ
อันเพื่อนเที่ยวมากเกินคณานับ
คราตกอับต่างพรั่นสุดหวั่นไหว
ต่างก็หลบหลีกลี้หนีเร็วไว
ความห่วงใยไร้เร้นไม่เห็นเลย
แม้เพื่อนน้อย..แต่ดีเข้าทีแน่
หนึ่งมิตรแท้จริงใจใคร่เฉลย
มิตรภาพอภิรมย์ชื่นชมเชย
มิต้องเอ่ย..คำใดก็เข้าใจกัน
**ปล. กลอนบทแรก ของท่านพุทธทาสรึป่าว ไม่แน่ใจค่ะ**
4 มิถุนายน 2552 23:16 น.
เฌอมาลย์
"เพราะผูกพัน..เกินจิต คิดเมินเฉย
คนคุ้นเคยเจ็บหนักต้องรักษา
คนข้างเคียงเยี่ยงเราเฝ้านำพา
คอยห่วงหาสร้างขวัญกำนัลใจ"
เพียงทราบข่าวหนึ่งมิตรสนิทรัก
ต้องนอนพักเยียวยาพาหวั่นไหว
เกิดอาการรู้สึกนึกห่วงใย
เจ็บปวดไหม?ใครเล่าเผ้าดูแล..
ก่อนเคยนัดหวังพบประสบหน้า
ผองเพื่อนยาร่วมก๊วนกวนกระแส
แต่โรคภัยไยกลุ้มรุมรังแก
ให้มิตรแท้.."แมงกุ๊ดจี่"..มีโรคา
ขอให้หายเร็วพลันก่อนวันพบ
หวังประสบเพื่อนรักเป็นหนักหนา
จึงได้ส่งความหวังพลังมา
ขอพรฟ้าอำนวยโปรดช่วยพลัน
ให้หายเจ็บหายไข้ในวันนี้
พรใดดีล้ำเลิศประเสริฐขวัญ
ขอให้หายแคล้วคลาดโรคโรมรัน
พบสุขสันต์โรคร้ายกลับกลายดี (เฌอมาลย์)
ขอแต่งกลอนบทนี้เพื่ออวยพร
ให้บังอรหายป่วยวันนี้
อยากให้เธอได้รุ้นะคนดี
ว่ายังมีคนห่วงใยเสมอมา(Darkness_Hero)
เพื่อนบ้านกลอนเป็นห่วงจากดวงใจ
หายไวไวนะจ๊ะมะกรูดจ๋า
เพื่อนพี่น้องรอรับกลับขวัญตา
ส่วนพี่ยารอก๊งคงเหมือนเดิม(ยาแก้ปวด)