20 กันยายน 2554 14:46 น.
เฌอมาลย์
เป็นนักกลอนนอนเปล่าน่าเศร้านัก
หากไม่ถักอักษรสุนทรสาส์น
ไม่ต่อยอดงานประพันธ์อันตระการ
ทั้งสำนวนโวหารพาลหายไป
เหมือนจอมยุทธไม่ยอมชักกระบี่
เหมือนกับมีไม้จิ้มฟันกระนั้นไหม
จึงขอท้าประลองนักกลอนไทย
ฝีมือใครฉกาจอาจกว่ากัน..คิกคิก
เหตุที่มาขีดเขียนเรียนบ้านนี้
เพราะรักในไมตรีที่สุขสันต์
มีมิ่งมิตรมีกลอนอ้อนจำนรรจ์
สารพัดสารพันเพื่อฝันประทิน
เพราะอยากเป็นนักกลอนมาอ้อนฝัน
จึงรังสรรค์พรรณนาภาษาศิลป์
สื่ออักษรซ่อนนัยให้ยลยิน
เป็นอาจิณเพื่อพบรักนักประพันธ์ ...คิก คิก
เพราะอยากเป็นแม่บ้านการงานคล่อง
จึงเฝ้าจ้องหาคู่ตุนาหงัน
อยากมีคนร่วมเรียงเคียงชีวัน
สานสัมพันธ์ชีวิตยามนิทรา
เพราะอยากเป็นแม่ค้าปากตลาด
เที่ยวด่ากราดเทศกิจให้อิดหนา
คนหาเช้ากินค่ำช้ำอุรา
ถูกคุณจ่าไล่บี้ทุกวี่วัน
เพราะอยากเป็นตำรวจกวดผู้ร้าย
โจรมากมายทั่วแดนแสนขยัน
เที่ยวจี้ปล้นชาวประชาท้าประจัน
จะลงทัณฑ์พิฆาตทุกมาตรา
เพราะอยากเป็นทุกอย่างบนทางฝัน
จึงรังสรรค์กลอนกานท์งานภาษา
จินตนาการเอาเถิดผองเพื่อนยา
ปรารถนาอยากเป็นเช่นอะไร
ก็วาดฝันตามจิตจะคิดเถิด
สุขบังเกิดตามจินต์ถวิลให้
อยากจะได้ใคร่ดีเป็นฉันใด
ขีดเขียนไปตามจิตลิขิตกานท์
ดีกว่าเป็นนักกลอนต้องนอนเปล่า
ทนจับเจ่าอารมณ์สิ้นคมขาน
สนิมเกาะเกรอะกรังพลั้งรำคาญ
เสียดายงานกานท์กลอนอย่านอนเลย
ลุกขึ้นมาพาทีกระปรี้กระเปร่า
นะเพื่อนเราขีดเขียนเพียรเฉลย
ร่ายนิ้วบนแป้นคีย์เหมือนที่เคย
อย่าเฉยเมยนอนเปล่าจะเศร้าใจ
คมอักษรซ่อนนัยให้ค้นหา
ดั่งศาสตรามีคมสมสมัย
ร่วมบรรเลงเพลงกระบี่ที่หทัย
จอมยุทธใหม่วอนพี่ช่วยชี้นำ
เรายังด้อยรจนาวภาษาศิลป์
ดั่งเพลงพิณบรรเลงเพลงขำขำ
แค่จอมยุทธรีเจนซี่มิคมคำ
ชอบดื่มด่ำบทกวีที่เร้าใจ
ส่งเทียบเชิญนักกลอนที่นอนอยู่
ลุกขึ้นสู้เชิงกานท์ร่วมขานไข
เชิญจอมยุทธทั้งผองประลองชัย
ชักช้าไยชักกระบี่เร็วรี่มา