20 มิถุนายน 2554 08:45 น.
เฌอมาลย์
ในวันเกิดของโฉมตรูผู้น่ารัก
เรียงร้อยถักร้อยกรองแทนของขวัญ
ขอให้สุขสมจิตนิจนิรันดร์
อายุมั่นสดใสใจชื่นบาน
กิจการงานใดใจวาดหวัง
สำเร็จดั่งดวงจิตอธิษฐาน
ขอคนดีสมประสงค์ลงจากคาน
ได้แต่งงานร่วมทางหนุ่มอ่างทอง
ทั้งความโศกโรคภัยจงไกลห่าง
สาวมิสร่างร่ำรวยสวยผุดผ่อง
ขอดวงจิตชีวิตงามตามครรลอง
ใช้จ่ายคล่องเงินล้นมือซื้อขายใด
ขอจงพบแต่สิ่งดีในชีวิต
สิ่งศักดิ์สิทธิ์บันดาลสุขทุกสมัย
มีผู้พาก้าวข้ามยามพบภัย
มีอุ่นไอโอบอุ้มเมื่อกลุ้มทรวง
พบแสงธรรมนำทางห่างโศกเศร้า
งานหนักเบาสำเร็จเสร็จลุล่วง
มีแต่วันแห่งรักให้ตักตวง
ทุกทุกช่วงของชีวิตพบมิตรดี
มอบความรักส่งผ่านธารอักษร
มอบคำพรวันเกิดประเสริฐศรี
มอบห่วงใยให้สุขทุกนาที
มอบไมตรีตลอดไปไม่เสื่อมคลาย
2 มิถุนายน 2554 14:14 น.
เฌอมาลย์
อะพิโธ่อะพิถังกาละมังถังแตก
หนี้สินแบกเต็มบ่าระอาหนอ
ทั้งอิออนเฟิสช้อยส์เข้าคิวรอ
ต่างหน้าเง้าหน้างอพอพอกัน
ทั้งน้ำอาบน้ำนมล้วนขมขื่น
ไม่สดชื่นชีวาพาโศกศัลย์
อีกน้ำเมาน้ำแร่แลน้ำมัน
ต่างห้ำหั่นแก่งแย่งแซงราคา
ข้าวสารข้าวสุกและข้าวต้ม
อีกขนมนมเนยขึ้นถ้วนหน้า
ค่าไฟค่าเทอมค่าประปา
ต่างดาหน้าแพงโลดโหดเหลือใจ
รถที่มีเข้าไฟแนนซ์แสนชีช้ำ
ทองจำนำบ้านจำนองสิ้นผ่องใส
อยากปลดหนี้ปลดสินเพื่อเป็นไท
จะชาติไหนผ่อนหมดรันทดจริง
กี่รัฐบาลรัฐบวมอ่วมเหมือนเก่า
ยิ่งกว่าละครน้ำเน่าผีเข้าสิง
นโยบวม นโยบายร่ายระวิง
แท้กลอกกลิ้ง..ว่ากินดีและอยู่ดี
อะพิโธ่อะพิถังกาละมังถังแตก
ทั้งปลาร้าปลาแดกจงสุขี
เลือกผู้ทนผู้แทนอีกแสนปี
จะเจอไหมคนที่ดีที่ใช่เลย
9 เมษายน 2554 10:34 น.
เฌอมาลย์
ถึงคราวศึกสงครามลามทั่วบ้าน
เหล่าทหารกรูทัพจับอาวุธ
มาล้อมเมืองคิตตี้เร็วรี่รุด
คิดจะกุดหัวหน้าฆ่าทั้งเมือง
เผ่าคิตตี้รักสงบรบไม่ขลาด
ใครหมายมาดบุกมาทำท่าเขื่อง
ทุบหม้อข้าวฝังแน่นความแค้นเคือง
ฝากชื่อให้ลือเลื่องเฟื่องกระจาย
ทั้งขุนหอกม้าศึกต่างฮึกเหิม
ใครเหิมเกริมบุกมาพาเสียหาย
เผ่านักรบยืนกล้าท้าความตาย
มิเสียดายชีวาถูกฆ่าลง
นั่งมองจอกองทัพนับผู้กล้า
พวกพ้องมาร่วมช่วยด้วยประสงค์
ให้เราเลิกเฝ้าทัพกลับบ้านปลง
ไทรเบิลวาร์แตกลงจงกลับคืน
กลับมาแล้วบ้านกลอนตอนทัพแตก
หัวใจแหลกกลับมาทำหน้าฝืน
มองเห็นทัพแตกพังล้มทั้งยืน
นอนสะอื้นคืนลานบ้านกลอนเรา
ปล.สงครามยังไม่จบ อย่าเพิ่งนับศพทหาร
4 กุมภาพันธ์ 2554 18:57 น.
เฌอมาลย์
เห็นบทกลอนอกหักให้หนักจิต
รักเป็นพิษเช่นไรไม่เคยเห็น
เคยแต่สุขสมหวังทั้งเช้าเย็น
น้ำตากระเซ็นเช่นไรไม่เคยรู้
เคยแต่ยิ้มพิมพ์ใจทั้งใบหน้า
มิปรากฏหยดน้ำตาว่าหดหู่
มีแต่รื่นชื่นสุขทุกฤดู
น้ำตาพรูยากเห็นเกินเค้นมา
จึงยากเฟ้นคำเศร้าว่าเราเจ็บ
ความหนาวเหน็บหมองหม่นเกินค้นหา
เห็นบทกลอนเขาพร่ำพรรณนา
เสมือนว่าชีวิตแทบปลิดปลง
ให้รู้สึกสับสนจนใจนัก
เรื่องอกหักมีฤทธิ์ฤาพิษสง
ศึกษาดูที่ไหนให้งวยงง
ชาตินี้คงไม่รู้อดสูจัง อิอิ
แต่ถ้าเรื่องหักอกเรานกรู้
เรื่องเจ้าชู้เราคือมือฉมัง
หักอกชายหลายคนจนเซซัง
จนนับครั้งไม่ถ้วนกระบวนความ
หากสนใจอยากศึกษาหาความรัก
เรื่องอกหักรักเมินเกินก้าวข้าม
มีทางออกหลายวิธีที่ดีงาม
พร้อมช่วยดามหัวใจให้ทุกคน