18 พฤษภาคม 2552 11:44 น.
เฌอมาลย์
หลากผู้คนมากนามไถ่ถามหา
คนเคียงข้างชีวาตุนาหงัน
มีคู่แล้วหรือโสดโปรดยืนยัน
ปุจฉานั้นมีคำตอบคลุมครอบใจ
ณ ตอนนี้เอกามาหลายฝน
ยังไร้คนร่วมสร้างทางสดใส
ไร้คู่คิดชิดแนบแอบอุ่นไอ
หวังบางใครช่วยปลอบมอบไมตรี
ใช่เล่นหูเล่นตายามปราศัย
เพียงสื่อใจผ่านตามาสักขี
ว่ายังไร้ใครครองมองให้ดี
นัยน์ตานี้ว่างเปล่าเหงาเหลือทน
ใช่เห็นชายกลายเร้นเช่นข้าวโพด
มีประโยชน์ยามแทะและหวังผล
คิดมากไปหลายครั้งจักกังวล
หัดเป็นคนคิดน้อยนะกลอยใจ
ทั้งสี่ห้องของใจไร้จองจับ
ยังเปิดรับคนดีมีบ้างไหม
ช่วยบริหารกล้ามเนื่อเยื่อหทัย
เลือดสูบฉีดจิตสดใสได้อีกครา
13 พฤษภาคม 2552 11:34 น.
เฌอมาลย์
สิ้นสายใยรักลาน้ำตาหล่น
ช้ำกมลตรอมตรมสุดขมขื่น
รักลาไกลดวงแดแพ้พังครืน
โศกสะอื้นระทมหล่มน้ำตา
สิ้นสัมพันธ์ฝันดับรักลับแล้ว
คงไม่แคล้วโศกศัลย์สิ้นหรรษา
สิ่งที่ผ่านรานร้าวเผาชีวา
เจ็บปวดปร่าชอกช้ำเกินรำพัน
รักเคยหวานผ่านลับไม่กลับหวน
รักรัญจวนกลับกลายคล้ายผกผัน
รักครั้งก่อนมิย้อนคืนขื่นชีวัน
รักสะบั้นพลันขมเกินข่มใจ
เมื่อรักลบจบลงคงสิ้นหวัง
ความจีรังยั่งยืนเกินฝืนใฝ่
หมดสิ้นแล้วสิ้นเยื่อมิเหลือใย
ยอมปราชัย..พร้อมรับรักอับปาง
3 พฤษภาคม 2552 12:27 น.
เฌอมาลย์
เกิดเป็นคนหม่นหมองมีร้องไห้
มีหัวใจมีสำนึกรู้สึกรู้สม
มีเลือดเนื้อมีอุรามีอารมณ์
ล้วนผสมอยู่ในตัวและหัวใจ
ครายินดีปรีดาอุราชื่น
ยามขมขื่นชอกช้ำน้ำตาไหล
หลากลีลาหลายรสชาติสลับไป
สุดแต่ใจของตนจะทนทาน
อันภูผาว่าแกร่งลมแรงโถม
พายุโหมโรมสะบัดซัดสถาน
ก็สึกกร่อนเสื่อมสลายไปตามกาล
ลมรอนลาญสิงขรเหมือนสอนใจ
เมื่อความทุกข์รุกเร้าจนเศร้าหมอง
เกินประคองสุดต้านฤาทานไหว
จิตถดถอยท้อแท้พ่ายแพ้ภัย
จำจากไกลลาลับกับโลกลวง
จึงขอหลบหลีกลี้หนีปัญหา
ด้อยปัญญาแก้ไขเรื่องใหญ่หลวง
ไร้สติตรึกตรองสมองกลวง
จักลับล่วงชีวิตคิดอำลา
แต่...ถ้าความตายมันง่ายเหมือนดังคิด
คงจะปลิดชีวันหนีปัญหา
อัตวินิบาตกรรมบาปหนักเหลือคณนา
เหมือนเข่นฆ่าพ่อแม่แท้เลยเทียว
พุทธธรรมนำคำสอนสังวรไว้
บาปยิ่งใหญ่ฆ่ามนุษย์หยุดเฉลียว
เพียงแค่คิดก็ผิดแท้แน่จริงเชียว
ชีวิตเดียวเกิดได้ที่ไหนกัน
6 เมษายน 2552 11:04 น.
เฌอมาลย์
ฉันยังคง..เป็นฉันเช่นวันก่อน
ยังคงรักบทกลอนอักษรศิลป์
ร่วมเรียงร้อยรจนาเป็นอาจิณ
ร่ายระบิลจินตภาพตราบสิ้นปราณ
ฉันยังคง..เป็นฉันเช่นวันเก่า
ยังคงเฝ้าสดับร่วมขับขาน
บทลำนำสุนทรของกลอนกานท์
จากดวงมานแทนใจนัยรอยคำ
ฉันยังคง..เป็นฉันเช่นวันวาน
คงพากเพียรเขียนอ่านทุกเช้าค่ำ
อรรถรสบทกวีที่ลำนำ
แทนทรงจำดำรงใจในจินตนา
ฉันยังคง..เป็นฉันในวันนี้
ทุกวลีแทนใจนัยภาษา
ลิขิตถ้อยร้อยฝันพรรณนา
ปฏิญญาด้วยจิตแด่มิตรกลอน
ฉันยังคง..เป็นฉันเช่นวันเริ่ม
ที่เพิ่มเติมคือภักดิ์รักอักษร
รังสรรค์คำล้ำค่าให้อมร
ให้กำจรสมค่าภาษาไทย
31 มีนาคม 2552 10:31 น.
เฌอมาลย์
กาลเวลาผ่านผันชั่วกัลป์หนึ่ง
ก่อผลซึ่งอนันต์ค่านานับแสน
จากเถ้าถ่านดานดินถ้วนถิ่นแดน
คืนทดแทนโลกาอ่าอำไพ
เพชรน้ำหนึ่งในร้อยใช่พลอยหุง
งามจรุงวาวแววแพรวพราวใส
กว่าจะเป็นเพชรงามล้ำเลอใจ
ต้องผ่านการเจียระไนหลายขั้นตอน
จากเถ้าถ่านผ่านร้อนกอปรคุณค่า
ผ่านองศาอุณหภูมิสุมซับซ้อน
กลายเก็จแก้วรัตนาค่าอมร
ต้องผ่านร้อนกี่กาลวารเวียนวน
เกิดเป็นคนบนทางต่างวิถี
ค่าความดีคุณธรรมน้อมนำผล
ดีประสานคุณค่าความเป็นคน
รู้อดทนรู้อภัยน้ำใจงาม
หากแพ้พ่ายกลายเห็นเช่นเถ้าถ่าน
ดีผสานรู้อดกลั้นคำหยันหยาม
บททดสอบตอบผลบนนิยาม
ชูชอบความดั่งเพชรเก็จมณี
คนจะงามตามจิตรู้คิดชอบ
ผลลัพธ์ตอบพราวเพริศบรรเจิดศรี
ค่าของคนงดงามเพราะความดี
ดั่งเมธีงามเจตด้วยเมตตา