1 เมษายน 2548 12:57 น.
chantarat
ฉันต้องทำอย่างไรในพรุ่งนี้
ในวันที่ไม่มีเธออยู่กับฉัน
ในวันนั้นที่เราไม่มีกัน
ไม่มีฝันร่วมกันเหมือนเมื่อวาน
ก็เพิ่งรู้ว่าเราไม่เคยรัก
ไม่สมัครใจภักเหมือนก่อนเก่า
ก้เข้าใจแต่ทำไมนะใจเรา
มันถึงเศร้าเหลือเกินเมื่อเธอไป
เมื่อก่อนนั้นก็ไม่เคยจะคิดนะ
ว่ามันเจ็บเจียนตายขนาดไหน
ก็เพิ่งรู้ในวันเธอทิ้งไป
เพิ่งรู้จักรักเป็นไงเจ็บเหลือเกิน
16 มีนาคม 2548 12:26 น.
chantarat
มันสายไปแล้วใช่ไหมในวันนี้
ในวันที่ตัวเธอมีเจ้าของ
ในวันนี้ฉันไม่มีสิทธิ์จับจอง
เป็นเจ้าของสี่ห้องในหัวใจ
ก็รู้อยู่ว่าเธอนั้นก็คงเหงา
เธอคงเศร้าทุกวันขนาดไหน
แต่วันนั้นตัวฉันเองที่ลืมไป
ว่ามีใครคอยดูแลก็คือเธอ
และวันนี้ฉันเองถึงได้รู้
ได้มาอยู่ดูแลใจที่มันเพ้อ
จึงไม่รู้ว่าในวันที่มีเธอ
มันมีค่าเพียงใดเมื่อจากกัน
11 มีนาคม 2548 20:33 น.
chantarat
เมื่อลมพัดพาผ่านแนวชายป่า
จิตของข้าคำนึงถึงสมร
ที่พลัดพรากจากเจ้าจากนคร
ใจอาวรณ์คิดคะนึงถึงดารา
เมื่อมองฟ้าเห็นเพียงแต่หน้าเจ้า
โอ้จิตเราเป็นอะไรไฉนหนา
เหมือนมีใครเอามีดกรีดที่อุรา
เจ็บทุกคราเมื่อคิดถึงเจ้าบังอร
ก็เราเคยร่วมเรียงเคียงกันอยู่
เจ้าก็รู้ใช่ไหมที่พี่ดวงสมร
ว่าทำไมพี่ต้องจากเจ้าไปก่อน
เหมือนภมรที่ต้องจากพวงมาลา
พี่หวังเพียงเห็นเจ้าแค่ในฝัน
เพียงแค่นั้นก็สุขใจพี่แล้วหนา
ถึงกายห่างเพราะเรื่องราวที่ผ่านมา
แต่อุราแนบชิดจิตแน่นอน
******************************
5 มีนาคม 2548 16:40 น.
chantarat
สายลมโชยโอยกลิ่นที่หอมหวญ
กลิ่นรัญจวลชวนให้เสน่หา
เหมือนตัวเจ้ายังอยู่ใกล้พี่ยา
สุขอุรายามมีเจ้าอยู่ข้างกาย
เจ้าเปรียบเป็นคนที่สำคัญยิ่ง
รักแท้จริงเจ้าคือหนึ่งรู้บ้งไหม
พี่รักเจ้าเปรีบยดังดวงหหัย
ขาดเจ้าไปตัวพี่ขาดชีพจร
5 มีนาคม 2548 16:39 น.
chantarat
ใบไม้ปลิดหลุดร่วงหล่นลงพื้น
เหมือนดังเสียงสะอื้นเสียงร้องไห้
ของบางคนที่อยู่กันแสนไกล
อยากฝากใจฝากลมบอกกับเธอ
ว่ายังรักยังห่วงยังคิดถึง
จิตคำนึงยังห่วงหวงเสมอ
ถึงอยู่ไกลถึงไม่ได้จะพบเธอ
แต่รักเธอยังอยู่ทุกนาที
เมื่อเห็นฝนหล่นร่วงจากท้องฟ้า
หล่นลงมาจากนภาแสนสุดเหงา
มันคงเปรียบได้กับเธอกับเรา
ที่ต้องทนกับความเหงาอยู่คนเดียว
++++++++++++++++++++++++++++++++
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟchantarat
หน้าส่วนตัว
680
