28 มกราคม 2548 21:57 น.
chantarat
บทที่ 3
เช้าแล้ว....ชีวิตของฉันวันนี้จะเป็นไงนะ วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันต้องเริ่มแกล้งคบกับพี่เต้ เฮ้อ..เหนื่อยกับชีวิตจัง อ้าวจริงสิวันนี้ฉันมีเรียนพิเศษนี่ อิอิ ฉันมีข้ออ้างแล้ว....ดีใจ ฮ้า ๆๆๆๆๆๆๆ พี่เต้ต้องไม่ทำให้
ฉันต้องขาดเรียนหรอกน่า อิอิ เขาต้องเป็นรุ่นพี่ที่ดีต่อรุ่นน้องดิ จริงไหม หลังจากที่ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นานมากแล้วฉันก็พาร่างที่ไร้วิญญาญมาถึงหน้าโรงเรียนแต่แล้วสิ่งที่ฉันเห็นก็ทำให้ฉันช็อกกกกก อะไรนะเหรอ
พี่เต้นะสิ เขายืนรอฉัน เอ....หรือเขาไม่ได้รอนะ แต่ในมือเขามีดอกกุหลาบด้วย สวยเชียว " อ้าว น้องมีนาจ๋า " อืม คำพุดของพี่เขาทำให้สาว ๆ บริเวณนั้นหันมามองฉันเป็นตาเดียว ฉันกลัวนะเนี่ย " พี่เต้ มายืนทำไรตรงนี้ค่ะเนี่ย "
ฉันถาม ถึงแม้ว่าจะรู้คำตอบอยู่แล้ว ก็มันเขินอ่ะ " พี่ก็มารอมีนาไง เราตกลงคบกันแล้วนี่นา " ดูพี่เขาพูดดิ ฉันอายนะ พูดได้ไงเนี่ยฉันอ่ะนึกว่าพี่เขาพูดเล่น " ไป..เข้าโรงเรียนกัน " พี่เต้พูด แต่เขาไม่ใช่แค่พูดอ่ะดิ เข้าจับข้อมือแนแล้วพาเข้าโรงเรียนไป
ฉันรู้สึกถึงรังสีอำมหิตของผู้หญิงที่มองฉันกับพี่เต้ ฉันจะถูกฆ่าตายไหม อีกตั้ง 13 วันนะกว่าจะครบสัญญากับพี่เขา โอ๊ย...ปวดหัว
ในห้องของฉันเกือบจะทุกคนเข้ามาถามฉันเกี่ยวกับเรื่องของพี่เต้ ฉันจะตอบได้ไงล่ะเพิ่งเจอพี่เขาแค่ 2 วันเองนะ แต่ฉันก็แกล้ง ๆ ตอบไป อิอิ ฉันก็มั่ว ๆไป แต่ผู้หญิงพวกนั้นก็เชื่อ ในที่สุดฉันก็ผ่านพ้นวันแรกของการคบกับพี่เต้ไปได้อย่างทุลักทุเล
แต่ฉันก็ยังแอบมองคิมอยู่ดี อิอิ ก็คิมออกจะน่ารัก ฉันเลยลองถามคิม " คิม " ฉันเรียก " ทำไมเหรอมีนา " " อืม..ฉันอยากถามว่า..เออ..การบ้านวันนี้มีอะไรบ้างน่ะ " ฉันถามพร้อมกับยิ้ม ยิ้มฝืด ๆอ่ะนะ คิมจะรู้ไหมเนี่ย " อ๋อ วันนี้ไม่มีนะการบ้าน "
" เหรอ อืม...ขอบใจนะ " ฉันชอบฟังเสียงคิมจัง " มีนาเธอเป็นไรอ่ะ ใจลอยไปไหนแล้ว " เสียงคิมถาม " เปล่านี่ " " แล้วที่เขาบอกกันว่าเธอเป้นแฟนพี่เต้ จริงไหม " คิมถามฉัน ใจฉันอ่ะอยากจะตอบว่ามันไม่ใช่นะจ๊ะคิม แต่ในความเป็นจริงฉันตอบอย่างงี้ไม่ได้
โธ่ ใจฉันจะละลายแล้วนะที่เห็นหน้าของคิม " ใช่ฉันคบกับพี่เต้อยู่ แต่คงจะคบได้อีกไม่กี่วันหรอก " นี่ฉันเลี่ยงแล้วนะ ฉันอยากให้คิมรู้จะตาย ว่าฉันชอบเธอ ................ โธ่ชีวิตฉัน
" มีนา น้องมีนา " นั่น..นั่น..เสียงพี่เต้นี่นา โหเขาลงทุนมารับฉันถึงห้องเลยเหรอเนี่ย " ไปกันเถอะ มีนา วันนี้พี่คิดถึงมีนามากกกก รู้ไหมจ๊ะ " ดูพี่เขาทักฉันดิ เดี๋ยวฉันชอบพี่เขาจริง ๆ ทำไงอ่ะ ฉันต้องคบกับเขาอีกแค่ 13 วันเองนะ แล้วหนจะคิมอีก " มีนา ไปเถอะนะ พี่มา
