แม้เวลาไม่มีวันย้อนกลับ แสงจันทร์ดับลาลับดาวอับแสง สุริยันไร้ซึ่งแม้เรี่ยวแรง รักคลางแคลงมิคลาดจากกันไกล แม้ชาตินี้มิได้อยู่เคียงคู่ ขอเพียงอยู่เป็นมิตรได้ชิดใกล้ แต่ชาติหน้าถ้าหากบุญนำไป ขอหทัยสองดวงได้ผูกพัน.......
เมื่อดวงตาประสบพบหน้าเขา ใจของเราทำไมถึงสั่นไหว เมื่อพบหน้าใจก็ว้าวุ่นทันใด ใจหนอใจทำอย่างไรช่วยบอกที