ความเจ็บปวด

Charmanao

...ครั้งหนึ่งเราเคยรักกันมาก  รักกัน  มีกัน  เข้าใจกัน  และอยู่เคียงข้างกันเสมอ ด้วยความเข้าใจ  ทุกปัญหาที่เข้ามารายล้อมรอบกายเราและเขา  ทุกความผิดพลาดที่เกิดจากความตั้งใจและไม่ตั้งใจของเขา...เรารับเขาได้เสมอ...ทุกความเจ็บช้ำที่เคยมี...โกหก..หลอกลวง..ปิดบัง...ทุกครั้งที่รู้  ที่เห็น  ที่ได้ยิน  ที่ได้รับรู้..สิ่งไม่ดีในตัวเขา..แต่ก็เพราะ "รัก" จึงทำให้เรายอมได้เสมอ.. พยายามไม่จดจำสิ่งเลวร้าย...ความเจ็บปวดที่มีในหัวใจ...เพราะคิดแต่เพียงว่า "สักวันเราต้องได้อยู่ด้วยกัน"... ทำให้มองข้ามเรื่องราวที่กระทบต่อความรู้สึก  ที่ทำร้ายจิตใจกันไปอย่างหมดสิ้น...แต่แล้วเมื่อเราทำเรื่องบางอย่างที่พลาดพลั้ง  เพียงเพราะตอบโต้จากการกระทำของคนๆนั้น  เราไม่ได้เริ่มก่อกวน  เพียงแต่ตอบโต้เท่านั้น แม้จะแรงไปสักนิด  แต่ทำไมเขาคิดว่าเราผิดมาก เลวมากมายขนาดนี้  เราไม่เคยทำใครก่อน...ที่ผ่านมาก็ไม่เคยทำ...5-6 ปี ขออยู่ด้วยกันแค่ 2 คน  ถ้าคนๆนั้นไม่เริ่มเราก็จะไม่ทำ..ผู้หญิงเรามีใครบ้าง...ที่ทนให้คนอื่นพูดถึงแฟนเรากับเขาอย่างลึกซึ้ง...ป่วนกันก็จริงอยู่แต่เราก็คนนะ...มีหัวใจ  มีความรู้สึก  เจ็บได้  ร้องไห้เป็น...ทำไมไม่คิดถึงความรู้สึกของเราบ้าง  ไม่รู้สึกผิดต่อเราบ้าง...
    มันเจ็บนะ...ที่เขาไม่เคยคิดว่าเราทำไปเพราะเราตอบโต้  เจ็บที่คิดว่าเราผิดคนเดียว  เจ็บที่การกระทำของเราทำให้เขารู้สึกผิดได้มากมาย  แต่กับการกระทำของคนๆนั้น กลับไม่ทำให้เขารู้สึกผิดกับเราบ้างเลยสักนิด...
    แล้วรักที่เราให้ไปจะมีความหมายอะไรอีก...ในเมื่อไม่เคยเข้าใจความรู้สึกและความเจ็บปวดของเราเลย...เจ็บที่ต้องเสียเขาไป...ยังน้อยกว่าเสียใจที่เขาไม่เคยเข้าใจจิตใจและความรู้สึกที่เราเสียไปเพราะคนๆนั้นเลย...
    กับคำว่า "รัก" ที่เรามีโอกาสให้เขาเสมอ  เพราะคิดว่าสักวันนึง "เราจะได้อยู่ด้วยกัน" แต่ทำไม "รัก" ที่เคยบอกกับเรากลับไม่มี "โอกาส" ให้เราเหมือนคนๆนั้น
    เสียใจนะ...ทำไมเขาไม่มองย้อนไปตอนอายุเท่าเราบ้าง  ถ้าต้องเจอแบบนี้  จะรับได้ไหม...จะแย่แค่ไหน...ใจหนึ่งดวงที่ให้ไป...แต่สิ่งที่ได้รับตอบแทนคือ...การปิดบังเรื่องบางอย่าง...มันไม่ร้ายแรงเลยใช่ไหม...แล้วทำไมเราให้ได้...แต่เขาให้เราไม่ได้...แต่ให้คนๆนั้นได้...

    เจ็บปวดที่สุด...ที่ที่ผ่านมาไม่เคยรักกันที่ตัวตน...ไม่เคยรักและคิดจะอยู่ด้วยกันจริงๆ ไม่เคยแม้แต่จะเข้าใจและให้โอกาสกัน...เจ็บนะ...ที่ให้ใจ...แต่สุดท้าย...กลับทำร้ายกัน...ด้วยการจากไป...