รับแล้ว " เสียงพี่เขาเรียกฉันเป้นรอบที่สามแล้ว ฉันเลยกล่าวลาคิม ( ทั้งที่ฉันไม่อยากไป ฮื้อๆๆๆๆๆ ) แล้วก็วิ่งออกมาหาพี่เต้ ฉันเลยกระซิบถามพี่เขาว่า " พี่เต้ ไม่ต้องพูดเพราะแล้วก็หวานขนาดนั้นก็ได้ค่ะ " " ทำไมล่ะ เราคบกันอยู่ไง " " แต่มีนาบอกแล้วไง ว่าแกล้ง " " ทำไมอ่ะ
มีนากลัวว่าจะหลงเสน่ห์พี่หรือไง อิอิ " พี่เต้ขำ อ่า..ฉันเพิ่งเคยเห็นนะเนี่ย แต่พี่เขาก็น่ารักดี
ระหว่างทางที่จะไปที่รถของพี่เต้ ก็มีผู้หญิงที่น่ารักมากคนหนึ่งเข้ามาหาพี่เต้อ่ะ " รุ่นพี่ค่ะ คบกับฉันเถอะนะค่ะ " ต้าย..เขากล้ามากเลยนะนี่ยที่กล้าสารภาพรัก ถ้าเป็นฉันนะ ฉันไม่เคยกล้าเลย " พี่มีแฟนแล้วนะ นี่ไง " ระหว่างที่ฉันตกตะลึง พี่เต้ก็พาฉันมาตรงหน้าผู้หญิงคนนั้น
" นี่ แฟนพี่ชื่อมีนา " อ้าวพี่เขาแนะนำซะเรียบร้อย " พี่เริ่มคบกับมีนาวันนี้ " พอพี่เต้พูดจบผู้หยิงคนนั้นก็วิ่งหายไป " พี่เต้ค่ะมีคนมาสารภาพรักกับพี่ทุกวันเหรอ " " ใช่ คนเมื่อกี้รอบที่ 5 แล้ว พี่เบื่อมากถึงให้มีนาช่วยไง " " แล้วพี่ไม่คิดจะชอบใครบ้างเหรอ " " คิด มีมีคนที่พี่แอบชอบ
แต่คนคนนั้นเขาไม่รู้ตัว " " พี่เล่าให้ฟังได้ไหมค่ะ " ฉันถามด้วยน้ำเสียงที่อยากรู้อ่ะนะ " ได้ แต่มีนาต้องคบกับพี่ 1เดือน เป็นข้อแลกเปลี่ยน " " พี่เต้....งั้นมีนาไม่อยากรู้แล้ว " พี่เขาคิดได้ไงอ่ะมุกนี้ อิอิ ทีหลังจะเอาไปใช้มั้ง " อยากรู้เถอะ พี่อยากบอก แค่เพิ่มไปอีกไม่กี่วันเอง นะ มีนา "
พี่เขาอ้อนเก่งจัง อืมความจริงฉันอยากรู้นะ แต่แกล้งฟอร์มงั้นแหละ " ก็ได้ค่ะ " แต่เอฉันคิดถุกหรือผิดเนี่ย....
---------------------------------------------- โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ----------------------------
20 มกราคม 2548 22:34 น.
chantarat
บทที่ 2
ตายแน่ เขากระชากฉันเข้าไปในรถ แล้วขับด้วยความเร็วสูง , ว๊าย ๆๆๆๆ ฉันจะตายก่อนที่จะไปถึงจุดหมายปลายทางไหมเนี่ย แต่เอ๊ะเขาจะพาฉันไปไหนล่ะ หรือเขาจะฆ่าฉันที่ฉันทำรถเขาเป็นรอย แต่ฉันว่าเขาก็รวยนี่แค่นี้ไม่ตายหรอก ฉันคิดว่างั้นนะ
เวลาจ๋า.ทำไมช่างผ่านไปช้าอย่างงี้หนอ นานแสนนานในความรู้สึกฉัน ในที่สุดเขาก็พาฉันมาที่ร้านซักรีด หรือเขาจะจ่ายให้แต่ฉันล่ะจะใส่อะไรระหว่างรอล่ะเนี่ย น้องมีนา ตายล่ะเขาเรียกฉันแล้วล่ะ ใช่ตอนนี้เขาจอดรถแล้ว เขาเดินมาเปิดประตูรถให้ฉัน ลงมาสิ พี่ไม่กัดหรอกน่า อิอิ พี่เขามีอารมณ์ขันด้วยล่ะ ฉันเลยเดินอย่างสงบเงียบและสำนึกผิดสุด ๆ แล้วเขาก็จูงมือฉัน ตาย ๆๆๆๆๆๆ ฉันเป็นโรคกลัวผู้ชายนะ แต่เอหน้าพี่คนนี้คุ้น ๆ อีกแล้วอ่ะ เราเคยเห็นที่ไหนนะ ทำไมสมองฉันถึงเหมือนปลาทองอย่างนี้ล่ะ เบื่อตัวเองจัง
