7 กรกฎาคม 2552 11:23 น.
เฌอมาลย์
เมื่อความรักไม่สมหวังดังใจหมาย
อย่าทำร้ายใจตนให้หม่นหมอง
ยังมีคนเคียงข้างต่างประคอง
ปลอบโยนน้องยามเศร้าเฝ้าดูแล
มีพ่อแม่พี่น้องร่วมร้องไห้
ดูแลใจเยียวยารักษาแผล
ใจกลัดหนองพลาดพลั้งรักรังแก
เจ็บดวงแด.. แค่ไหนให้จำทน
สู้เถิดนะนวลน้องของผองพี่
โลกยังมีดีร้ายอีกหลายหน
กำลังใจสร้างได้ที่ใจตน
อย่าอับจนแค่อกหักรักอับปาง
ก่อนเจอเขาเจ้ายังอยู่อย่างสดชื่น
ทุกวันคืนเคยไหมให้หม่นหมาง
มาบัดนี้ไร้เงาเขาร่วมทาง
คงเคว้งคว้าง..พักเดียวเดี๋ยวดีเอง
ให้คืนวันเวลารักษาจิต
รักเป็นพิษกลายขมจึงข่มเหง
ไหลเถิดนะน้ำตาอย่ามาเกรง
เชิญบรรเลง ..ล้างภาพเขา .. จากเงาใจ ..
3 กรกฎาคม 2552 13:46 น.
เฌอมาลย์
เก็บรอยรักรอยอาลัยในวันพบ
แม้วันนี้รักจบพบผิดหวัง
จะขอเก็บสิ่งดีไว้จีรัง
คือความหลังรักนี้มิมีเลือน
เธอจะอยู่ในนิยามของความรัก
ในลิ้นชักความทรงจำย้ำเสมือน
เสมอจิตเสมอใจมิแชเชือน
เพื่อย้ำเตือนว่าครั้งหนึ่งเคยซึ้งใจ
แม้นสายใยวันนี้มิมีเหลือ
แต่ความอบอุ่นกรุ่นเกื้อพร้อมเจือให้
หากวันหนึ่งเธอท้อต่อสิ่งใด
รับรู้ไว้ยังมีฉันนั้นห่วงเธอ
หากว่าเธอเคว้งคว้างบนทางหม่น
มีหนึ่งคนพร้อมส่งใจให้เสมอ
ความหวังดีท่วมท้นนำปรนเปรอ
ส่งเสนอ..ข้ามฟ้าฟาก..จากหัวใจ..
หากแม้นเธอโชคดีมีความสุข
หมดสิ้นทุกข์สมหวังรักครั้งใหม่
ฉันคนนี้พร้อมช่วยอำนวยชัย
ขออย่าได้จาบัลย์เหมือนฉันเลย
ฉันวันนี้อยู่อย่างคนร้างรัก
ใจเจ็บหนักเกินจิตคิดเอื้อนเอ่ย
แม้อยู่ห่าง..แต่ห่วงล้นจนคุ้นเคย
มิร้างเลย..ร้างลารักอาลัย