26 สิงหาคม 2549 22:44 น.
เฌอมาลย์
ตั้งคำถามลองใจฤทัยหญิง
แท้ความจริงหยั่งเชิงให้เริงหลง
หญิงตอบรับกับทำพะว้าพะวง
แสนงวยงงงุนงันชั้นเชิงชาย
ให้หาฤกษ์วิวาห์มาสู่ขอ
กลับรีรอกล่าวอ้างเรื่องมากหลาย
ความหวังดีมีให้ใยกลับกลาย
กลับทำร้ายใจตนจนตรอมตรม
คนละเรื่องละราวเท่าที่เห็น
ต่างประเด็นปะปนจนขื่นขม
เรื่องมีคู่อย่าเหมามั่วชั่วอารมณ์
มาผูกปมธุรกิจมันผิดงาน
คิดทดลองของฟรีไม่ดีแน่
อาจย่ำแย่เจอลูกหลงให้สงสาร
แถมโรคใหม่ศิวิไลซ์อลังการ
ให้หน้าม้านอัปยศหมดเชิงชาย
อันหญิงชายเลือกคู่ดูที่จิต
รู้จักคิดเรียนรู้ใจให้หลากหลาย
ประสบการณ์รักเล่ห์เพทุบาย
หมดความหมายหากใจนั้นมั่นคงพอ
22 สิงหาคม 2549 22:25 น.
เฌอมาลย์
คิดมีคู่ชูใจในวันนี้
ร่วมฤดีสร้างอนาคตที่สดใส
ร่วมก่อร่างสร้างตัวและหัวใจ
ทอสายใยในวันท้อต่อชีวัน
อาจเหนื่อยล้าสารพันวันครองคู่
พร้อมต่อสู้เคียงข้างใจไม่เหหัน
อย่างพอกินพอเพียงมิเกี่ยงกัน
ร่วมสร้างฝันงดงามติดตามรัก
ยินยอมพร้อมฟันฝ่าปัญหาใหญ่
สู้ด้วยใจมั่นคงตรงใจภักดิ์
เรามีเราสานฝันพลันประจักษ์
ผูกสมัครรักสองเราเฝ้าติดตาม
จึงยินยอมพร้อมใจหมายทดสอบ
สานคำตอบในฤทัยที่ไถ่ถาม
อุปสรรคมากล้นบนนิยาม
จะก้าวข้ามฝ่าฟันมิหวั่นเลย
จึงขอตอบคำถามถึงความพร้อม
ใจยินยอมพร้อมจิตคิดเปิดเผย
พร้อมมอบตัวหัวใจให้ชมเชย
เพียงเฉลยฤกษ์ดีวันวิวาห์
14 สิงหาคม 2549 11:58 น.
เฌอมาลย์
เคยพันผูกปลูกต้นไม้ในไร่รัก
เฝ้าฟูมฟักดูแลและถนอม
ปลูกต้นรักกลับเป็นโศกวิโยคตรอม
ปลูกพะยอมกลายกลับเป็นพลับพลึง
ปลูกอะไรไม่งามดังความฝัน
ต้องโศกศัลย์ด้วยฤทธิ์ความคิดถึง
ไร้แมลงดมดอมหอมคำนึง
ให้รำพึงโศกาพาจาบัลย์
ฉันคนนี้มีรักสมัครมอบ
รอคำตอบร่วมฤดีมีเธอฉัน
ล่วงเวลามานานรานสัมพันธ์
ผ่านคืนวัน..รู้ซึ้งคิดถึงใคร
คิดจะปลูกต้นรักอีกสักหน
เฝ้ารอคนร่วมสร้างทางสดใส
สานสัมพันธ์พันผูกปลูกด้วยใจ
ร่วมทำไร่ต้นรักอีกสักครา
9 สิงหาคม 2549 00:12 น.
เฌอมาลย์
กินไม่ได้ นอนไม่หลับกระสับกระส่าย
เหมือนใจหายไปข้องจิตติดกับเขา
เฝ้าพะว้าพะวงหลงเก้อเพ้อแม้เงา
หายใจเข้า-ออกหรือ..คือภาพเธอ
เป็นอาการเหม่อลอยละห้อยหา
ทุกเวลาเฝ้าคำนึงถึงเสมอ
ก่อนและหลังอาหารพาลละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ..เผลอใจไปทุกครา
ไปหาหมอวินิจฉัยในสาเหตุ
เรื่องอาเพสทางใจให้รักษา
ว่ามีหนทางใดให้เยียวยา
คุณหมอขาโปรดด้วยช่วยเจือจุน
หมอวิเคราะห์สาเหตุประเภทไข้
เป็นเพราะใจระรัวให้หัวหมุน
รักเข้าตาบังใจให้การุณ
โรคของคุณคือโรครักสลักใจ
2 สิงหาคม 2549 12:21 น.
เฌอมาลย์
โอ้ยามรักชักพาอุราชื่น
วันและคืนผันผ่านปานโผผิน
ยามรักร้างอ้างว้างแทบพังภินท์
โลกแทบสิ้นใจสลายมลาญรอน
หากไม่รักคงไม่ช้ำระกำกลุ้ม
ไฟไม่สุมจิตเกษมสโมสร
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเปล่าเหงาอาวรณ์
มินานจรไร้ทุกข์สุขสำราญ
มิตรภาพอาบใจจากใครหนึ่ง
วันนี้ถึงตอนจบอวสาน
สิ่งดีดีมีให้เพียงไม่นาน
เวลาผ่านเหลือภาพคราบน้ำตา
ความหวังดีห่วงใยในครั้งก่อน
เป็นบทสอนว่าลวงทำห่วงหา
คำปลอบใจยามแพ้แค่มายา
แล้วเข่นฆ่าตอนท้าย...ตายทั้งเป็น
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
หน้าส่วนตัว
2114