ในสมองฉันคิดเรื่องอะไรอยู่นะ น้องมีนา เขาเรียกฉันอีกแล้ว นี่มันร้านเสื้อผ้านะ เขาพาฉันมาเมื่อไหร่ ชอบชุดไหนจ๊ะ เขาถาม ทำไมเขาถามงี้ล่ะหรือเขาจะซื้อให้ฉัน เออไม่ชอบค่ะ สักชุดไม่มีที่ถูกใจเหรอ เปล่าค่ะ แล้วไมไม่เลือกสักชุดล่ะจ๊ะ พี่จะซื้อให้มีนาทำไมค่ะ มีนาขูดรถพี่นะค่ะพี่ไม่โกธรเหรอ โกรธ แล้วก็โกธรมากด้วย ต๊ายนี่เหรอคำตอบของพี่เขาอ่ะนะ พี่ถึงจะลงโทษอยู่นี่ไงจ๊ะ ลงโทษ ใช่ พี่เขาจะลงโทษแบบไหนเนี่ย ฉันต้องตายไหม ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ค่ะ ฉันไม่ได้มีเงินมากมายหรอกนะ แต่ฉันจะทยอยใช้พี่ทุกเดือนแล้วกันนะค่ะ เปล่าพี่ไม่ได้จะให้น้องมีนาได้รับโทษอย่างงั้น
แล้วพี่จะเอาไงล่ะค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทำหรอกนะ แต่มันเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบ มาคบกับพี่หน่อย
ฮะ นี่ฉันฟังผิดไปหรือเปล่า คบ..คบเหรอค่ะ แบบพี่น้องใช่ไหม ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่องอย่างเร่งด่วน ไม่ใช่ น้องมีนากับพี่เนี่ยต้องเป็นแฟนกันต่างหาก แฟน ฉันจะเป็นแฟนเขาได้ไง ฉันเพิ่งคุยกับเขาครั้งแรกเองนะ แต่เอฉันเคยคุยกับเขาหรือเปล่านะ แต่พี่ค่ะ แต่ทำไม น้องทำรถพี่เป็นรอยนะ ถือว่าช่วยพี่หน่อยแล้วกัน ช่วยทำให้พวกสาว ๆ ที่มายุ่งกับพี่เลิกสนใจพี่สักที นะนะ แต่ฉันก็เป็นผู้หญิงนะ ฉันอาจจะชอบพี่ สร้างความรำคาญให้พี่มากกว่าก็ได้ โอ้ย..พี่ไม่กลัวน้องมีนาหรอก อีกอย่างน้องก็เพิ่งย้ายมา ช่วยพี่เป็นการไถ่โทษนะ 7 วันนะค่ะ 7วันเองเหรอ 14 ล่ะกัน พี่อ่ะ 7 ก็พอมีนาขูดรถพี่นิดเอียวเองนะ
นี่ไง เดี๋ยวพี่จ่ายค่าซักรีด กับซื้อชุดใหม่ให้เป็นการขอโทษเรื่องเมื่อเช้า แล้วน้องก็แกล้งเป็นแฟนพี่ 14 วันไง คุ้มออกพี่ว่า เพราะพี่ออกจะดูดี ใช่ม่ะ โห พี่แกคิดได้ไงเนี่ย ว่าแกหล่อ ดูดี แต่ฉันก็ขัดไม่ได้อ่ะ เพราะฉันทำรถของพี่เขาเป็นรอยจริง ๆ ฉันจะทำไงดีฉันไม่เคยคบกับผู้ชายในฐานะแฟนเลยสักครั้ง เคยก็แต่แอบชอบเขาอยู่ฝ่ายเดียว คิดแล้วก็เศร้า ป่านนี้เขาคนนั้นจะเป็นไงบ้างนะ น้องมีนา ตกลงนะ พี่เห็นเราคิดนานแล้วอ่ะ
เออ.ก็ได้ค่ะ เราจะแกล้งคบกัน 14 วัน ฉันเน้นคำว่าแกล้งสุด ๆ แล้วนะ และแล้ววันนั้นฉันก็ได้ชุดใหม่กลับบ้าน พร้อมกับชุดนักเรียนที่สะอาดเอี่ยม อิอิ ดีจัง จากนั้นฉันก็หลับด้วยความเหนื่อยอ่อน เพราะวันนี้ของฉันช่างมีแต่เรื่องป่วน ๆ แล้วฉันก็ไม่อยากคิดถึงวันพรุ่งนี้ เพราะพี่เต้ เพราะเขาคนเดียวที่ทำให้ฉันเป็นอย่างงี้ โถ่ฉันจะทำไงกับวันพรุ่งนี้ล่ะ.
----------------------------------โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ-----------------------------------------------