3 กันยายน 2545 17:33 น.
chemicalbond
ดาวเอ๋ยดาว...
คืนนี้เจ้าช่างพร่างพราว...สดใส
ส่องแสงระยิบระยับอยู่บนปลายฟ้าไกล
เจ้ารู้บ้างไหม...มีคนนอนร้องไห้อยู่ใต้แสงดาว
ใจเอ๋ยใจ
ล่องลอยไปไกลแสนไกลในคืนที่เหน็บหนาว
นอนเหงาอยู่คนเดียวใต้แสงดาว
นัยน์ตาเศร้าเศร้าคอยถามว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับคืน
ตาเอ๋ยตา
หลับซะนะอย่าไปทนฝืน
อยากให้ดาวร้องเพลงปลอบฉันอย่างนี้ทั้งคืน
ใจที่สะอื้นจะได้หยุดร้องไห้เสียที
24 สิงหาคม 2545 17:50 น.
chemicalbond
ความหวังอันเลือนลาง
กับหัวใจที่อ้างว้าง... อยู่ไปวันวันอย่างไร้ความหมาย
คนไร้ค่าที่ต้องทนอยู่อย่างเดียวดาย
แม้จะร้องไห้...ก็ไร้คนเหลียวแล
ฉันพอแล้วนะ
ถึงแล้วล่ะวินาทีที่ฉันขอยอมแพ้
ต่อความหวังที่ลางเลือน...ต่อหัวใจที่ผันแปร
คนที่พ่ายแพ้ก็ต้องทนกับความเหงาต่อไป...
20 สิงหาคม 2545 17:09 น.
chemicalbond
แสงเรืองรองบอกว่าวันนี้เป็นวันใหม่
แต่หัวใจยังเต็มไปด้วยเรื่องราวที่ปวดร้าวในวันเก่า
ทั้งทั้งที่ควรจะลืมมันนานแล้ว...เรื่องของสองเรา
ความเจ็บปวดก็ควรบรรเทาและความเศร้าก็ควรหยุดได้สักที
แต่ความเป็นจริงไม่ได้ง่ายดายเช่นนั้น
คนแห่งความฝันเป็นเธอได้คนเดียวคนนี้
ทำได้แค่ไม่ทบทวนเรื่องที่ทำให้เจ็บปวดมานานนับปี
แต่รอยร้าวตรงกลางหัวใจที่มี...คงไม่มีวันลบเลือน...
12 กรกฎาคม 2545 17:28 น.
chemicalbond
.....วันเวลาผ่านไปอย่างไรค่า
กาลเวลาผ่านไปไร้จุดหมาย
นาฬิกากระดิกเข็ม--ช่างปะไร--
ตอนนี้พอใจ...ดูทีวี
.....วันเวลาผ่านไปแล้วผ่านไปอีก
ไม่ต้องรีบ...มันไม่หายไปไหน
ปลายทางมันดูยัง...ไม่ค่อยไกล
รีบทำไมวันนี้ไปเล่นบอล
.....วันเวลาผ่านแล้วมันผ่านลับ
ไม่ขยับวันนี้...ขอเม้าท์ก่อน
โทรศัพท์กันทั้งคืนถึงก่อนนอน
กาลเวลาถูกผลาญไป...อีกวัน
.....วันเวลาล่วงเลยมาวันนี้
เวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างฝัน
เวลาที่คนพร้อมจะฟาดฟัน
เวลาที่สวรรค์--ไม่เป็นใจ--
.....เวลาจ๋าข้าขอ--ซื้อ--เจ้าคืนนะ
วันนี้...ข้าจะ--เริ่มต้นใหม่--
แต่วันนี้---เวลา---ไม่สนใจ
เวลาผ่านไป...
........แล้วไม่มีวันหวนคืน.....
11 กรกฎาคม 2545 14:22 น.
chemicalbond
.....ตาชั่ง ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อวัดน้ำหนักของสองข้างให้เท่ากัน แต่เพราะเหตุใด ตาชั่งในจิตใจของมนุษย์หลายๆคนทำหน้าที่นั้นไม่ได้?
.....ตาชั่งถูกสร้างมานานแล้ว แม้แต่สมัยอียิปต์ก็มีการกล่าวถึงตาชั่งในหนังสือ Book Of The Dead ซึ่งมีตาชั่งที่ทำหน้าที่วัดกรรมดีกรรมชั่วของมนุษย์ขณะมีชีวิตอยู่ เห็นได้ว่าตาชั่งเป็นเครื่องมือที่มนุษย์ไว้ใจในความยุติธรรมของมัน จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของความยุติธรรมไปในที่สุด
.....จิตใจของทุกคนมีตาชั่งไว้คอยวัดความยุติธรรมทุกดวง แต่บางครั้งอาจมีโจรลอบไปขันนอตให้หลวม หรือแอบเปลี่ยนสิ่งของที่จะนำมาเป็นมาตรฐานในการวัดให้คลาดเคลื่อนไป โจรที่ว่าคือจิตใจด้านมืดของเรานั่นเอง ทำให้ตาชั่งไม่สามารถทำหน้าที่รักษาความสมดุลของน้ำหนักทั้งสองด้านได้เที่ยงตรงดังเดิม
.....สังคมไทยในปัจจุขันเริ่มจะหาตาชั่งที่ยุติธรรมได้ยากขึ้นทุกที อาจเป็นเพราะผลประโยชน์ของผู้ที่ต้องการชั่งกับเจ้าของตาชั่ง ทำให้สังคมไทยไม่น่าอยู่หาความยุติธรรมไม่ได้ แต่ละคนต้องการให้ตนเองได้เปรียบอยู่ฝ่ายเดียว ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ความโอบอ้อมอารีย์ ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในสังคมเหือดหายไป...