16 พฤษภาคม 2546 11:41 น.

คนที่มีทิฐิมานะกับคนที่ไม่เข้าใจอะไรเลย

อย่ามากล่าวหาว่าฉันมีทิฐิมานะ!!
ก่อนที่เธอจะกล่าวหาว่าคนอื่น
ไหนล่ะหลักฐาน เหตุผลที่ยันยืน
ก่อนที่จะกล่าวหาคนอื่นควรดูตัวเองให้ดี

ฉันคงผิดเองใช่ไหม??
ฉันคงไม่เข้าใจตัวเธอคนนี้
ทั้งทั้งที่รู้จักกันมานานแรมปี
ฉันคนนี้คงเป็นคนที่ไม่รู้จักตัวเธอเลย

เธอเข้าใจผิดเสียแล้ว
ฉันไม่เคยมีวี่แววของการเมินเฉย
ฉันพร้อมที่จะปรับปรุงตัวเองเสมออย่างเคย
คนที่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลยก็คงยังไม่เข้าใจ

แต่การกระทำของเธอมันฟ้อง
คำพูดที่เสียดแทงของเธอก้องอยู่ในใจฉันรู้ไหม
รักก็รักแคร์ก็แคร์ยิ่งกว่าใคร
จึงอยากขอร้องให้เธอเป็นคนใหม่ที่ดีกว่าเดิม

ฉันก็ทำเพื่อเธอเสมอนะ
แล้วใครล่ะไม่เคยคิดจะเปิดใจไม่เคยเริ่ม
มีแต่ค่อยบ่นคอยว่าคอยซ้ำเติม
ฉันคนเดิมก็ทำได้ดีแค่อย่างที่เป็น

เราจบกันแค่นี้ดีกว่า
เรื่องราวที่ยากเกินจะไขว่คว้าก็เป็นอย่างที่เห็น
การฉุดรั้งเรื่องราวของสองเรามันช่างยากเย็น
ฉันรับผิดเองและขอแยกทางอย่างกล้ำกลืน

การจบกันอาจเป็นทางออกที่ดี
นับจากนี้คงไม่ต้องมีเรื่องราวให้เราต้องทนฝืน
จบแล้วความหลังที่ของวันคืน
จงเดินไปหาคนอื่นที่ดีกว่าที่เป็นมา!!

877

love

comment

7 พฤษภาคม 2546 18:55 น.

--ไม่เคยพูดคำว่า รัก --

chemicalbond

ฉันไม่เคยพูดเลยคำคำนั้น
คำว่าฉันนั้น รักเธอเสมอ
คำว่าฉันนับวันคิดถึงเธอ
เฝ้ารอคอยว่าจะเจอกันเมื่อใด

คำว่า รัก ไม่จำเป็นต้องพูดหรอก
การแสดงออกนั้นสำคัญกว่าสิ่งไหน
การพูดคุย การสบตา กุมมือกันไว้
ทดแทนได้กับคำแค่คำเดียว

769

love

comment

7 พฤษภาคม 2546 12:00 น.

ละอองเหงา...ของดอกเศร้า

chemicalbond

เริ่มผลิกลีบแย้มบานปานดอกเศร้า
วันนี้เช้ายังเหงาเหมือนวันก่อน
เฝ้าคิดถึงห่วงหาและอาทรณ์
กลิ่นเกสรดอกเศร้าเคล้าตามมา
ดมกลิ่นเหงาคละเคล้ากับรอยหยาด
สองมือปาดน้ำตาที่อาบหน้า
นานแค่ไหนไม่เคยคืนกลับมา
หัวใจล้าดอกหญ้าช่างตราตรึง

709

love

comment

5 พฤษภาคม 2546 21:48 น.

ลาก่อนเพื่อน

chemicalbond

เหลืองเอยเหลืองใบยอ หอมช่อกระดังงา
เป็นมิตรสนิทกัน ถึงวันต้องอำลา
สหายเอ๋ยเคยสุข สนุกหนักหนา
พลัดพรากจากไกล แสนไกลลับตา
ขอให้เป็นสุข ทุกทุกเวลา
คิดถึงกันบ้างหนา ลาเอย

1007

love

comment

3 พฤษภาคม 2546 14:51 น.