13 กรกฎาคม 2552 15:52 น.
Charmanao
....ค่ำคืนนี้ช่างเดียวดาย...
ไร้เงากายเธอเคียงใกล้
เคยแอบอิงอุ่นใกล้ดวงใจ
คืนนี้กลับไร้ใครใจพังพัง
....ค่ำคืนนี้ช่างเงียบเหงา...
ไร้แม้เงาของความหลัง
กอดหมอนข้างเพียงลำพัง
คิดถึงครั้งที่เรายังเคยคลอเคลีย...
13 กรกฎาคม 2552 13:40 น.
Charmanao
...เมื่อวินาทีนี้ไม่มีเธออยู่เคียงข้าง
ปล่อยให้ฉันต้องอ้างว้างสับสน
เธอจากไปทิ้งให้ฉันอยู่ในวังวน
ทุกข์ระคนปนไปในทุกวัน
...แล้ววันหนึ่งซึ่งเธอเคยบอกรัก
บอกว่าจักถนอมน้ำใจฉัน
บอกว่าเธอจะเคียงคู่อยู่ด้วยกัน
แล้วใยมันจึงกลายเป็นฝันไป...
...ในวันนี้ไม่มีเธออยู่คู่เคียงข้าง
เหลือแต่ความเคว้งคว้างไม่สดใส
เพราะเธอที่รักจากกันไกล
ฉันไม่เหลือสิ่งใดนอกจาก...ใจที่กลัดหนอง...
13 กรกฎาคม 2552 12:34 น.
Charmanao
วันอาทิตย์...คิดคำนึงคิดถึงฝัน
วันจันทร์...คิดถึงวันเราสดใส
วันอังคาร...เคยฉ่ำหวานสำราญใจ
วันพุธ...สุดอาลัยเธอไม่มา
วันพฤหัส...อยากบอกเธอว่าคิดถึง
วันศุกร์...ทุกข์ใจใครโหยหา
วันเสาร์...ยังเปลี่ยวเปล่าเคล้าน้ำตา
7 วันที่ผ่านมาไม่เคยลืม...เธอ...
ไม่มีวันไหน...ที่ใจฉันจะไม่คิดถึงเธอ..ไม่มีสักวันเลยจริงๆ
13 กรกฎาคม 2552 12:30 น.
Charmanao
...ถ้าไม่รักก็อย่ามาทำเป็นห่วงใยฉัน
ไม่ต้องมาสนใจกันจะได้ไหม
ไม่ต้องทำเป็นยังใส่ใจ
ไม่ต้องมาทำให้ใจฉันสับสน
...อยากให้เธอลองมองดูให้ดี
เธอคนนี้ทิ้งฉันไปในหลายหน
ปล่อยให้ฉันเดียวดายสุดจะทน
โปรดอย่าให้ฉันสับสนอีกเลยเธอ...
10 กรกฎาคม 2552 09:48 น.
Charmanao
...ไม่อาจลืมเธอได้ในสักวัน
ไม่อาจลืมกันแม้เสี้ยววินาที
ไม่อาจมีใครอื่นใดมาแทนที่
ไม่อาจมอบสี่ห้องหัวใจนี้ให้แก่ใคร
...เพราะใจดวงน้อยดวงหนึ่งนี้
เพราะได้มอบให้คนดีที่ฝันใฝ่
เพราะมอบรักมอบชีวิตมอบจิตใจ
เพราะอะไรใจไม่ลืมเธอสักที...
...ทำไมนะ...ทำไม...ไม่ลืมเธอสักที...แล้วทำไม...เธอจึงลืมฉันได้ง่ายๆแบบนี้...ทำไม
หน้าส่วนตัว
774
