แด่ คุณคนพิเศษ

เฌอมาลย์

พยัคฆ์ร้ายสายสมร

เฌอมาลย์

ร่างกำยำสมส่วนชวนคลั่งไคล้
ถิ่นอาศัยในพนาน่าเกรงขาม
ลายพาดกลอนสีสันนั้นงดงาม
ชวนครั่นคร้ามน่าสะพรึงตะลึงลาน...(เสือใหญ่)

เปรียบผู้ร้ายคล้ายเสือล่าเหยื่อโหย
กลิ่นสาปโชยที่ไหนได้สังหาร
จ้องตะปบขบกินสิ้นวิญญาณ
ชนกล่าวขานนักล่าเหยื่อคือเสือจริง..(เสือบุก)

เห็นสาวสวยรวยเสน่ห์ใช้เล่ห์เหลี่ยม
แสร้งเสงี่ยมแท้ซ่อนภาพคราบสมิง
เหยื่อตายใจถูกลวงแล้วช่วงชิง
เสือผู้หญิงกลายร่างอย่างช่ำชอง..(เสือลุย)

ครั้นชราคราเฒ่าเจ้าเสือแก่
เริ่มพ่ายแพ้สังขารพานหม่นหมอง
หมดเขี้ยวเล็บฟันหลุดหยุดคะนอง
เลิกลำพองหมดลายตายลำพัง..(เสือถอย)

อุปมาว่าชายร้ายดั่งเสือ
เรื่องล่าเหยื่อชำนาญชาญฉมัง
เสือซ่อนลายร้ายลึกให้นึกชัง
เจอจังจัง..จำไว้..ควรใจดี..


( เห็นเขาว่าไว้..ให้ทำใจดีสู้เสือ..อ่ะค่ะ)

				

วันสูญเสีย

เฌอมาลย์

วันสูญเสียครั้งใหญ่ในชีวิต
ประกาศิตมัจจุราชประกาศผล
เมื่อพ่อสิ้นลมหายใจวางวายชนม์
น้ำตาหล่นนองหน้าโศกาลัย

วันสูญเสียพ่อไปไม่หวนกลับ
พ่อลาลับชีวาอายุขัย
แปดกุมภาพันธ์วันพรากจากลูกไป
แสนเสียใจอาดูรสูญบิดา

รำลึกนับได้สี่ปีแล้วนี่หนอ
วันที่พ่อชีพสิ้นถวิลหา
ลูกทุกคนพร้อมมั่นกตัญญุตา
ด้วยศรัทธาคำสอนบิดรตน

ขอให้พ่อสู่สุคติมิต้องห่วง
จงโชติช่วงดุจดาวพราวเวหน
สถิตมั่นเมืองแมนแคว้นเบื้องบน
ลูกทุกคนพร้อมจิตอุทิศใจ

รวมพี่น้องน้อมนำทำกุศล
ธรรมะดลหนทางกระจ่างใส
บุญศีลทานภาวนาพาวิไล
อธิษฐานให้พ่อของลูกทุกเวลา

				

มิตรเรือนใจ

เฌอมาลย์

ยามอ่อนแอแพ้พ่ายหน่ายชีวิต
ทั่วทุกทิศมืดหม่นก่นแสลง
เพียงหนึ่งมือมิตรภาพทาบแสดง
บรรเจิดแจ้งแจ่มชัดในบัดดล

 ยามท้อแท้ถดถอยคอยปลอบขวัญ
ชุบชีวันที่อดสูสู้อีกหน
เติมความหวังกำลังใจให้อดทน
จะผจญเคียงข้างมิร้างลา

ยิ่งกว่ามิตรมิ่งขวัญกัลยาณมิตร
ตรึงตราจิตดวงกมลเกินค้นหา
เพียงมีเธอเคียงข้างทางชีวา
พร้อมฟันฝ่า..ขวากหนามมิคร้ามเลย

มิตรเรือนใจ คำนี้มีความหมาย
แทนใจกายมิตรแท้แลเฉลย
ยามทุกข์ท้นเคียงข้างเหมือนดั่งเคย
สมคำเอ่ยเพื่อนสนิท.. มิตรเรือนใจ 

				

กำลังใจในวันหม่น

เฌอมาลย์

วันเวลาผันผ่านชั่วกาลหนึ่ง
อย่ารำพึงร่ำไห้ฤทัยหมอง
ความผิดหวังมีมากหากจะมอง
อย่าร่ำร้องโศกาอาดูรเลย

สารพันปัญหาอย่าท้อถอย
เป็นเพียงรอยอาลัยใคร่เฉลย
ให้มันแล้วแล้วไปให้คุ้นเคย
ดั่งสายลมรำเพยพัดเลยไป

อย่ายึดติดปัญหาพาโศกศัลย์
ให้วารวันช่วยแก้แลขานไข
ทุกปัญหามีทางออกบอกกับใจ
วินิจฉัยด้วยปัญญานำพาทาง

ใช้สติตรึกตรองจะมองเห็น
ความลำเค็ญที่ข้องหม่นหมองหมาง
ดั่งขวากหนามกีดกั้นคั่นระวาง
เพียรถากถางด้วยวิริยะชนะภัย

รู้อดทนอดกลั้นคำหยันหยาม
อย่าครั่นคร้ามเรื่องเลวแลเหลวไหล
รู้สติตรึกตรองมองการณ์ไกล
พร้อมน้ำใจให้กันมิผันแปร