13 ธันวาคม 2549 21:54 น.
เฌอมาลย์
รอวันพี่คืนถิ่นดินแดนเกิด
พร้อมจะเปิดใจรับประทับขวัญ
เฝ้ารอพี่หวนคืนรื่นชีวัน
สานสัมพันธ์ สายรักถักทอใจ
มิเคยคิดนอกใจมีใครอื่น
ผ่านวันคืนมั่นคงอสงไขย
น้องรักเดียวแน่วแน่แท้หทัย
อย่าหวั่นไหวในรักเฝ้าภักดี
พร้อมจะส่งแรงใจเพื่อไปหา
ทุกเวลายามท้อต่อวิถี
ไกลแค่ทางมิห่างร้างไมตรี
ขอเพียงพี่เชื่อมั่นอย่าหวั่นใจ
ทำหน้าที่..ต่อไปไม่ต่องห่วง
แม้กาลล่วง..เนิ่นนานมิหวั่นไหว
ยังคนึงถึงพี่มิคลาไคล
นานเท่าใด..ก็จะรอมิท้อเลย
10 ธันวาคม 2549 23:20 น.
เฌอมาลย์
คืนเหงาเหงาใครเล่าอยู่เคียงข้าง
แสนอ้างว้างร้าวใจใครจะเหมือน
ฟ้ามืดมิดสิ้นแสงแห่งดาวเดือน
เหมือนย้ำเตือนใจฉันอันมืดมน
จะคืนนั้น คืนนี้ หรือคืนไหน
ขาดเงาใจมืดดับแสนสับสน
ร้างหนทางสิ้นแสงแรงกมล
เมื่อไร้คนเคียงข้างอย่างเคยมี
อยากปล่อยวางว่างใจคงไร้ทุกข์
พบความสุขเจิดจรัสด้วยรัศมี
เหมือนแสงจันทร์สว่างกลางราตรี
ทอแสงสีเจิดจ้านำพาใจ
ยามมีคุณอุ่นในฤทัยนัก
ได้พิงพักอุราคราหวั่นไหว
เมื่อขาดคุณเคว้งคว้างหนทางไป
ร้าวฤทัยความหลังยังฝังรอย
อยากระบายความในใจให้ใครรู้
ทุกวันอยู่อย่างคนรอที่ท้อถอย
หมดสิ้นแรงใจเหงาเฝ้ารอคอย
คืนวันคล้อยมานานร้าวรานเกิน
หมอกและควันกั้นทางหว่างความเหงา
กั้นรักเราทั้งสองต้องห่างเหิน
กีดเส้นขวางทางใจให้ดำเนิน
จะเผชิญเดินไปอย่างไรกัน...
4 ธันวาคม 2549 13:36 น.
เฌอมาลย์
หวลรำลึกถึงอ้อมแขนแสนอบอุ่น
คอยค้ำจุนปกปักแลรักษา
เฝ้าคุ้มครองมิห่างฤาร้างลา
ดุจแก้วตาดวงใจในบิดร
เป็นทั้งพ่อและแม่ดูแลลูก
เฝ้าฝังปลูกคุณธรรมทุกคำสอน
ยามเจ็บป่วยพ่อเราเฝ้าอาทร
หยูกยาป้อนหายไข้ได้ทุเลา
พระคุณพ่อล้ำค่าหาใดเปรียบ
มิอาจเทียบพระคุณยิ่งขุนเขา
ยิ่งกว่าน้ำล้ำกว่าฟ้าวนาเนา
มิอาจเท่าเทียมทันอันพระคุณ
มาวันนี้รู้ได้เมื่อสายแล้ว
ไร้ดวงแก้วโอบเอื้อแลเกื้อหนุน
ไร้ร่มโพธิ์ร่มไทรพึ่งใบบุญ
คอยการุญอาทรดังก่อนมา
เมื่อไร้พ่อเป็นหลักประจักษ์จิต
เหมือนหลงทิศทางใจให้ผวา
ไร้คนปลอบยามล้มตรมน้ำตา
ชุบชีวาปลอบขวัญวันท้อใจ
หวลรำลึกถึงคำพ่อพร่ำสอน
ดั่งคำพรนำทางกระจ่างใส
พระคุณพ่อค่ายิ่งเหนือสิ่งใด
รับรู้ได้ด้วยใจในพระคุณ
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
หน้าส่วนตัว
1405
