แค่..ข่าวร้าย

เฌอมาลย์

ข่าวรายวันบั่นทอนคลอนรู้สึก
จิตตกผลึกกลับขุ่นข้องมิผ่องใส
ทั้งเรื่องเท็จเรื่องจริงอิงกันไป
บ้างใส่สีตีไข่ขยายความ

ข่าวสลดหดหู่อยู่ภาคใต้
พาดหัวใหญ่รายวันดังหยันหยาม
ข่าวสังหารเหี้ยมโหดโฉดเลวทราม
ยิ่งกว่าหนังสงครามท่ามน้ำตา

วางระเบิดรายวันให้พรั่นจิต
อำมหิตผิดสามัญก่อปัญหา
มองชีวิตเป็นของเล่นเช่นผักปลา
จึงเข่นฆ่าไปทั่วมิกลัวเกรง

อีกข่าวม็อบชาวพุทธสุดอนาถ
เอาเรื่องศาสน์มาโยงจนโฉงเฉง
กิจของสงฆ์หรือไฉนไยตะเบ็ง
ฤาบรรเลงเพลงสวดยัดเรื่องสัทธรรม

ข่าวการเมือง-ดารา-ก็น่าเบื่อ
มันพร่ำเพรื่อสุดท้ายได้ขำขำ
ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จเพ็ดทูลประจำ
เหม็นยิ่งกว่าน้ำครำต้องทำใจ

ข่าวโคมลอยทั่วไปไร้สาระ
ดังพาหะโรคร้ายคล้ายเหลวไหล
อีกข่าวลือข่าวกรองต้องตรองนัย
จะข่าวเด็ดข่าวใดไม่อยากยล

ข่าวรายวันบั่นทอนกร่อนรู้สึก
ไร้สำนึกตรึกตรองสนองผล
อ่านแล้วเครียดกบาลพาลทุกข์ทน
คนหนอคนไยวุ่นวายแสนหน่ายทรวง				

เมื่อไหร่ใจก็..รอ

เฌอมาลย์

มองหมู่ดาวพราวพร่างกระจ่างฟ้า
ส่องนภายามราตรีสร้างสีสัน
จรัสแสงงามเด่นข้างเพ็ญจันทร์
มิแปรผันเคียงฟ้าทุกราตรี

ต่างกับเราเดียวดายในโลกเหงา
มีเพียงเงาของตนหม่นหมองศรี
ไม่มีใครเคียงข้างทางชีวี
เหงาฤดีชอกช้ำลำพังตน

เมื่อไหร่..ถึงจะมีเธอเสนอรัก
คอยทายทักห่วงใยไปทุกหน
มอบแรงใจยามเหงาเศร้ากมล
หวังสักคนเข้าใจไม่ทิ้งกัน

มอบความรักห่วงใยให้ไออุ่น
ช่วยการุณสร้างเสริมต่อเติมฝัน
ยามเหนื่อยล้าได้พักพิงอิงชีวัน
สานสัมพันธ์รักเรา...อย่างเข้าใจ				

14 เมษายน วันครอบครัว

เฌอมาลย์

บุพการีนั้นหรือคือพ่อแม่
เฝ้าดูแลลูกน้อยคอยสั่งสอน
จนเติบใหญ่แกร่งกล้าเฝ้าอาทร
มิคลายคลอนรักลูกพันผูกใจ

เพราะลูกคือความหวังทั้งชีวิต
พร้อมอุทิศเพื่อสร้างทางสดใส
ให้ความรู้วิทยามิคลาไคล
เพียงลูกได้มีวิชาหาเลี้ยงตน

กาลเวลาผ่านผันนานวันเข้า
ลูกไม่กลับคืนเหย้าเฝ้าฉงน
พ่อชะแง้แม่รอท้อทุกข์ทน
ไยลูกตนไม่คืนเรือนเหมือนก่อนเคย

เฝ้าติดตามถามไถ่ด้วยใจห่วง
คืนวันล่วงมานานพาลเพิกเฉย
"ไม่มีเวลา" "มากภาระ" "ใช่ละเลย"
คือคำเอ่ยบอกกล่าวให้เศร้าใจ

อันพ่อแม่แท้คือพระในบ้าน
เราลูกหลานควรบูชาพาสดใส
ควรดูแลด้วยชีวิตจิตห่วงใย
ก่อนสายไป...รู้แทนคุณด้วยกตัญญุตา				

สามัคคีคือพลัง

เฌอมาลย์

ประวัติศาตร์กาลก่อนย้อนสำนึก
ให้รำลึกรักแผ่นดินถิ่นอาศัย
กี่ซากศพบรรพชนของคนไทย
พลีชีพให้ผืนดินถิ่นธำรง

มาบัดนี้ลูกหลานร้าวฉานทั่ว
เพราะเมามัวกิเลสเหตุโลภหลง
เห็นแก่ตัวบ้าอำนาจปราศพะวง
เพียงประสงค์สังโยชน์ประโยชน์ตน

ธรณีกันแสงสีแดงชาด
วิปลาสแสลงแฝงฉ้อฉล
เมื่อมารร้ายระรานผลาญผจญ
ใต้ร้อนรนระเริงเพลิงเพลงปืน

ชนกำสรดเทวษอาเพศแล้ว
คงไม่แคล้วกลียุคทุกแผ่นผืน
เอกราชอธิปไตยไร้จุดยืน
ที่ดาษดื่นป่าเถื่อนเกลื่อนรายวัน

ธรณินแดนใต้ไฟร้อนเร่า
ยากปัดเป่าไฟนรกให้ผกผัน
คนสามานย์ผลาญไฟบัลลัยกัลป์
สมานฉันท์ซ่านกระเซ็นเช่นจำนน

ประสบการณ์หลายสมัยใครอดสู
ควรตรองดูสังเกตด้วยเหตุผล
สามัคคีคือพลังสร้างมวลชน
ภัยอับจนมอดม้วยด้วยสามัคคี


				

เพียงเธอ

เฌอมาลย์