12 สิงหาคม 2554 21:40 น.
เฌอมาลย์
เจ้าเกิดมาด้วยรักจากแม่พ่อ
มาเติมต่อสองใจให้สมหวัง
เจ้าเติมเต็มความสุขปลุกพลัง
คราได้ฟังเสียงเจ้าที่เฝ้ารอ
ครั้งเจ้าร้องอุแว้..แม่เต็มตื้น
สร้างชุ่มชื่นดวงใจรู้ไหมหนอ
ดั่งสำเนียงเสียงรักเจ้าถักทอ
ที่ทุกข์ท้อพลันหายมลายพลัน
คือสายใยแห่งรักประจักษ์จิต
เติมชีวิตชีวาพาสุขสันต์
อบอุ่นในครอบครัวถ้วนทั่วกัน
เจ้าแบ่งปันความสุขทุกเวลา
จากเด็กน้อยแบเบาะเริ่มเตาะแตะ
เติบโตและตั้งไข่ให้หรรษา
ลุกแล้วล้มแม่เจ้าเฝ้าเยียวยา
จวบแขนขาเจ้าแกร่งมีแรงเดิน
จากก้าวย่างเจ้าวิ่งอย่างลิงโลด
แม่ปราโมชชื่นใจไม่ขัดเขิน
ส่งเสียเจ้าเข้าเรียนเพียรจำเริญ
จากหยาดเหงื่อเป็นเงินดำเนินไป
ผ่านเวลาหลายปีที่ฟูมฟัก
ด้วยความรักมิเลือนสิ้นเงื่อนไข
จวบเจ้าจบวิชาเก่งกล้าวัย
มีโลกใหม่ทิ้งแม่ชะแง้รอ
ที่เคยแวะเวียนหาไม่มาแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วเลือนหายหลายพ.ศ.
ตาฝ้าฟางมัวพร่าน้ำตาคลอ
อยู่ไหนหนอ..ดีร้ายอย่างไรกัน
คงห่วงหาอาทรนอนไม่หลับ
รอเจ้ากลับมาเยือนเหมือนผกผัน
ผ่านหลายปีที่เหงาร้าวชีวัน
เจ้าเหหันห่างหายไม่คืนเรือน
หวังสุดท้ายเห็นหน้าก่อนลาโลก
นัยน์ตาโศกเหม่อลอยมิคล้อยเคลื่อน
หวังเจ้าปิดเปลือกตาไม่มาเยือน
ภาพลางเลือนก่อนนั้นพลันดับลง..
27 กรกฎาคม 2554 13:54 น.
เฌอมาลย์
เกิดอะไรในบ้านกลอน ณ ตอนนี้
หลายนาทีที่รอก็สงสัย
เห็นรูปดาวน๊านนานรำคาญใจ
กว่าโหลดได้อักษราหลายนาที อิอิ
ก่อนเคยเปิดปรู๊ดปร๊าดไม่ขาดช่วง
มีตัวถ่วงหรือไงในวันนี้
มีไวรัสวายร้ายหรือวายดี
หรือว่ามีปัญหาจากอาราย ..คริ
หรือว่าบางอักษรบทกลอนหนัก
จึงชะงักกว่าจะโหลดโหดเหลือหลาย
กว่าจะโผล่มาเมนท์เล่นทักทาย
รอจนหน่ายอย่างอนเพื่อนกลอนเรา
ด้วยเวลามีนิดจะคิดตอบ
กว่าจะได้แต่ละรอบแทบกรอบเฉา
อาจข้ามเพื่อนบางคนก็ทนเอา
ใช่ลืมเจ้าซะเมื่อไหร่โปรดไตร่ตรอง
หรือเราเป็นคนเดียวเที่ยวโทษทั่ว
ใครรู้ตัวเป็นเหมือนกับเพื่อนผอง
โปรดแถลงแจ้งความตามทำนอง
นั่งเมียงมอง...เผลอหลับพับคาจอ..อิอิ
15 กรกฎาคม 2554 17:22 น.
เฌอมาลย์
เก็บใจไว้มานานเพราะรานรัก
ปิดลิ้นชักหัวใจเลิกใฝ่ฝัน
รักครั้งก่อนทำร้าวเศร้าชีวัน
มีน้ำตาแทนของขวัญกำนัลใจ
กว่าจะผ่านข้ามพ้นคนใจร้าว
กว่าจะก้าวผ่านรักแทบตักษัย
กว่าจะลืมน้ำตาค่าอาลัย
กว่าจะได้ใจกลับแทบลับลา
จึงปิดตายหัวใจในวันนี้
รักที่ดีเลิกสนดั้นด้นหา
แต่ไฉนเพียงเธอเผลอผ่านมา
ทำหัวใจที่ชินชาพะว้าพะวัง
ใจที่เคยหนาวสั่นพลันอบอุ่น
ที่เคืองขุ่นกลับหวามมีความหวัง
จากปรวนแปรกลายผันมั่นจีรัง
ดุจฝนหลั่งล้างจินต์ให้ยินดี
จึงยอมเปิดดวงแดเพราะแพ้รัก
เปิดลิ้นชักดวงใจในวันนี้
แพ้ใจเธอไม่แคล้วแล้วชีวี
รักที่มีหมดทั้งใจมอบให้เธอ
4 กรกฎาคม 2554 14:09 น.
เฌอมาลย์
ยามทุกข์ท้อพ่ายแพ้เกินแก้ไข
มองสิ่งใดไม่เห็นดูเร้นหาย
สิ่งสัมผัสรับรู้ดูเปล่าดาย
ที่ว่าง่ายกลับยากลำบากจริง
เคยวาดหวังทางฝันนั้นสวยหรู
กลับอดสูแก่ใจไปทุกสิ่ง
เมื่อปรากฏภาพลวงเกินท้วงติง
ทำใจนิ่งยอมรับไปกับมัน
ค่าของคนอยู่ที่ใดในวันนี้
ค่าความดีกลับเชยถูกเย้ยหยัน
เกียรติ์ศักดิ์ศรีค่าด้อยน้อยลงพลัน
สิ่งเคยฝันเปล่ากลวงคล้ายลวงตา
อันเงินตราค่ายิ่งทุกสิ่งหรือ
จึงหมายซื้อสิ่งฝันดั้นด้นหา
แต่มิอาจชี้ชัดซื้อศรัทธา
ซึ่งมีค่ากว่าเงินประเมินการ
หากศรัทธาความดีคงมีอยู่
ขอยิ้มสู้อีกหนบนสถาน
หลากเรื่องราวร้ายดีที่วันวาน
เก็บไว้เป็นวิทยาทานจดจารใจ
Calendar
Lovers
34 คน เลิฟเฌอมาลย์
หน้าส่วนตัว
4086
