24 กันยายน 2549 21:37 น.
เฌอมาลย์
วันเมฆหมอกมรสุมเข้ารุมล้อม
แสนตรมตรอมทุกข์ท้อเรื่องฉ้อฉล
สิ่งสำแดงแสร้งเสร้ายเล่ห์กล
สุดสับสนด้วยม่านหมอกหลอกชีวา
ดั่งพายุถาโถมโหมกระหน่ำ
จิตบอบช้ำซ้ำซากหลากปัญหา
กี่ระลอกสาดซัดพัดเข้ามา
จนอ่อนล้าระโหยโรยราแรง
เหมือนปราการกั้นขวางทางชีวิต
ฟ้าลิขิตกำหนดบทแสลง
ความทุกข์โศกชอกช้ำดั่งกำแพง
ยากแสวงมรรคาเพื่อฝ่าไป
เพียงคุณก้าวเข้าสู่ประตูชีวิต
ที่มืดมิดมัวหมองกลับผ่องใส
ฟ้ากระจ่างสว่างล้ำแสงอำไพ
นำทางใจให้ดำเนินเดินถูกทาง
ขอขอบคุณไมตรีที่หยิบยื่น
โลกสดชื่นแจ่มใสไร้หมองหมาง
ดั่งตะวันจันทร์เพ็ญมิเร้นราง
แสงสล้างเจิดจ้านำพาใจ
งามคืนเพ็ญเด่นดวง ณ ห้วงหาว
สุกสกาวเจิดจ้านภาไสว
ส่องนำทางกลางราตรีที่หทัย
สู่ฟ้าใหม่...ให้ชีวันนี้มั่นคง
14 กันยายน 2549 08:18 น.
เฌอมาลย์
รักครั้งก่อนย้อนจิตให้คิดหนัก
คราแรกรักผักต้มขมยังชมหวาน
เอาใจใส่ทุกห้วงของดวงมาน
มิคิดค้านหาญหักให้รักตรม
ยามชี้นกบอกว่าไม้ไม่เคยท้วง
เกี่ยวแขนควงใกล้ชิดสนิทสนม
เคียงคู่กันวันคืนรื่นอารมณ์
เฝ้าชื่นชมรักเราด้วยเข้าใจ
วันเวลาผ่านผันพลันตระหนัก
คนเคยรักห่างเหินเกินสงสัย
เริ่มไม่ว่างติดธุระอยู่ร่ำไป
ที่ห่วงใยกลับละเลยเป็นเฉยชา
กลับหลบลี้หนีหน้าพาฉงน
ฤากังวลสิ่งใดให้กังขา
ฤามีความในนอกโปรดบอกมา
ปล่อยค้างคาเก็บไว้มันไม่ดี
ทำอะไรให้โกรธโปรดบอกกล่าว
รักเริ่มร้าวเหมือนติดปีกจะหลีกหนี
ฤาเธอมีใครอื่นชื่นชีวี
หมางไมตรีมิมาเยือนเหมือนก่อนเคย
รักครั้งก่อนย้อนใจให้สับสน
เหมือนเล่นกลเอาเถิดยากเปิดเผย
มาบัดนี้ชี้ไม้ให้ภิเปรย
กลับเอื้อยเอ่ยเผยคำให้ช้ำใจ
ไม่เคยเห็นหรืออย่างไรจึงใคร่รู้
สองตาดูก็รู้แจ้งแถลงไข
สิ่งที่เห็นจะเป็นเช่นฉันใด
ถามอยู่ได้..ซ้ำซ้ำ..น่ารำคาญ
ความเปลี่ยนแปลงแจ้งใจในวันนี้
รักที่มีปรากฏหมดความหวาน
ไร้สิ้นแววสุขสันต์เช่นวันวาร
ปิดตำนานรักเราอย่างเข้าใจ
9 กันยายน 2549 08:13 น.
เฌอมาลย์
คำปลอบขวัญจากใจใช่ลวงหลอก
ทุกถ้อยบอกความนัยฤทัยฉัน
เฝ้าห่วงใยไมตรีจิตคิดผูกพัน
ปลุกปลอบขวัญวันท้อทรมาน
ฝันดีนะ...คนดี...ที่คิดถึง
ยังคนึงถึงทุกข์สุขทุกสถาน
มิลวงเล่ห์หลอกใจให้ร้าวราน
ทุกวันวารเคียงข้างสร้างแรงใจ
ยินเสียงฝนตอนไหนให้รับรู้
ฝนพร่างพรูแทนคำความหวามไหว
ทุกหยาดหยดฝนรินถวิลใคร
เธอแน่ไซร้..ที่ฉันนั้นคำนึง
รักเสมอมิสิ้นสุด ณ จุดไหน
จากดวงใจฉันนี้ที่คิดถึง
พัฒนาการล้ำค่ารักตราตรึง
เธอคือหนึ่งมิอยากจำพรากเลย
5 กันยายน 2549 15:34 น.
เฌอมาลย์
ความหวังดีมีให้ไม่รู้จบ
ไร้ทำนบขีดจำกัดมาขัดขวาง
พร้อมความรักห่วงใยไม่รู้จาง
อยู่ร่วมเรียงเคียงข้างสร้างแรงใจ
หากทดท้อต่อชีวิตลิขิตคว้าง
ถูกอำพรางชีวาด้วยสาไถย
ร้อยเล่ห์กลมนต์มารรานฤทัย
หลากพิษภัยหมายทดสอบความชอบธรรม
จงยิ้มสู้ด้วยใจใสพิสุทธิ์
มีอาวุธคือปัญญาคราถลำ
คิดไตร่ตรองทบทวนก่อนครวญคำ
จะโทษเวรหรือกรรมนำให้เป็น
ด้วยความรักห่วงใยจากใจนี้
ประสงค์ดีหรือร้ายมองให้เห็น
บทพิสูจน์กำหนดเป็นกฏเกณฑ์
ยามลำเค็ญมิประวิงหรือทิ้งกัน
มิหมายย่ำยามล้มสมน้ำหน้า
สองมือคว้าประคองคล้องเกี่ยวขวัญ
หนึ่งฤทัยให้ซบอบอุ่นพลัน
ตราบนิรันดร์..พร้อมช่วยอำนวยชัย
หยุดเถิดนะ..เลิกท้อต่อแต่นี้
เริ่มชีวีอีกหนตั้งต้นใหม่
บนโลกกว้างมิร้างหนทางไป
ขอเพียงใจแน่วแน่..มิแพ้เอย