12 กรกฎาคม 2545 17:28 น.

เวลา...ไม่รอใคร

.....วันเวลาผ่านไปอย่างไรค่า
กาลเวลาผ่านไปไร้จุดหมาย
นาฬิกากระดิกเข็ม--ช่างปะไร--
ตอนนี้พอใจ...ดูทีวี

.....วันเวลาผ่านไปแล้วผ่านไปอีก
ไม่ต้องรีบ...มันไม่หายไปไหน
ปลายทางมันดูยัง...ไม่ค่อยไกล
รีบทำไมวันนี้ไปเล่นบอล

.....วันเวลาผ่านแล้วมันผ่านลับ
ไม่ขยับวันนี้...ขอเม้าท์ก่อน
โทรศัพท์กันทั้งคืนถึงก่อนนอน
กาลเวลาถูกผลาญไป...อีกวัน

.....วันเวลาล่วงเลยมาวันนี้
เวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างฝัน
เวลาที่คนพร้อมจะฟาดฟัน
เวลาที่สวรรค์--ไม่เป็นใจ--

.....เวลาจ๋าข้าขอ--ซื้อ--เจ้าคืนนะ
วันนี้...ข้าจะ--เริ่มต้นใหม่--
แต่วันนี้---เวลา---ไม่สนใจ
เวลาผ่านไป...
            ........แล้วไม่มีวันหวนคืน.....

951

love

comment

11 กรกฎาคม 2545 14:22 น.

ตาชั่งของจิตใจ

chemicalbond

.....ตาชั่ง  ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อวัดน้ำหนักของสองข้างให้เท่ากัน  แต่เพราะเหตุใด  ตาชั่งในจิตใจของมนุษย์หลายๆคนทำหน้าที่นั้นไม่ได้?
.....ตาชั่งถูกสร้างมานานแล้ว  แม้แต่สมัยอียิปต์ก็มีการกล่าวถึงตาชั่งในหนังสือ Book Of The Dead ซึ่งมีตาชั่งที่ทำหน้าที่วัดกรรมดีกรรมชั่วของมนุษย์ขณะมีชีวิตอยู่  เห็นได้ว่าตาชั่งเป็นเครื่องมือที่มนุษย์ไว้ใจในความยุติธรรมของมัน  จนกลายเป็นสัญลักษณ์ของความยุติธรรมไปในที่สุด
.....จิตใจของทุกคนมีตาชั่งไว้คอยวัดความยุติธรรมทุกดวง  แต่บางครั้งอาจมีโจรลอบไปขันนอตให้หลวม  หรือแอบเปลี่ยนสิ่งของที่จะนำมาเป็นมาตรฐานในการวัดให้คลาดเคลื่อนไป  โจรที่ว่าคือจิตใจด้านมืดของเรานั่นเอง  ทำให้ตาชั่งไม่สามารถทำหน้าที่รักษาความสมดุลของน้ำหนักทั้งสองด้านได้เที่ยงตรงดังเดิม
.....สังคมไทยในปัจจุขันเริ่มจะหาตาชั่งที่ยุติธรรมได้ยากขึ้นทุกที  อาจเป็นเพราะผลประโยชน์ของผู้ที่ต้องการชั่งกับเจ้าของตาชั่ง  ทำให้สังคมไทยไม่น่าอยู่หาความยุติธรรมไม่ได้  แต่ละคนต้องการให้ตนเองได้เปรียบอยู่ฝ่ายเดียว  ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ความโอบอ้อมอารีย์  ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในสังคมเหือดหายไป...

1973

love

comment

11 กรกฎาคม 2545 09:28 น.

ไฟ!!!!!

chemicalbond

......ไฟ  คือสิ่งที่มนุษย์ค้นพบมาช้านาน  อาจเป็นเพราะความร้อนอันแรงกล้าของมันจึงทำให้ผู้ที่มิทันระวังตัวต้องถูกแผดเผาเป็นจุลด้วยสิ่งที่เราเรียกว่า ไฟนั่นเอง

.....จิตใจมนุษย์นั้นเปรียบได้ดั่งผืนน้ำที่สงบนิ่ง  เยือกเย็น  มีลมอ่อนละมุนคอยพัดพาไอร้อนระอุให้หมดไปอยู่เสมอ  ทุกยุคทุกสมัยมนุษย์จะต้องเผชิญกับสิ่งที่จะรบกวนความเงียบสงบแห่งผืนน้ำ  เมื่อจิตใจเปรียบได้ดั่งผืนน้ำ  สติก็คงเปรียบได้ดุจเทพเจ้าที่เป็นเจ้าของผืนน้ำแห่งนั้น  ยามใดที่เทพเจ้าอ่อนแอ  อ่อนล้า  ไฟแห่งกิเลสตัณหาจะแทรกซึมผ่านเข้ามาสู่อาณาจักรที่เงียบสงบนี้ได้โดยง่าย  แม่น้ำที่ไหลเย็นกลับร้อนระอุ  เดือดอย่างบ้าคลั่ง  ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดจะดำรงอยู่ได้  ไม่มีละอองแห่งความสุข  การแบ่งปัน  ความเมตตากรุณา  แต่บัดนี้ได้เปลี่ยนเป็นไอประทุแห่งความริษยา  ความเกลียดชัง  ความโลภ  ไปหมดสิ้นทุกอณู

.....เมื่อใดที่เทพเจ้ามีแรงพอที่จะลุกขึ้นสู้กับไฟโลกันต์  ความสงบมีวี่แววจะหวนคืนกลับมาสู่สถานที่นี้ได้อีกครั้ง  แต่การที่จะพิชิตมันได้มิใช่เรื่องง่าย  ต้องอาศัยความพยายาม  วิริยอุตสาหะอย่างแท้จริง  เพื่อผืนน้ำสีฟ้า  ลมอุ่นๆจะกลับคืนมาได้ดังเดิม  และสถานที่นี้จะสงบร่มเย็นได้อีกครั้ง

.....หากมนุษย์กำลังหลงเข้าสู่ภวังค์แห่งตัณหาเมื่อใด  จงปลุกเทพเจ้าขึ้นมาด้วยจิตใจของตนเอง  มอบอาวุธที่ดีที่สุดนั่นคือปัญญาและโล่ที่แข็งแกร่งนั่นคือฉันทะให้แก่ท่าน  แล้วชัยชนะที่สง่างามจะได้มาอย่างง่ายดาย  ปีศาจแห่งอเวจีตนใดก็มิอาจทำอันตรายต่อท่านได้เลย

907

love

comment

4 กรกฎาคม 2545 15:47 น.