20 พฤษภาคม 2553 13:39 น.
เฌอมาลย์
หมดสิ้นแล้วความฝันในวันก่อน
ความอาทรก่อนนั้นก็พลันหาย
ภาพที่เห็นคือเพลิงโหมทำลาย
เหมือนสิ้นสายสัมพันธ์วันวานแล้ว
ซากปรักหักพังคงฝังลึก
ทุกรู้สึกเปราะบางเหมือนอย่างแก้ว
มันมีรอยรานร้าวสิ้นวาวแวว
จักผ่องแผ้วอย่างไรไม่เห็นทาง
เมื่อน้ำใจแห้งหายกับสายเลือด
จึงแห้งเหือดทุกหนสุดหม่นหมาง
ยิ่งกว่าภัยร้ายใดให้อับปาง
ทำลายล้างคามเขตประเทศตน
เมื่อแผ่นดินแตกระแหงทุกแหล่งล่ม
เมื่อสังคมแตกต่างทุกทางหน
เมื่อบ้านเมืองถึงคราเข้าตาจน
เราทุกคนควรร่วมมือเลิกถือดี
คนละไม้คนละมือ..คือน้ำจิต
ดับเพลิงพิษลามไทยได้ทุกที่
ไทยสงบคือความหวังทั้งธานี
รวมใจพลีเพื่อชาติศาสน์กษัตรา
2 เมษายน 2553 15:37 น.
เฌอมาลย์
ภารกิจยากนักใครจักรู้
ต้องต่อสู้โพยภัยที่ไม่เห็น
อันตรายรุมเร้าทุกเช้าเย็น
ที่กระเซ็นคือเลือดแหละน้ำตา
ด้วยหน้าที่องอาจชาตินักสู้
ทุกอณูพร้อมพรักเข้ารักษา
ทุกตารางผืนดินถิ่นพารา
ทั่วอาณาคามเขตประเทศไทย
คือแนวหน้าปกปักรักษาเขต
ป้องกันเหตุอันตรายกล้ำกรายใกล้
เพื่อแนวหลังเป็นสุขสิ้นทุกข์ภัย
สละได้แม้ชีวิตต้องปลิดปลง
เสียสละความสบายที่ชายแดน
ชีวิตแขวนบนเส้นด้ายใกล้ผุยผง
แต่ละก้าวเท้าเยียบที่เหยียบลง
ท่ามฝ่าดงระเบิดพรั่นเพริดใจ
เสียงระเบิดตูมมาพาตระหนก
ดั่งนรกโลกันตร์สุดหวั่นไหว
กี่ชีวิตกี่ชีวันต้องบรรลัย
ยอมพลีได้เพื่อชาติศาสน์กษัตรา
ขอสรรเสริญชายชาญทหารไทย
ที่คุ้มภัยป้องพาลหาญอาสา
ป้องเขตแดนขวานทองผองประชา
ขอพรเทพเทวาคุ้มครองเธอ
ขอพรเทพเทวัญจากชั้นฟ้า
โปรดคุ้มครองทหารกล้าวีรชน
25 มีนาคม 2553 16:58 น.
เฌอมาลย์
เหมือนเส้นทางห่างเหินเกินคว้าไขว่
แต่มิไกลเกินจิตจักคิดถึง
คลื่นความถี่จากใจใฝ่คำนึง
ส่งพาดขึงข้ามฟ้ามาหาเธอ
สื่อผ่านใจแจ่มชัดสัมผัสนี้
อุ่นไมตรีรายล้อมห้อมเสนอ
ความห่วงใยมากล้นนำปรนเปรอ
ที่ล้นเอ่ออคือคำนึงคิดถึงกัน
วางหัวใจสองเราเฝ้าถนอม
รักจะออมหอมหวานดุจม่านฝัน
สานสายใยถักทอก่อสัมพันธ์
ตราตรึงมั่นคือรักที่ภักดี
นี่คือรักจากใจมอบให้แล้ว
จักแน่แน่วเคียงใจไปทุกที่
รักงอกงามท่ามทรวงดวงฤดี
สองใจนี้หลอมรักภักดิ์นิรันดร์..
23 มีนาคม 2553 09:04 น.
เฌอมาลย์
เพียงสบตาพาใจให้ไหวหวั่น
เกินเก็บกั้นความในดวงใจนี้
ดวงตาคือหน้าต่างทางฤดี
แทนวจีสื่อสารผ่านสายตา
สื่อจากใจผ่านตาว่ารักแน่
ทั้งดวงแดเผยประจักษ์รักหนักหนา
คือคนเดียวเพียงเธอเสมอมา
ยากจะหาใดเทียบฤาเปรียบเปรย
จะหลับตื่นลืมตาอุราซึ้ง
รักคิดถึงตรึงใจให้เฉลย
ความห่วงหาอาทรเหมือนก่อนเคย
แทนถ้อยเอ่ยเผยใจนัยวลี
เพียงรับรู้หัวใจที่ไหวเต้น
หลับตาเห็นความจริงทุกสิ่งที่-
ซ่อนซุกอยู่ในทรวงดวงฤดี
คือรักนี้..ที่รัก..ฉันรักเธอ..
14 กุมภาพันธ์ 2553 12:04 น.
เฌอมาลย์
ความเอยความรัก
อยากรู้นัก..รักนี้เกิดที่ไหน
จักทุกข์โศกหม่นเศร้าฤาเหงาใจ
ฤาสดใสดุจน้ำค้างที่พร่างพรม
หลากหลายคนให้นิยามถึงความรัก
คนอกหักรักลาว่ารักขม
มีแต่เจ็บปวดปร่าร้าวอารมณ์
ไม่หมายชมในรักอยากพักใจ
คนสมหวังว่าหวานซาบซ่านจิต
ยิ่งกว่าน้ำอำมฤตน่าพิสมัย
ที่ชโลมจากสรวงโชติช่วงไกล
ชุบฤทัยให้ฟื้นชุ่มชื่นครัน
ต่างนิยามความหมายที่ได้เห็น
รักนั้นเป็นเช่นใดไฉนนั่น
อยากรู้จักรักไซร้อย่างไรกัน
รักสำคัญอย่างไรจักใคร่ลอง
แม้ผลลัพธ์กลายพิษเกิดติดลบ
พร้อมพานพบแม้นผลจักหม่นหมอง
ยอมเผชิญแม้ว่าน้ำตานอง
ขอเพียงแค่ได้ครองทดลองใจ
คงไม่สายเกินใจจะใฝ่ถึง
รักประทับตราตรึงซึ้งหรือไม่
เปิดโอกาสสักหนให้คนไกล
เข้ามาใกล้..เพื่อรักนั้นสักครั้ง..
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
หน้าส่วนตัว
1717
