24 ธันวาคม 2550 20:15 น.
เฌอมาลย์
เหตุและผลบนทางต่างความคิด
ล้วนต่างจิตต่างใจในกระแส
ท่ามอารมณ์ผันผวนที่ปรวนแปร
เท็จหรือแท้มิควรด่วนฟันธง
อย่าเอาตนเป็นเกณฑ์วัดบรรทัดฐาน
แล้วพิจารณ์ตามใจในประสงค์
ผลที่ได้อาจเอียงมิเที่ยงตรง
เพียงเพราะหลงเอาตัวมาพัวพัน
ถูกหรือผิดอย่าตัดสินเพียงชั่ววูบ
ด่วนสรุปตามจิตคิดหุนหัน
ผลผิดเพี้ยนเบี่ยงเบนประเด็นครัน
เพราะมิรู้เท่าทันพลันเปลี่ยนไป
ควรวางตัวเป็นกลางหว่างปัญหา
พิจารณาตรองการณ์ก่อนขานไข
รู้สติผิดชอบประกอบใจ
ปัญญาไวสังเกตทันเหตุการณ์
ก่อนตัดสินใคร่ครวญทบทวนนิด
ก่อนชี้ผิดหรือถูกปลูกประสาน
รู้รักษาน้ำใจ..อภัยทาน
รู้สมานสามัคคีดีแน่เอย
20 ธันวาคม 2550 20:46 น.
เฌอมาลย์
เป็นไปได้..ในวัน..ที่ท้อถอย
สิ่งหวังคอย..ไม่สม ภิรมย์หวัง
มรสุมรุมเร้าเข้าประดัง
จนเซซัง..วังเวงคว้างเคว้งใจ
มองทางไหนมืดหม่นทุกข์ท้นหนัก
ไร้ที่พักพึ่งพิงอิงอาศัย
เหมือนทางตันไม่มีแม้นที่ไป
ดั่งหมดไฟ..ไร้ฝันอันตระการ
ขอเพียงเธอ..ตั้งมั่นอย่าหวั่นไหว
เติมความหวังกำลังใจให้สมาน
เรื่องที่แล้วให้เป็นเช่นวันวาน
ดั่งสายลมพัดผ่านรานโรยแรง
หากท้อแท้แลหมอง..มองคนอื่น
ที่ขมขื่นกว่าเรานี้มีแอบแฝง
เก็บความทุกข์ท้อใจไม่แสดง
ยิ้มแต้มแต่ง..แสร้งว่าผาสุกใจ
ลุกขึ้นสู้..อีกหนบนทางชีวิต
เรื่องพลั้งผิดคิดเป็นครูรู้แก้ไข
รู้ปล่อยวางรู้ปลงจรรโลงใจ
เริ่มต้นใหม่อีกครั้งหวังยังมี
กำลังใจ..มีไว้เสริมเติมไฟฝัน
รู้ตั้งมั่นอีกหนบนวิถี
บทพิสูจน์ความแกร่งแห่งชีวี
คือฤดี..ที่สู้รู้อดทน
ทางชีวิตยาวไกลอย่าไหวหวั่น
สู้ฝ่าฟัน..เพื่อชนะประสพผล
ลงมืออย่ายอมพ่ายให้อายคน
ตนพึ่งตน..ชีวิตแกร่งด้วยแรงใจ
18 ธันวาคม 2550 15:01 น.
เฌอมาลย์
หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตเขียน
สุขเสถียรฤทัยให้กระจ่าง
จารอักษรซ่อนกลปนพยางค์
รังสรรค์สร้างด้วยใจในประพนธ์
ต่างร่วมโลกเดียวกันสรรค์อักษร
ต่างอาทรด้วยใจใฝ่ฝึกฝน
ร่วมลิขิตเรียงถ้อยร้อยกมล
กลั่นกรองเป็น..กลอนกล..ผลงานเรา
ต่างที่มาที่ไปใช่แตกต่าง
บนเส้นทางหว่างรอย..ที่หงอยเหงา
สื่อจากใจ..ใส่กานท์..มานานเนา
หมายบรรเทาผ่อนคลาย..ระบายอารมณ์..
บทกวี..คือทุกอย่าง..หว่างความฝัน
บทประพันธ์คละเคล้าเศร้าสุขสม
รจนาภาษาค่าควรชม
รู้นิยมชมชื่นรื่นเริงใจ
หลากลีลาอรรถรสบทชีวิต
ตามลิขิตโศกเศร้าร้าวไฉน
บ้างก็สุขสมหวังบ้างปราชัย
คละกันไปตามลีลาภาษากลอน
หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตไว้
จากหทัย..ฤาซ่อนกล..มนต์อักษร
ใช้ดุลยพินิจพิจารณาสิ้นอาวรณ์
ภาษาซ่อน..ใดจริงแท้/แค่ลวงตา
13 ธันวาคม 2550 15:30 น.
เฌอมาลย์
ก้มหน้ารับความเหงาสุดเศร้าหมอง
คนสำรองของใจให้โศกศัลย์
จึงฝากคำย้ำถ้อยรอยจำนรรจ์
คิดถึงใคร ..คนนั้นมั่นฤทัย
ธรณี เป็นพยานถ้อยขานบอก
มิคิดหลอกลวงกันให้หวั่นไหว
ฉันคนนี้รักแน่มิแปรใจ
แถลงไขบอกกล่าว... ว่าเฝ้ารอ
วอน...สายน้ำไหลฝากไปเอ่ย
คำเฉลยจริงใจรู้ไหมหนอ
ฝากสายน้ำย้ำรักที่ถักทอ
หมายสานต่อสายใยในรักเรา
สารภาพจากใจ..ยังไหวหวาม
ทุกโมงยามเฝ้าคอยแม้หงอยเหงา
ฝากสายลมจำนรรจ์ยากบรรเทา
ในรักเขายังคอย..แม้น้อยใจ
มองแสงเพลิงโชติช่วงดั่งบ่วงรัก
ติดกับดักรักเธอมิเผลอไผล
รักร้อนแรงแสลงยิ่งแสงไฟ
บอกคนไกลอย่าหวั่นฤาพรั่นพรึง
จึงขอฝากรอยคำที่ฉ่ำหวาน
จากดวงมานย้ำจิตว่าคิดถึง
วอนดินน้ำลมไฟใจคำนึง
รักสุดซึ้งถึงเธอ..เสมอใจ..