16 เมษายน 2547 19:49 น.
chemicalbond
อย่าน้อยใจเลยนะคนดี...
แม้บางครั้งชายคนนี้ไม่ได้เป็นอย่างหวัง...
อยากให้โทรส่งดอกไม้ไม่เคยสักครั้ง...
แม้วันเกิดเธอก็ยังลืมได้เลย...
ขอยอมรับผิดหมดทุกอย่าง...
ชายคนที่ทำให้เธออ้างว้างหน้าตาเฉย...
บอกไปจะเชื่อไหม...ไม่เคยลืมเลย...
แต่การแสดงออกอย่างเปิดเผยมันทำไมเป็น...
ให้อภัยชายคนนี้หน่อยได้ไหม...
อยากให้รู้หน่อยว่าบางทีสิ่งที่เธอเห็น...
ว่าการแสดงออกที่มันที่ไม่ค่อยจะชัดเจน...
หัวใจมันไม่เคยเบี่ยงเบนไปรักใคร
15 เมษายน 2547 13:41 น.
chemicalbond
สิ่งที่เธอคิดอยู่...ในตอนนี้
ไม่ได้มีอะไรผิดเลย...รู้ไหม
มันเป็นสิ่งที่มาจาก...หัวใจ
จากคนใกล้...ที่เธอไม่เคยมอง
เธอคงสงสัย...มานานแล้ว
เสียงแผ่วแผ่วของหัวใจ...มันตอบสนอง
ความรู้สึกลึกลึกของหัวใจ...ที่ใฝ่ปอง
ความซื่อสัตย์ที่เรียกร้อง...แต่เธอ
ไม่เคยหวังให้เธอ...กลับมา
แค่อยากให้รู้ว่าสิ่งที่เธอคิด...คือความจริงอยู่เสมอ
ฉันคนนี้รอตรงนี้...แค่เธอ
ไม่ได้หวังจะพบเจอ...ความสุขใจ
ให้เธอสบายใจได้เลยว่า...
คนที่อยู่ตรงหน้า...จะไม่เผลอไผล
เธอคือคนหนึ่งคนเดียวและคนสุดท้าย...ของหัวใจ
ให้ฉันเก็บเธอไว้ในใจตลอดไปก็พอ...